เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบในห้องพักของคามิเลีย เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างสงสัย แต่ก็ตัดสินใจกดรับสาย เพราะคิดว่าอาจจะเป็นเบอร์ลูกค้าติดต่อมาจ้างงานเธอก็ได้
“สวัสดีครับ คามิเลีย...นี่ผมจอมทัพเอง” นักรบพูดด้วยน้ำเสียงที่เนียนราวกับพี่ชายฝาแฝดของเขา แต่คามิเลียก็จำจังหวะการพูด และการใช้คำของแฟนตัวเองได้ และยิ่งเธอรู้ว่าเขามีฝาแฝด เธอก็ยิ่งมั่นใจว่าคนที่โทรมา ไม่มีทางจะเป็นจอมทัพอย่างแน่นอน คามิเลียนิ่งไปสักพักก่อนจะถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดกับเขา
“พอเถอะคุณ...ฉันรู้ความจริงแล้วว่าคุณไม่ใช่จอมแฟนของฉัน เลิกหลอกฉันเสียที” น้ำเสียงของเธอเย็นชาขึ้นทันที นักรบยิ้มเยาะผ่านสาย
“โดนจับได้แล้วเหรอเนี่ย ไม่สนุกเลยแฮะ แล้วไอ้จอมมันว่าไงบ้างล่ะ เรื่องเมื่อคืนนั้น? หรือว่าคุณ...ยังไม่ได้บอกมัน?” คามิเลียรู้สึกสะอิดสะเอียนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เมื่อนึกถึงเรื่องรา
