ตอนที่ 17 “อาคีทอย่ามองสิคะ”

1873 Words

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เลขานุการของเขาเคาะห้องในตอนที่พราวดาวและคชานั่งลงที่โซฟาแล้ว ประตูบานเลื่อนเปิดออกพร้อมกับคนที่ถือถาดขนมหวานเข้ามา พราวดาวมองแล้วสังหรณ์ใจรุนแรงมากเกี่ยวกับสายตาที่ผู้หญิงคนนั้นมองมาที่เธอ หนาวสันหลังวาบในยามที่คิดเดาไปว่า เลขานุการของเขาและเขาเองอาจจะมีอะไรผิดแผกจากการเป็นเจ้านายลูกน้องกัน... สายตาของผู้หญิงคนนั้นบอกชัดว่าไม่พึงใจเธอนัก หันไปมองคชาก็เห็นเขานั่งพลิกเอกสารที่เธอถือมาให้เขาพิจารณาดูท่าทางสบายๆ เธอหันไปขอบคุณอีกฝ่ายที่หรุบสายตาเพื่อปกปิดความรู้สึกแล้วเดินออกไป พราวดาวมองตามไปจนสุดสายตา เสียงเอกสารวางกระแทกโต๊ะดังปึก! เธอหันกลับมามองคชา เขานั่งกอดอก และทำหน้ายักษ์แบบที่ยัยเนสเห็นแล้วคงขวัญผวา แต่เธอเห็นแล้วกลับงงมากกว่า... “มีอะไรหรือคะ ทำไมมองอย่างนั้น” “เรากำลังปั่นหัวอาอยู่หรือไงหา พราวดาว” เสียงถามลอดไรฟัน... ดูเหมือนความนิ่งที่ผ่านมาของเขาคืออาการกักเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD