วิวาห์ร้ายพ่ายเด็กแสบ

ตอนที่ 3 งานแต่งที่ทำให้แขกต้องตกตะลึง

"ว้ายยยย!"

มารดาของมารี ร้องเสียงหลงกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า

"ว้ายตาคลาสลูกแม่!"

มารีและคลาสยังคงนอนหลับสบาย กอดกันกลม มีผ้าห่มปกคลุมจนถึงลำคอ ศรีษะเล็กหนุนไหล่หนาหลับตาพริ้มใบหน้าเรียวเล็กซุกใกล้ๆซอกคอแกร่ง เสื้อผ้าของคลาสและชุดของมารีวางกระจัดกระจายทั่วพื้นห้อง สร้างความตกใจให้ผู้พบเห็นและคิดเป็นอื่นไม่ได้นอกจาก ทั้งสองแอบมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแล้ว

"ตาคลาส!"

เควินตะโกนเรียกลูกชายด้วยอารมณ์กรุ่นโกรธ

"อื๊อ...ใครเรียกนายอ่ะ"

มารีบ่นพึมพำพร้อมกระชับกอดร่างหนาแน่น

"หนูมารีลูก!"

"อื๊อ...ว้ายยยยยยย!"

"เชี่ยอะไรวะ แหกปากเพื่อ?...ฉิบหายแล้ว"

ทั้งสองลืมตาตื่นหันไปมองกลุ่มคนที่ยืนอยู่หน้าประตู ทั้งสองพร้อมใจกันกำชับผ้าห่มคลุมร่างเอาไว้ ยิ่งทำให้ทุกคนที่ยืนมองดูมั่นใจว่ามารีและคลาสพร้อมใจกันมาเสียตัว

"คุณธาวินคุณมานิตาครับ เราลงไปคุยกันข้างล่างนะครับ เรื่องนี้ทางครอบครัวผมจะรับผิดชอบอย่างเต็มที่ ลูกชายผมต้องรับผิดชอบที่ทำให้หนูมารีเสียหาย"

"....."

"มารีและคลาสรีบอาบน้ำแต่งตัว แล้วตามลงไปข้างล่าง"

"....."

ทั้งสองยังคงช็อคกับสิ่งที่ทุกคนเห็นและยังนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มไม่ตอบโต้ใดๆ ฟังคำสั่งมาวินอย่างเลิ่กลั่ก

"ลงไปข้างล่างกันเถอะนะครับ รอเขาสองคนตามลงไป ค่อยตกลงกันว่าจะเอายังไงต่อ"

มาวินเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

"แต่งงานหรอครับคุณพ่อ!"

"ใช่ แกต้องรับผิดชอบหนูมารีด้วยการแต่งงาน"

"ผมไม่แต่งนะครับ/มารีไม่แต่งค่ะ"

ทั้งสองปฏิเสธออกมาพร้อมกันทันที สถานการณ์ในห้องหรูภายในโรงแรมของธาวินค่อนข้างตึงเครียด

"ผมกับยัยนี่ไม่ได้มีอะไรกันนะครับคุณพ่อ"

"หนูกับนายนี่ไม่ได้มีอะไรกันจริงๆนะคะคุณพ่อคุณแม่ นายคลาสนั่นแหละที่ไล่ตีก้นมารีแล้วก็จูบปากมารี แล้วขอนอนห้องมารี"

"ตายแล้วลูกแม่"

มานิตาเอามือทาบอกด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าลูกสาวจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา

"ตาคลาส!ลูกทำแบบนั้นกับน้องทำไมลูก"

"ก็ยัยหนูมารีแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ผม ผมก็แค่ขู่ คุณแม่ก็รู้ ยัยนี่ชอบหาเรื่องผม"

"แม่บอกแล้วไงอย่าถือสาน้อง คลาสโตจนอายุจะสามสิบแล้วนะลูก แล้วที่นอนถอดเสื้อผ้ากอดกันบนเตียง มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้แล้ว คลาสต้องรับผิดชอบหนูมารีด้วยการแต่งงานภายในหนึ่งเดือนนี้"

"คุณแม่ครับ!"

"ดิฉันเห็นด้วยกับคุณมาลิณีค่ะ หนูมารีต้องแต่งงานกับพี่คลาส"

มารดาของมารีเอ่ยสำทับ

"คุณแม่!"

"ตกลงกันตามนี้นะครับ คุณธาวินคุณมานิตา อีกสามวันผมจะมาสู่ขอหนูมารีให้ตาคลาส แต่งกันภายในหนึ่งเดือนยิ่งดี ลูกชายผมทำลูกสาวคุณทั้งสองเสียหาย พนักงานหลายคนเขาเห็น มันจะเสื่อมเสีย หนูมารีมีแต่เสียกับเสีย"

"ครับคุณเควิน คุณว่ายังไงผมก็ว่าตามนั้น"

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา

ว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาว ถูกคนเป็นพ่อแม่ออกคำสั่งให้ไปตัดชุด และถ่ายพรีเวดดิ้ง ใบหน้าเจ้าบ่าวและเจ้าสาวบึ้งตึงราวกับไปกินรังแตนมา

"เจ้าบ่าวโอบเอวเจ้าสาวนะคะ ส่วนเจ้าสาวเชิดหน้าขึ้นมองเจ้าบ่าว สองแขนโอบลำคอเจ้าบ่าวค่ะ"

ทั้งสองทำตามช่างภาพบอก แต่การมองหน้ากันของคู่บ่าวสาวนั้นเป็นการมองแบบกัดฟัน สายตาจ้องกันราวกับเป็นศัตรูกันมาหลายชาติ

"เอ่อ...เจ้าบ่าวเจ้าสาวยิ้มให้กันด้วยค่ะ"

ทั้งสองยังคงมองจ้องตาหาเรื่องอย่างไม่มีใครยอมใคร

"ผมทำได้แค่นี้ครับ จะถ่ายก็รีบถ่าย"

"ใช่ รีบๆถ่ายเถอะค่ะ ยิ้มไม่ยิ้มยังไงก็ต้องแต่งอยู่ดี ถ่ายๆไปเถอะค่ะ"

"...."

ช่างถ่ายภาพและทีมงานสามคนพากันมองหน้ากันอย่างฉงน

งานแต่งคลาส❤มารี

แขกมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวราวๆสองร้อยคน แขกที่มาในงานล้วนแล้วแต่พากันงุนงงสงสัยว่าสองบ่าวสาวนั้นมีเหตุอันใดถึงได้แต่งงานกัน ทั้งๆที่ไม่เคยได้ข่าวว่าทั้งสองคบหาดูใจกัน และที่น่าตกใจต่อแขกที่มาคือใบหน้าของเจ้าบ่าวเจ้าสาวในภาพพรีเวดดิ้ง แขกต่างพากันซุบซิบและงุนงง ด้านเจ้าบ่าวออกมาควงเจ้าสาวเดินขอบคุณแขก เนื้อตัวเจ้าบ่าวฟุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้า ท่าทางราวกับจะอาเจียนตลอดเวลา ด้านเจ้าสาวคนสวยก็ไม่น้อยหน้า หน้าตาบูดบึ้งบ่นพึมพำสายตามองบนอยู่ตลอดเวลา

"ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวกล่าวขอบคุณแขกผู้มีเกียรติด้วยค่ะ"

พิธีกรเชิญคู่บ่าวสาวขึ้นเวที

"สวัสดีครับ แขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมแสดงความยินดีในงานอัปมงคล เอ๊ยงานมงคลวันนี้ ผมรู้สึกอับปรีย์ เอ๊ยรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่ได้เห็นทุกท่านมาร่วมงาน เอิ๊ก"(เสียงเจ้าบ่าวเรอ)

"ผมไม่มีอะไรจะพูดครับนอกจากคำว่าขอบคุณครับ ขอบคุณมาก"

เสียงปรบมือดังทว่าใบหน้าของแขกที่มาร่วมงานถึงกับมองหน้ากันเมื่อได้ฟังเจ้าบ่าวพูดออกไมค์ บิดามารดาทั้งสองฝ่ายยิ้มเจื่อนๆที่คู่บ่าวสาวแสดงออกมาค่อนข้างขายหน้าพอสมควร

"เจ้าสาวมีอะไรจะพูดไหมคะ"

"มารีขอขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมแสดงความยินดีกับคนอับปรีย์ เอ๊ยคนดีๆอย่างพี่คลาสนะคะ และขอบคุณที่มายินดีให้กับมารีขอบคุณมากๆค่ะ...โอ๊ยยยย!"

นิ้วหนาหยิกเข้าที่แก้มก้นเจ้าสาวสุดแรงจนเจ้าสาวร้องเสียงหลง แขกที่มาร่วมงานต่างตกใจ แต่ก็พากันปรบมือให้ กว่าจะถึงเวลาที่ส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอ เล่นเอาครอบครัวปวดหัวเวียนศรีษะแทบจะแทรกแผ่นดินหนี

เจ้าบ่าวเจ้าสาวถูกส่งตัวเข้าหอ พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายและญาติสนิทมาร่วมอวยพร กัปตัน พรรษา มาวินร่วมส่งคู่บ่าวสาวเข้าหอ

"คลาส จำที่เฮียพูดได้ไหม"

"ผมจำได้ครับเฮียษา แต่ผมไม่มีวันรักยัยเด็กนั่น ไม่มีวันครับ"

"ไหนๆก็แต่งงานกันแล้ว ดูแลกันดีๆ เฮียเห็นว่าคลาสเป็นน้องคนหนึ่งเฮียถึงบอก"

"ครับเฮีย"

พรรษากระซิบกระซาบข้างหูเจ้าบ่าว

"มารี มีครอบครัวแล้ว อย่างอแง ปรับปรุงตัวเอง มีอะไรก็ให้อภัยกัน เข้าใจไหม"

"ค่ะพี่วิน"

เจ้าสาวยังคงหน้าง้ำงอ ทุกคนอวยพรเรียบร้อยก็ปล่อยให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวอยู่ในห้องหอกันสองต่อสอง ต่างคนต่างจ้องมองหน้ากันด้วยความไม่พอใจ

"ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะฉันไม่อยากมีปัญหากับผู้ใหญ่ เธออย่าฝันว่าคนอย่างฉันจะเอาเธอจริงๆ"

"นายก็อย่าหลงตัวเองให้มาก คนอย่างฉันก็ไม่มีวันแหกขาให้นายเอาอยู่แล้ว รังเกียจ"

"ดี...ฉันก็รังเกียจเธอ"

-----------------------------

เจ้าบ่าวเจ้าสาวเกลียดกันขนาดนี้ จะมีโอกาสได้แซ่บกับเขาไหมเนี่ย มาลุ้นกันค่ะ🤣😂😍