ตอนที่ 1 - การพบกัน
1119 Words
#txrn.
ของขวัญ วัฒนาการ เดินออกจากสนามบินสุวรรณภูมิด้วยหัวใจที่หนักหน่วง แม้ว่าเธอจะเพิ่งกลับมาจากการเรียนต่อปริญญาโทในต่างประเทศ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจเท่าไหร่นัก การกลับมาครั้งนี้ไม่ใช่การกลับบ้านเพียงเพื่อพักผ่อน แต่เป็นการกลับมาพร้อมภาระหน้าที่อันใหญ่หลวง เธอต้องกลับมารับช่วงดูแลธุรกิจของครอบครัวที่กำลังประสบปัญหาทางการเงิน ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่คุ้นเคยเลยแม้แต่น้อย
“คุณของขวัญ ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ” เสียงของแม่บ้านสาวที่ยืนรออยู่ข้างหน้าทำให้เธอต้องยิ้มอย่างจำยอม ของขวัญพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการทักทาย ทั้งที่ในใจเธอกำลังเต็มไปด้วยความวิตกกังวลเรื่องงาน
“ขอบคุณมากนะ” เธอพูดอย่างนุ่มนวลแล้วก้าวขึ้นรถที่ครอบครัวส่งมารับ
ในขณะที่รถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวออกจากสนามบิน ของขวัญนั่งเงียบมองวิวข้างทางด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ในหัวเต็มไปด้วยคำถามว่าเธอจะสามารถพาบริษัทของครอบครัวกลับมายืนหยัดได้อย่างไร ธุรกิจนี้เป็นเหมือนหัวใจของครอบครัว และตอนนี้มันต้องเผชิญกับคู่แข่งที่แข็งแกร่งอย่าง พีเค กรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทที่ครอบครัวของเธอทำธุรกิจร่วมด้วยมานานหลายปี
พีเค กรุ๊ป เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ทุกคนในวงการธุรกิจต่างก็ยอมรับ และบุคคลที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จนั้นก็คือ ก้องภพ พัฒนชัย ประธานหนุ่มผู้มีชื่อเสียงในวงการว่าเป็นคนเย็นชาและเข้มงวด ก้องภพไม่ค่อยเปิดเผยความรู้สึกของตัวเองต่อคนอื่น และเขามักจะตัดสินใจด้วยเหตุผลและความเฉียบขาดเสมอ
ของขวัญเองก็ได้ยินชื่อเสียงของเขามานาน แต่ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาพบเจอหรือทำธุรกิจร่วมกับเขาเลยสักครั้ง จนกระทั่งวันนี้ที่เธอไม่มีทางเลือกอื่น
เธอก้าวลงจากรถอย่างเรียบร้อยเมื่อถึงที่หมาย ออฟฟิศใหญ่ของบริษัทที่เธอต้องรับผิดชอบดูใหญ่โตและน่าเกรงขาม เธอเดินเข้ามาพร้อมกับใจที่หนักแน่น พยายามเตือนตัวเองว่าเธอจะต้องทำมันได้
เช้าวันแรกของการทำงานที่ออฟฟิศใหม่ ของขวัญเตรียมตัวอย่างเต็มที่ เธอเลือกชุดสูทสีเบจอ่อนที่ดูเป็นทางการแต่ยังคงความอ่อนหวานในแบบของเธอ เธอไม่อยากให้คนในบริษัทมองว่าเธอเป็นแค่เด็กสาวที่ไม่รู้อะไรเลย แม้ว่าในความเป็นจริงเธอจะรู้สึกแบบนั้นอยู่บ้างก็ตาม
เมื่อเข้ามาในห้องประชุมที่นัดหมายไว้ สายตาของเธอเผลอจับจ้องไปที่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะอย่างเคร่งขรึม ดวงตาคมกริบของเขามองตรงมาอย่างตั้งใจ เขาคือ ก้องภพ พัฒนชัย
"สวัสดีครับ คุณของขวัญ ยินดีที่ได้พบ" เสียงทุ้มนั้นชัดเจนและหนักแน่น ท่าทางของเขาทำให้บรรยากาศในห้องดูน่ากดดัน
“สวัสดีค่ะ คุณก้องภพ” ของขวัญพยายามพูดอย่างมั่นใจ แต่ในใจก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย การอยู่ต่อหน้าคนที่เธอได้ยินแต่คำเล่าลือมากมายยิ่งทำให้เธอประหม่าขึ้นทุกที
การประชุมดำเนินไปอย่างราบรื่นตามปกติ ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปได้ดี จนกระทั่งในช่วงท้ายของการประชุม ก้องภพได้พูดถึงการร่วมมือในโครงการที่อาจเกิดขึ้นระหว่างบริษัทของพวกเขาทั้งสองฝ่าย
“ผมคิดว่าบริษัทของเราทั้งสองควรร่วมมือกันในโปรเจกต์นี้” ก้องภพพูดด้วยเสียงเรียบแต่ทรงอำนาจ
ของขวัญเผลอเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ความคิดแรกที่ผุดขึ้นในใจคือความสงสัย ไม่ใช่เพราะเธอไม่เชื่อใจเขา แต่เพราะชื่อเสียงของพีเค กรุ๊ปที่ขึ้นชื่อเรื่องความดุดันในธุรกิจ ทำให้เธอรู้สึกไม่แน่ใจว่าการร่วมมือนี้จะเป็นประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่ายจริงหรือไม่
"เอ่อ...คุณหมายความว่าอย่างไรคะ?" เธอถามออกไปด้วยความระมัดระวัง
ก้องภพมองตรงมาที่เธออย่างสงบนิ่ง “หมายความว่าเราควรแบ่งปันทรัพยากรกัน เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อทั้งสองบริษัท”
ของขวัญพยักหน้าอย่างช้าๆ แม้จะยังไม่เข้าใจทั้งหมด แต่เธอรู้สึกได้ถึงความจริงจังในคำพูดของเขา “ขอบคุณค่ะสำหรับข้อเสนอ ฉันจะนำไปพิจารณา”
หลังจากการประชุมสิ้นสุดลง ของขวัญเดินออกมาจากห้องประชุมพร้อมกับคำถามมากมายในใจ เธอรู้สึกว่าการประชุมครั้งนี้มีบางสิ่งที่เธอไม่เข้าใจ แต่ไม่สามารถระบุได้ชัดเจน
ในค่ำวันเดียวกันนั้น ของขวัญได้รับการเชิญชวนให้ไปร่วมงานเลี้ยงต้อนรับนักธุรกิจระดับสูงที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้ แม้ว่าจะไม่คุ้นเคยกับงานเลี้ยงที่เต็มไปด้วยผู้คนมีชื่อเสียงมากมาย แต่เธอก็ตัดสินใจเข้าร่วมงานด้วยใจที่เปิดกว้าง
เมื่อเธอก้าวเข้าสู่ห้องโถงที่เต็มไปด้วยแสงไฟและเสียงดนตรี เธอสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่หรูหราและมีระดับ ทุกสายตาจับจ้องไปที่เธอเมื่อเธอเดินผ่าน ของขวัญรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่เธอก็พยายามรักษาท่าทีสงบ
ระหว่างที่เธอกำลังเดินไปรอบ ๆ งาน เธอเผลอชนเข้ากับใครบางคนโดยไม่ตั้งใจ ของในมือเธอหล่นกระจายไปทั่วพื้น
"ขอโทษค่ะ!" เธอรีบพูดขึ้นด้วยความตกใจ และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นก็พบว่าคนที่เธอชนเข้าคือ ก้องภพ เขามองมาที่เธอด้วยสายตาเย็นชาเหมือนเช่นเคย แต่ในแววตาของเขากลับมีประกายเล็กน้อยที่ทำให้ของขวัญรู้สึกไม่มั่นใจว่ามันหมายถึงอะไร
"ไม่เป็นไรครับ" เขาตอบสั้น ๆ ก่อนจะยื่นมือมาช่วยเก็บของที่หล่นบนพื้น ของขวัญเผลอใจเต้นแรงขึ้นมาทันทีที่ได้ใกล้ชิดกับเขา
“ขอบคุณค่ะ” เธอพยายามพูดอย่างสุภาพ และเมื่อเขายืนตรงขึ้นอีกครั้ง ของขวัญก็สัมผัสได้ถึงความสูงใหญ่และท่าทางที่แข็งแกร่งของชายหนุ่มตรงหน้า
ในค่ำคืนนั้น หลังจากที่งานเลี้ยงจบลง ของขวัญและก้องภพก็ได้พูดคุยกันอย่างไม่เป็นทางการระหว่างทางกลับบ้าน บรรยากาศที่เคยตึงเครียดในที่ประชุมกลับเปลี่ยนเป็นบรรยากาศที่ผ่อนคลายขึ้น และของขวัญก็เริ่มรู้สึกได้ว่าชายหนุ่มที่เธอเคยคิดว่าเย็นชาและเข้มงวดกลับมีความอบอุ่นที่เธอไม่เคยคาดคิด
คืนนั้นของขวัญกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย การได้ใกล้ชิดกับก้องภพทำให้เธอเริ่มสงสัยในความรู้สึกของตัวเอง แม้ว่าเขาจะดูเย็นชา แต่ในบางครั้งที่เธอได้สัมผัสสายตาของเขา เธอก็รู้สึกถึงความอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในตัวเขา
#txrn.
- Writer
