ตอนที่ 5

1883 Words

อาหารเย็นก็ไม่มีอะไรมากนอกจากบาร์บีคิวที่เมียกับน้องเมียช่วยกันทำต้อนรับเขากลับประเทศไทย เขามองนินิวแทบจะตลอดเลยนะมันคิดถึงแล้วก็หวงมากด้วย ถ้าอยู่ในบ้านแบบนี้จะใส่สั้นขนาดไหนไม่ว่านะเพราะมีแค่เขาที่เห็นแต่ออกไปข้างนอกนี่สิหนักใจ อีกอย่างวันนี้เพื่อนเก่าเห็นแล้วสายตามันที่มองนินิวชัดเจนมากว่าสนใจ ไอ้เหี้ยนี่เมียกู! ก็ยอมรับว่าเมื่อก่อนโคตรจะเลวเลยแต่ก็ยังมีเพื่อนคบอยู่บ้างไงคือปอร์เช่กับจากัวร์ คือเหี้ยเหมือนกันเลยอยู่ด้วยกันได้! เขาสัญญากับตัวเองว่าจะหยุดทำเรื่องเหี้ยเพื่อเมียซึ่งก็ทำได้ดีจนกระทั้งวันนี้ที่เขาเจอมันอีกครั้ง มันแค้นเขามากที่แย่งเมียมันมาแล้วก็เสือกเขี่ยทิ้งเหมือนขยะ! จะว่าเลวก็ไม่ผิดหรอกแต่ของอย่างนี้ตบมือข้างเดียวจะดังเหรอวะ อลิสแม่งก็เหี้ยเหมือนกันแต่ถ้ามันเอาความแค้นมาลงที่นินิวเขาสัญญาเลยว่าไม่ตายดีแน่มันก็รู้ว่าเขาเลวได้สุดขนาดไหน นินิวควรจะดีใจไหมวะเขาหยุดเลวเพื่อเธอแล้วก็จะกลับมาร้ายอีกครั้งเพื่อเธอ! “เฮียเจ้บ่นอะไรคนเดียวรู้อะ?” มิวเดินมาหยุดหน้าพี่เขยชี้ไปที่พี่สาวที่บ่นงึงงำคนเดียว “เมนส์จะมามั้ง?” นี่ก็คาดเดาอารมณ์ยากเหมือนกันแต่พูดคนเดียวนี่มันยังไงวะ “ทำไมคอเจ้นิวแดงขนาดนั้นละ เฮียกัดอีเจ้แรงเหรอ?” เมื่อคืนเสียงดังเป็นระยะเช้ามาไปเรียนพิเศษตกบ่ายพี่สาวสั่งให้มาจะเลี้ยงบาร์บีคิวแล้วคอพี่สาวคือน่ากลัวมากเลย หรือเธอจะมีพี่เขยซาดิสม์! “คิดถึงมากไปหน่อย คืนนี้นอนที่นี่แหละห้องเดิม” เขายีผมน้องเมียเบาๆแล้วเดินไปหาเมียที่ย่างบาร์บีคิวคนเดียวอยู่ แล้วก็จริงที่คุยคนเดียว “คุยกับแม่ซื้อหรอ?” เมียหันมามองเขาแปลกๆแต่มันแฝงความฉิบหายด้วยไง “อลิสคือใคร?” ไอ้บ้านั่นพูดประมาณว่าผัวทิ้งผู้หญิงมา “คิดมาก!” ตายกูตายแท้ๆ “ถ้าจับได้นะว่ามีกิ๊กนิวจะหาผัวใหม่!” อย่างเธอเนี่ยหาง่ายมากเลยนะเขาก็รู้ “พูดเหี้ยไรวะ! ผัวใหม่อะไรห่ะลองมีดิกูกระทืบตายคาตีนแน่!" เด็กเวรชอบยั่วประสาท! เอาจริงคือหวงนะเว้ยนั่นเมียนะแล้วพูดจะหาผัวใหม่คิดดีรึยัง หนีเหี้ยเดี๋ยวเจอเหี้ยเหมือนเดิม “ก็ตอบมาสิว่าอลิสคือใคร แล้วไอ้เหี้ยนั่นน่ะเพื่อนหรือคู่อริอีกละ?” เมื่อก่อนตอนคบกันใหม่ๆไอ้ผัวตัวดีมีเรื่องเกือบทุกวันจนบางครั้งลามมาถึงเธอ สุดท้ายความอดทนมีขีดจำกัดเธอจะเลิกแต่เขาไม่ยอมไงเลยคบกันมาได้ขนาดนี้แต่ก็ใช่ว่าจะใจอ่อนนะเพราะยื่นข้อเสนอไปว่าถ้ามีเรื่องแล้วลามมาถึงเธอเมื่อไรจะเลิกจริงๆแน่แล้วจะย้ายที่อยู่หนีด้วย! ผัวที่ว่าแน่ยังต้องยอมเลย! “ผู้หญิงเหี้ยๆแล้วไอ้นั่นก็ศัตรูเฮียเอง พอใจเมียยัง?” “แล้วแค้นกันเรื่องอะไร?” มันน่าสงสัยนะเพราะเธอไม่รู้อะไรเลยสักนิดเดียว “เรื่องอดีตตั้งแต่ที่อยู่อังกฤษโน้น สงสัยผัวเหรอห่ะ?” ไม่อยากให้รู้ไงว่ามันเรื่องอะไร ถ้านินิวรู้อดีตเหี้ยๆของเขาแล้วจะยังไว้ใจอีกไหมแล้วจะยังคบกันอยู่ไหม เป็นคนเลวกลับใจแม่งยากแต่เพื่อเมียกูยอมหมดเลย หลังจากกินบาร์บีคิวกับเบียร์เย็นๆจนเมานิดหน่อยถึงได้หยุดแทนที่จะได้นอนหลับสบายแต่พอเธออาบน้ำเสร็จเท่านั้นแหละผัวหื่นจับเธอฟัดแบบหมดแรงเลย คนบ้าอะไรเอาได้เอาดีถามจริงนะไม่เคยมีเมียเหรอ? ตอนนี้ห้าทุ่มกว่าเธอนอนซบอกแน่นที่มีรอยแดงบ้างเล็กน้อยจากฝีมือเธอเองส่วนเฮียเบนซ์จับมือเธอไปจูบตลอดเลย ก็เป็นแบบเนี้ยจะไปไหนรอด! “พรุ่งนี้ไปเรียนนอนได้แล้ว” มีเมียเด็กไงแล้วกำลังจะเรียนจบแล้วเลยไม่อยากให้ต้องพักผ่อนน้อยลำพังงานที่อาจารย์สั่งก็มากพอแล้ว “จูบก่อน” เธอเงยหน้าไปเขาก็จูบปากหนักๆแล้วยังแถมด้วยการหอมแก้มอีก เห็นไหมละว่าเฮียเบนซ์น่ารักกับเธอขนาดไหน “ฝันดีนะนิว” “เฮียแหละต้องฝันดีแล้วต้องฝันถึงนิวด้วย” เธอกอดเขาแน่นขึ้นภายใต้ผ้าห่มผืนนี้ตัวเราแนบชิดกันแบ่งปันความอบอุ่นผ่านผิวหนังแล้วความรักของเขาทำหัวใจเธอจะละลายอยู่แล้ว “หลับตานอนเลย!” บอกให้นอนแต่ยังมองเขาตาแป๋วเลย เขารักนิวมากขึ้นทุกวันจนน่าตกใจในเวลาที่ห่างกันเพราะมันคิดถึงจนแทบจะเป็นบ้าได้เลย ตอนอยู่อังกฤษเขาตั้งนาฬิกาปลุกให้ตรงกับเวลาในประเทศไทยเพื่อจะโทรหาฟังเสียงหวานฝั่งเขาจะดึกมากขนาดไหนก็ช่างแต่เมียดื้อไงเห็นเขาไม่พูดเรื่องเที่ยวก็เที่ยวซะเกือบทุกคืนจนน่าเป็นห่วงเลย เขาแก่กว่านินิวหลายปีผ่านอะไรมามากกว่าที่เธอคิดเพราะแบบนี้ถึงระแวงหนักมากขึ้น แล้วความเป็นผู้ใหญ่และความใจร้อนของเขาจะทำให้เธออึดอัด เคยเลวมากๆเลยกลัวว่าจะมีคนมาทำเลวกับเมีย! เช้าวันต่อมาเบนซ์ขับรถมาส่งน้องเมียที่โรงเรียนซึ่งสภาพเหมือนคนยังไม่ค่อยตื่นเลยแล้วก็ต้องไปส่งเมียที่มหาลัยต่อด้วยแต่รายนี้หนักกว่าน้องสาวอีกคือหลับเลย! ก็รถมันติดไงเลยออกมาแต่เช้าสุดท้ายก็ยังติกแหง็กอยู่กับที่ทำได้แค่เปิดเพลงฟังระหว่างรอ “เฮียเบนซ์มิวมีอะไรจะเล่าให้ฟังด้วยแหละ” “อะไรอะ?” “ก็วันโน้นตอนมิวไปเที่ยวกับเจ้อะมีคนมาหาเรื่องบอกว่าเป็นแฟนเฮียด้วย วันนั้นอีเจ้ร้องไห้หนักมากดีนะมิวปลอบใจ” มิวเล่าถึงช่วงกลางเดือนที่ผ่านมา “บ้าแล้วเฮียมีเมียคนเดียว” นินิวเป็นเมียเขาคนเดียวนะเว้ยขนาดไปอังกฤษเป็นเดือนยังไม่สนใครนอกจากทำธุระให้จบๆ “ก็นั่นแหละ! เนี่ยเดี๋ยวอีเจ้ต้องถามเฮียแน่ ยัยนั่นชื่อว่าอะไรนะ..อ๋อ! ชื่ออลิสหน้าลูกครึ่งอย่างสวยเลย” สวยแล้วไงแต่สันดานเสียมาประกาศตัวว่าเป็นแฟนชาวบ้าน “ไร้สาระ! นี่ค่าขนมเฮียให้แล้วอย่าบอกนินิวละ” คือเมียห้ามเขาให้เงินน้องสาวเธอไงเดี๋ยวจะเคยตัวแต่ว่าเขาก็ให้เหมือนเดิมแต่แบบลับๆนะ “อุ้ย! ขอบคุณค่ะมิวไปก่อนนะ” พี่เขยสายเปย์ตลอดเลยใครจะไม่ชอบละ เขาขับรถไปมหาลัยต่อแต่ในหัวคิดถึงแต่เรื่องที่มิวเล่าให้ฟังตอนนี้แค่ไอ้เนมคนเดียวเขาก็เครียดแล้วยังมามีอลิสอีกซึ่งไอ้พวกนี้เขาทำเหี้ยกับมันไว้เยอะไง ไอ้เนมเคยเป็นแฟนกับอลิสมาก่อนแต่ด้วยความเหี้ยทำให้เขาแย่งอลิสมาแบบลืมความเป็นเพื่อนพอได้จนเบื่อก็เขี่ยทิ้งเหมือนขยะ หรือเวรกรรมจะตามทันแล้ววะ? คนข้างกายจะต้องได้รับผลกระทบแน่ถ้าพวกมันจะแก้แค้นเขาซึ่งยอมไม่ได้ไง นี่เมียกูแล้วก็รักมากด้วย! ในตอนนี้เขาเริ่มเข้าใจความรู้สึกไอ้เนมแล้วแต่มันไม่มีวันได้นินิวเป็นเมียเด็ดขาดส่วนอลิสถ้าอยากลองดีกับเขาได้เลยจะจัดให้แบบสวยๆ “เฮียเบนซ์เป็นไรอะ?” เธอตื่นมาอีกทีเขาก็หน้าบึ้งทั้งที่ออกจากบ้านยังดีอยู่เลย “รถมันติดเฮียเบื่อ” ข้ออ้างนี้แหละดีที่สุดเพราะตอนนี้ติดตรงทางกลับยูเทิร์นก่อนถึงมหาลัยไง “วันหลังนิวขับมาเองก็ได้” ก็ถ้ามาแล้วอารมณ์เสียก็อย่าเลยดีกว่า “ได้ไง! แล้วดูแต่งตัวสิมีผัวแล้วนะ” “บ่นเป็นคนแก่เลย!” มองบนได้ป่ะมีผัวขี้หวงเนี่ย “นิว!!” ใครมันจะชอบให้เมียใส่กระโปรงสั้นเสื้อรัดติ้วแล้วหุ่นคุณแม่เนี่ยน่าขย้ำมากด้วยนะ “โอ๊ย…โมโหอีกแล้วไม่น่ารักเลย” เขาหัวร้อนง่ายจนน่าสงสัยเลยว่าทำไมเป็นแบบนี้ “อะ!” เขาหยิบเสื้อยีนต์ตัวใหญ่มาคลุมให้เธอแล้วคงจะบังคับให้ใส่แน่เลยแต่แบบอากาศมันร้อนนะ “ใส่ซะแล้วห้ามถอดออกด้วย” “แต่มันร้อน” “ถ้าไม่ใส่ก็ไม่ต้องไปเรียน!” จบครับใส่เสื้อแขนยาวทันทีแล้วเปิดประตูลงจากรถชนิดที่ไม่สนใจผัวเลย นินิวงอน?! เห้ยต้องเป็นเขามากกว่าไหมห่ะที่ไม่พอใจ นินิวเดินหน้าบึ้งมองบนจำเป็นต้องยอมเพราะถ้าไม่ยอมผัวไม่ให้มาเรียนแน่นอน เธอมองรถที่ขับออกไปแล้ว “โอ๊ย!! ไอ้บ้าเดินไม่ดูทางรึไง?” เธอยืนสวยๆแต่ใครไม่รู้มาชนแบบตั้งใจด้วยนะ “ขอโทษนะพอดีรีบมากไปหน่อย เอ๊ะ! เธอ…” เนมยื่นมือให้ดึงผู้หญิงตรงหน้าขึ้นพลางแกล้งทำเป็นจำไม่ว่านี่คือใครทั้งที่รู้ว่าเป็นเมียสารเลวเบนซ์! “ขอบคุณ แล้วไม่ต้องมาแกล้งจำฉันไม่ได้ จำไว้นะคนสวยไม่ได้โง่ทุกคน!” ไอ้บ้านี่ศัตรูผัวเธอจำได้ เขาทำหน้าเหวอส่วนเธอก็เดินเชิดๆไปหาเพื่อน “น้องนินิวพี่เดินไปส่งนะ” “ปัญญาอ่อน! อย่าเอาฉันไปยุ่งกับความแค้นโง่ๆ” “พี่ไม่ทำร้ายผู้หญิงหรอกน่า” “ไม่ทำร้ายก็ใช่ว่าจะทำอะไรไม่ได้นี่ อย่างมายุ่งกับฉันกะให้ผัวฉันโมโหใช่ไหมละ?” ก็บอกแล้วไม่ได้โง่มองเกมออกว่าคิดจะทำอะไร “พี่แค่อยากรู้จักเมียเพื่อน” “แต่ฉันไม่อยากรู้จักคุณ จบนะ!” อารมณ์เสียกับผัวแล้วยังต้องมาอารมณ์เสียไอ้บ้านี่อีก เหอะ! แค่เริ่มต้นวันยังเฮงซวยขนาดนี้เลยแล้วคิดดูสิตลอดทั้งวันจะเป็นยังไง “ไงมึงหน้าบูดมาเชียว” เนตรนั่งรอเพื่อนก่อนอยู่แล้ว “กูร้อน! มึงดูผัวให้ใส่คิดได้ไงวะ?” ระบายกับเพื่อนหน่อยเถอะ “ก็ดูกระโปรงมึงดิแล้วเสื้อมึงน่ะปริแล้ว” โอปอเดินมาได้ยินเลยบอกพอดี “พวกมึงจะไม่เข้าข้างกูเลยเหรอ?” นี่เพื่อนก็เข้าข้างเฮียเบนซ์เหรอเนี่ย โอ๊ยตายแล้ว!! “เอ้า! พวกกูแค่บอกไง” เนตรบ่นเบาๆ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more