ANDREW 4
1065 Words
MARIA DANAYA CERVANTES POV
This is the day!
The day that i'll eneter the s-fab company after 12 years..
Sa totoo lang kinakabahan ako promise.
Biglaan naman kasi..
Inshock pa nga ako sa encounter namin ni Andrew!
Calma Aya.. You are here to do your mission not as Danaya.
* Breathe in..*
* Breathe out heavily*
Atsaka napakalaki ng building para magkita kayo ni Andrew ano??
Sigurado sa Soc office ka lang naman atsaka sa Canteen para kumain diba?
Tama. So let's be calm..
Whooo!
Okay! Let's go!
Papasok na ako ng company at dere-deretso lang.
Meron na kasi akong company I.D atsaka naka uniform na din ako.
All black corporate uniform. Slacks ang pang ibaba at tinernuhan ng black 3 inches low cut boots.
I am wearing a korean make up look plus nagpakulay ako ng buhok into a ashe blonde. Nagpagupit na din ako into a bob cut hair.
Total make over for my everyday work. Malayong-malayo sa hitsura at ayos ko 12 years ago.
Sino nga ba naman ang mag-aakala na ako si Danaya?
Dumiretso ako sa elevator and i pressed the 3rd floor button.
Nandoon kasi ang office.
Pero bago pa ito tuluyang magsara ay napakunot ang noo ko ng may humarang na kamay para muli itong magbukas!
Buti hindi natuluyan ang Kamay niya!
At sa pagbukas ng pintuan ay siyang muling pagtigil ng mundo ko!
Inayos niya ang Coat niya at tumayo ng tuwid bago pumasok sa elevator!
Why now?! Kakapasok ko lang! Ni wala pa nga akong 5 minuites dito sa loob ng company!
Kumunot ang noo niya ng magtama ang paningin namin..
Ito na ba yun?!
Anong ito na ba yun?! Gaga ka! Hindi ka niya pwedeng makilala at hindi ka pwedeng umamin na buhay ka! Masisira lahat ng plano niyo! 12 years kang nagtago tapos Ano?! gusto mo bang maulit yung dati?! Paara ipaalam ko sayo Danaya may anak ka. Kapag ka ikaw nategi paano na ang anak mo? Ha?! Sige nga! Lukaret nato!
Poker face lang ako na parang walang nakita.
Habang siya ay umiling lang atsaka na tumayo ng maayos na tila ba pilit pinapaalala na matagal na akong patay.
Hindi ko alam kung ikatutuwa ko ba ito o hindi. Saka ko na proproblemahin yun kapag tapos na ako sa mission ko.
I clench my right fist.
*Ting!*
"Miss. This is your floor." Rinig kong sabi niya na siyang nagpabalik sa diwa kong lipang gawa ng presensya niya.
"Thank you po." I thanked as i bowed slightly as a sign of respect dahil isa siya sa mga boss dito.
Paglabas ko ng elevator para akong nakahinga ng maluwag!
Nakakasofocate sa loob..
Napakatagal na panahon..
Gusto ko siyang yakapin at masayang sabihin na buhay ako..
Gusto ko siyang halikan at bawiin yung mga panahon na hindi ko siya kasama..
Sabik ako..
Sabik na sabik ako sakaniya..
Mabilis akong tumingala para pigilan ang luhang nagbabadyang tumulo.
Hindi ito ang oras para unahin ang emosyon ko kung ayaw kong maulit yung dati..
Mabilis na nagflashback sa isip ko ang nangyari ng araw na iyon..
Mula sa pagtutok ng laser gun sa kaniya..
Sa pagsama ko sa lalaking waiter..
Hanggang sa kung paano ako tinamaan ng bala at kamuntikan ng mamatay dahil sa nagdadalang tao pala ako. .
Pakiramdam ko ng mga panahon na yun ay napakahina ko..
Nanliliit ako dahil akala ko sapat na yung mga panahon na ginugol ko para sa paghahanda.
Napalunok muna ako bago ko tuluyang napansin ang buong 3rd floor.
Isang hallway ang bumungad sa akin..
Tinahak ko ito hanggang sa nakita ko ang malaking salamin na sliding door..
Nakasulat dito ang isang malaking S.O.C na letra.
Ito na nga yun!
Meron itong scanner ng i.d sa may kanan ng pintuan kaya iniscan ko ang i.d ko.
Automatic itong bumukas at bumungad sa akin ang maraming computers at isang malaking screen sa gitna.. Nandoon sa screen na iyon ang lahat ng cctv camera sa buong building.
Maihahalintulad din ito sa data base ni Nate pero mas malaki nga lang ito..
At puro blue ang ilaw nanakikita ko.
"Good morning! Are you our new security analyst?" A man in a black suit uniform asked.
I automatically scanned him. From head to toe..
Hmm.. Not bad.
Maputi, Medyo singkit at sa palagay ko ay nasa 5'6 ang height. Matangkad ng di hamak sa akin.
"Yes i am." I answered politely.
"Hi. My name is James, I'm the Security manager here." Pakilala niya at may kasama pang handshake.
Nakipag handshake din ako tutal formality lang naman ito.
"Nice meeting you sir."
"Nice meeting you too."
Pagtapos niya ako ibriefing ay itinuro niya sa akin ang computer desk na bakante.
Umupo ako at gumawa ng account para maaccess ko ang mga files nila dito.
ANDREW COX POV
I was shock when i saw a woman in the elevator who looks like my deceased girlfriend!
She is wearing a black suit..
A bob cut hair na bagay na bagay sa kaniya.
Doon ko lang din napagtanto na she is working in our company!
A security analyst to be exact!
Siya ba yung sinasabi ni Aiden na meron daw inirecommend si Ange na bagong security analyst dahil sa nangyaring pag atake sa system namin recently?
Did she know her?
Baka naman coincedence lang.
Madaming magkakahawig sa mundo.
Alam ko namang imposibleng bumangon ang matagal ng patay. Like hell! We all saw her body. We even run a Dna test to make sure na siya nga iyon and it was all a shocking truth! She was really dead!
Inilabas ko mula sa isang drawer ng desk ko ang picture namin ni Danaya noong nabubuhay pa siya..
"I thought for a second she was you aya.." Mahina kong usal.
Masaya kaming nakangiti dito sa litrato at ito din ang wallpaper sa cellphone niya.
"We are so happy.. Andami nating plano.." Nanghihinayang na sabi ko.
" But it's been 12 years since you're gone and i know hindi ka magagalit kung magkakaroon ako ng babae sa buhay ko.. I need to move on in order to forget you.. For me to heal.." Malungkot na sabi ko atsaka ko na ibinalik sa drawer ang litrato namin dalawa.
God knows how much pain i suffer for the past years that you're gone..
I was wasted!
I was so damn wasted!
I will love you and keep you in my heart forever..
**** TO BE CONTINUE*****
- Writer
