HBS II: HIDING FROM CRAIG ZAMORA

CHAPTER SEVEN: REMEMBER MY NAME

TONYROSE JAYME

"KUMUSTA ang naging biyahe mo papunta rito?" malambing tanong ng matanda habang nakatuon pa rin ang mga mata sa dyaryong binabasa. Mabilis niyang ibinaba ang kamay na naka-dirty finger pa bago ito sagutin. Nakakainis talaga ang lalaking 'yun, napakaarogante kaya hindi mapigilang lumabas ang mga sungay niya e. Mabait siyang tao ngunit kapag nakikita niya ito ay kaagad na kumukulo ang dugo niya.

'Kumukulo nga ba? O baka naman nag-iinit?' nang-aasar na tanong ng kanyang subconscious habang mapanghusgang nakatingin sa kanya.

'Oo! Nag-iinit ang dugo ko sa kanya kaya kumukulo at parang sasabog na ako sa sobrang inis!' parang sirang sagot niya sa sarili.

"Naging maayos naman ba ang paghatid sa'yo ni Archer?" muli ay tanong ng matanda nang hindi siya sumagot. Mabilis na ibinaling niya ang tingin sa matandang nakatanghod na sa kanya at wala na ang mga mata sa dyaryong binabasa habang nag-aantay ng sagot.

"Okay naman po, Lola Cela. Okay naman po si Archer, mabait naman po siya gaya niyo," magalang na sagot niya rito bago umupo sa katabi nitong upuan.

"Ang hindi lang po okay ay 'yung isa niyong apo na may pagkaabnormal ata," pabulong at inis na dagdag niya na nagpasingkit ng mga mata nito habang binibigyan siya ng kakaibang tingin.

'Sino ba naman kasi ang matinong taong mangdidila ng tenga? Nakakapangilabot!' nandidiring sambit niya sa isip habang hindi maipinta ang mukha.

"May sinasabi ka pa ba, hija?" kunot-noong tanong nito na mabilis niyang ikinailing.

"Wala po, Lola Cela," alistong tugon niya bago hawakan ang kamay nito.

"Lola, ano po bang nangyari sa inyo?" she said worried and at the same time changing the topic while looking at the old woman sadly. Halata niya ang hirap sa pagkilos nito ngayon, malayong-malayo na sa Lola Cela na naaalala niya. Ngayon ay kita niya ang panghihina at tamlay nito.

"Apo, I have a stage 4 colon cancer. Ang sabi ng mga doktor ay kokonting oras na lang daw ang ilalabi ko sa mundo. Malala na raw ang cancer ko at hindi na kayang daanin pa sa operasyon at chemotherapy dahil mahina na ang katawan ko. Ang totoo, hindi naman ako natatakot mawala. I don't care if I will be cured or not. Ang takot ko ay para sa mga taong maiiwan ko gaya ng mga apo ko. I'm scared that they'll be devastated especially Marde and Craig because I'm the only one they have," malungkot na litanya ng matanda. Hindi na napigilan pa ni Tony ang mabilis na paglandas ng luha sa kanyang pisngi.

"Lola, I know magiging mabuti naman po ang kalagayan ng mga apo niyo kung sakaling mawala po kayo. Alam ko po ang pag-aalala niyo para sa kanila, but knowing you, alam ko pong napalaki niyo sila ng tama at alam ko pong kasing tatag niyo rin sila," tugon niya saka mas lumapit pa rito. Inilagay ng matanda ang kamay sa kanyang binti at binigyan ng marahang pisil iyon. Giving her assurance that everything will be alright.

"Maraming salamat, hija. I know they will be as strong as how I raised them. At kaya kita pinapunta rito ay dahil gusto kong ikaw ang mag-alaga sa'kin sa natitirang oras ko sa mundo," mahabang pahayag nito habang nakangiti sa kanya at may bahid ng pagod ang mga mata.

"Lola," malungkot na sambit niya habang patuloy na naglalandas ang luha sa kanyang mukha. Ibinuka ng matanda ang mga braso kaya't mabilis siyang pumaloob sa mga iyon at niyakap ito nang mahigpit.

"Lola, hindi pa po ako nakakabawi sa inyo tapos ganito ko na kayo dadatnan. Pasensya na po kayo kung hindi ko kayo nadalaw o napuntahan man lang pagkatapos ko grumaduate. Napakalaki po ng naitulong niyo sa'kin at sa pamilya ko. Gusto ko pong bumawi sa inyo pero hindi po sa ganitong paraan na aalagaan kayo dahil may sakit kayo. Lola, if I could bring back those years na pwede akong bumawi sa inyo or madalaw man lang po kayo, gagawin ko. Lola, I'm so, so sorry," humahagulgol na sambit niya na halos hindi na maintindihan habang nakasiksik ang ulo sa balikat nito.

"Tony, apo, that's fine. Walang kaso iyon sa'kin, ang mahalaga ay nandito ka ngayon . Masaya akong nakita ka at alam kong nasa ayos ka at kung ano ka ngayon ay masaya ako. Hindi mo ko binigo, Tonyrose. Hush now, apo," Lola Cela said with her soothing and calming voice while caressing her back gently.

"Aalagaan ko po kayo, Lola Cela. Aalagaan ko po kayong mabuti. I will make your remaining days unforgettable and memorable. Mahal ko po kayo, lola," she replied before looking up at her wrinkled face. It amazes Tony how Lola Cela can still scream beauty and class even though fine lines are visible on her face. For her, Marcela's beauty is timeless and never ending. Her physique and heart are both beautiful which made her admire the old woman even more. Ewan niya nga lang kung bakit ito nagkaapo ng aroganteng abnoy na gaya ng lalaking 'yun.

"I know you will, apo. I know you will and I love you, too," sambit nito saka siya muling niyakap. Nasa ganoon silang posisyon nang marinig nila ang boses ng isang lalaking papasok sa loob ng bahay. They both looked at his direction and she saw Lola Cela's favourite grandchild, Marde Nicholas Lopez. Agad na nagliwanag ang mukha ng matanda saka nagmamadaling tumayo na maagap niya namang inalalayan.

"Marde, apo ko," she said before walking towards him like a strong cow, ni hindi na nga ata nito kailangan ang tulong niya dahil mabilis pa sa alas kwatro itong nakalapit sa binata.

"Gran, magpaalalay naman kayo," saway ni Marde sa matanda na mukhang wala namang pake dahil mabilis itong yumakap sa binata. Nakangiti niyang pinagmasdan ang dalawa, mahigpit ang yakap ni Lola Cela sa binata at parang nakalimutan nang naroon siya. Tinanguan at tipid siyang nginitian ni Marde bago bumaba ang tingin sa matandang nakayapos.

"How are you feeling?" malambing na tanong nito kay Lola Cela.

"I'm perfectly fine. I'm happy because Tony is here, you visited and Craig will be staying here with me for a month," masiglang sagot nito.

"Who? Craig? Craig will be staying for a month? That's some unbelievable news, Gran," Marde said while holding back a laugh.

"It's not unbelievable, you rascal. He promised me to stay here for a month and if he broke that promise he will surely face my anger," Lola Cela said with a firm voice while Marde just shakes his head.

"I really doubt that he will stay here for a month. You know Craig, Gran. He's always after bedding woman, unless he has seen someone he's interested to," he replied before giving her a look. A look that she doesn't know what is the meaning, yet it feels like she's connected to what Marde is talking about. Tumikhim siya upang kunin ang atensyon ng dalawa, nakararamdam na kasi siya ng hiya sa tinging ibinibigay sa kanya ng binata.

"Maiwan ko muna po kayo, sir, Lola Cela," she stated respectfully before quickly walking pass them. Dinala siya ng mga paa sa malawak na bakuran ng bahay. Mabilis na lumapit siya sa mga naggagandahang pulang rosas na nakatanim doon. She immediately sits two inches before the ground, so her face will be the same level as the flowers. Tony let's the sweet fragrance of the rose filled her nostrils. Napakabango ng mga iyon, para siyang nasa paraiso. She was lost in her own beautiful thoughts when she suddenly hear someone nearby clearing their throat. Tila salamin na unti-unting nabasag ang mga iniisip niya nang marinig ang malakas na pagtikhim na iyon. Inis na idinilat niya ang mga mata saka tumingin sa kanyang kanan upang hanapin kung sino ang lapastangang gumambala sa kapayapaan niya ngunit wala siyang nakita roon. At nang bumaling siya sa kanyang kaliwa-na dapat ay hindi niya ginawa- ay bumungad sa kanya ang mukha ng aroganteng lalaki na ilang sentimetro lang ang layo sa kanya. Tinignan niya ito nang masama at akmang lalayo na sana rito at tatayo ngunit mukhang mas mabilis ang reflexes ng binata dahil agad siya nitong nahawakan sa batok at pinagtagpo ang kanilang mga labi. Napasinghap siya dahil sa gulat at sa mga emosyong unti-unting lumulukob sa kanyang dibdib. She felt a sudden rush of heat travelling throughout her body as her heart beats faster than usual. This man is kissing her, but she feels like he's punishing her because of the movement of his tongue inside her mouth. He's starting to dominate her body and he's starting in her mouth.

"Ahhhhh," napaungol siya nang maghiwalay ang kanilang mga labi at bumaba ang halik nito sa kanyang panga pababa sa kanyang leeg.

"Damn, you moan beautifully," he said while looking at her with his lustful eyes before giving her neck a one long delicious lick and sucking it.

"Ahhhhhh." Hindi niya alam kung saan siya kakapit dahil sa sobrang pleasure at init na nararamdaman ng kanyang katawan. Unti-unting naglalakbay ang mga kamay nito sa kanyang katawan hanggang sa matagpuan nito ang kanyang dibdib at mabagal na minasahe iyon.

"Ahhhhhhh, please," she pleaded not knowing what she exactly wants. Bumalik ang mga labi ng binata sa kanyang labi at puno ng sensuwalidad siyang hinalikan.

"I won't take you for now, but be ready because that will happen sooner than later," sambit nito nang maghiwalay ang kanilang mga labi at parehong kapos ang hininga. Nakatitig lang siya sa gwapong mukha ng binata habang hinahawi nito ang mga hibla ng buhok na dumikit san kanyang pisngi.

"I am Craig Lincoln Zamora. Remember my name, sweet," dagdag pa nito bago siya bigyan ng mabilis na halik sa labi saka tumayo at iwan siyang tuliro sa malawak na hardin. Napahawak si Tony sa kanyang dibdib, binibigyan iyon ng marahang paghaplos upang pakalmahin. Napakabilis kasi ng t***k ng kanyang puso na tila lalabas na iyon at hahabulin ang binatang si Craig. Kapos pa rin ang kanyang paghinga habang napakaraming tanong ang mabilis na bumagabag sa kanyang isip. Okay, what just happened?