7
997 Words
ร่างของเธอเกร็งสะท้านยามที่เขาดันสะโพกขึ้นมาหา แล้วกดร่างน้อยของเธอลงไปสวมครอบกายแกร่งแข็งกร้าวของเขา
“คุณวริศ อื้อ...” เธอจิกมือกับท่อนแขนแกร่งของเขา เมื่อร่างกายของเขาเริ่มโยกคลอนเข้าออกในร่องสวาทของเธออย่างต่อเนื่อง
ความเสียวซ่านเกิดขึ้นอย่างรุนแรงก็เมื่อตอนที่เขาสับสะโพกเข้าออกในร่องรักแล้วท่อนกายชายเสียดสีกับติ่งสวาทของเธอไปด้วย
ลีลารักสอดประสานของเขาทำให้เธอถึงกับหน้ามืดตาลาย รอบกายพลิกคว่ำพลิกหงายไปหมด เพราะความเสียวซ่านเข้าจู่โจมเธออย่างรุนแรง
มือหนาของเขาขยำเคล้นคลึงเข้าที่ทรวงอกอวบอิ่ม ในขณะที่สะโพกสอบเร่งเร้าให้เธอไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างรุนแรง
“พร้อมกันนะปาลิน ฉันไม่ไหวแล้ว” วริศกระซิบบอกเสียงเข้มที่ริมหู ใบหน้าแดงก่ำของเขาไม่ต่างจากเธอ ก่อนที่ทั้งสองจะเกร็งสะท้านเสร็จสมพร้อมกัน
ความร้อนระอุที่อัดฉีดเข้ามาในร่องอุ่น ๆ ของเธอทำให้ปาลินหน้าร้อนผ่าว รับรู้ได้ถึงการตกเป็นของกันและกันโดยไร้สิ่งใดขวางกั้น
“คุณวริศไม่ป้องกัน” เธอพูดเสียงหอบ ๆ หายใจสะท้าน
“ไม่ทันจริง ๆ เธอยั่วยวนใจฉันเหลือเกิน”
“เป็นความผิดของลินอย่างนั้นเหรอคะ”
“ใช่ ผิดที่อยากน่ารักทำไมล่ะ”
“ลิน เอ่อ... ขอลุกได้ไหมคะ” พอถูกเอ่ยชม เธอก็หน้าแดงก่ำ ลามไปถึงใบหู ยอมรับว่าเขินอายกับประโยคของเขา เพราะวริศที่เธอรู้จักคือผู้ชายขี้แกล้ง เขาชอบแกล้งเธอแต่เด็ก แถมยังปากร้ายเหลือประมาณ
“น่ารักซะเมื่อไหร่ ขี้เหร่ต่างหากล่ะ” เขามองแก้มสาวแดงเรื่อ และกระซิบบอกเธออีกครั้งที่ริมหู
นั่นปะไร ปาลินได้ยินดังนั้นก็พยายามดิ้นหนีลงจากตักแกร่งของเขา
“ปล่อยเลยนะคะ”
“โกรธเหรอที่ฉันพูดความจริง”
“ลินขี้เหร่แล้วมายุ่งกับลินทำไม”
“อย่างอื่นไม่ขี้เหร่เลยนะ” เขายังไม่ยอมปล่อย ทำให้เธอได้รู้ว่าอะไรของเธอไม่ขี้เหร่บ้าง
“ตรงนี้อวบอิ่ม เต็มไม้เต็มมือ” มือของเขาสัมผัสกับเต้าทรวงอวบอิ่มของเธอ
“คุณวริศ อื้อ... อย่าทำแบบนี้สิคะ” ปาลินร้องครางเมื่อโดนจับ อกอวบของเธอไร้บรา เหลือแค่ตัวเสื้อที่ปิดทับร่างกายเอาไว้เท่านั้น นั่นทำให้นิ้วแกร่งของเขาเสียดสีกับยอดอกของเธอได้อย่างถนัดถนี่ นั่นทำให้เธอเสียวซ่านเหลือประมาณ
“ทำแบบไหน แบบนี้เหรอ” เขาเอ่ยถาม พลางเขี่ยยอดถันของเธอหนักขึ้น นั่นทำให้ปาลินขนลุกซู่ ยอดอกของเธอถึงกับแข็งเป็นไต
“คุณวริศคะ ลินหิวแล้วค่ะ” เธอพยายามหาทางเอาตัวรอด
“หิวอะไร”
“หิวข้าวค่ะ”
“สรุปว่าหิวแล้วใช่ไหม ไหนเมื่อกี้จะไม่ยอมกินข้าวร่วมโต๊ะกับฉัน”
“ตอนนี้หิวแล้วค่ะ หิวแล้วจริงๆ ค่ะ” เธอรีบบอกเสียงสั่น ๆ
“ก็แค่นั้น” เขายอมคลายอ้อมแขนแต่โดยดี ทำให้เธอรีบผละห่าง เพิ่งรู้ว่าโดนเขาแกล้ง เพราะเธอไม่ทำตามที่เขาบอก
“อุ๊ย!” แค่ลุกจากตักของเขาเนื้อกายที่เสียสีกันก็ทำให้เธอหลุดเสียงอุทานออกมา หน้าแดงก่ำเพราะเสียวซ่านจากการขยับของกันและกัน
เธอหันไปมองเขาก่อนจะอ้าปากค้างตาโต กับแก่นกายที่นอนสงบนิ่งอยู่ตรงหน้าขา เธอรีบวิ่งหนีเข้าครัวเพื่อไปตักข้าวต้มมากินกับเขาในทันที ขืนขัดใจเขาอีก ได้โดนปล้ำอีกรอบแน่
ก่อนวิ่งหนีมาเธอยังได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจของเขาอยู่เลย วริศชอบแกล้ง แต่ไม่คิดว่าเขาจะแกล้งเธอแรงขนาดนี้
คนตักข้าวต้มใส่ชามมือสั่นระริก ก่อนจะอุทานออกมาอย่างตกใจอีกครั้ง
"อุ๊ย! คุณวริศ ปล่อยนะคะ” เขากอดเธอมาจากทางด้านหลัง บางสิ่งบางอย่างที่จิ้มอยู่ตรงก้นของเธอ ทำให้เธอรู้สึกทั้งตกใจทั้งตัวสั่นในเวลาเดียวกัน
“เธอก็รู้ว่าฉันไม่ปล่อย” เขาเคล้นคลึงทรวงอกอวบอิ่มของเธอเบาๆ
“ก็คุณเพิ่งจะอะไรไปนี่คะ” เธอกัดปากเอ่ยเสียงสั่น เสียท่าเพราะโดนเขากอดรวบเอาไว้จากทางด้านหลังนี่แหละ
“เพิ่งอะไรไปก็ไม่ได้หมายความจะทำอีกไม่ได้ ฉันแค่ให้เธอเปลี่ยนท่าเท่านั้นเอง” เธออยากจะกรีดร้องแต่สิ่งที่ทำได้คือแค่ย่นคอหนี เมื่อเขาซุกไซ้เข้ามาตรงซอกคอหอมกรุ่น
“คุณวริศ ไม่เอาค่ะ”
“เอากันดีกว่า กำลังจะเอากันนี่แหละ” ประโยคของเขาทำให้เธอรีบหนีบขาตัวเองเอาไว้เพื่อต่อต้านเขา แต่ดูเหมือนว่าวริศจะเหนือชั้นกว่า เขาสามารถทำให้เธอแยกขาออกจากกันได้ ด้วยวิธีการของเขา
มือหนาเขี่ยยอดถันของเธอเล่น อีกข้างก็เลื้อยลงไปยังกลีบสวาทของเธอ เขาบดบี้ขยี้ปุ่มกระสันกลางกายสาว เขี่ยติ่งไตอันสั่นระริกของเธอเล่น เพียงไม่นานเธอก็เผลอแยกขาออกจากกันจนกว้าง ร่างกายของเธอสั่นสะท้านอีกครั้งด้วยความเสียวซ่านรัญจวนใจ แอ่งดอกไม้กลางกายปล่อยหยาดน้ำหวานไหลซึมออกมาอย่างมิอาจหักห้าม ร่างกายของเธอกำลังทรยศต่อเธออีกครั้ง
“อื้อ... คุณวริศ ไม่ได้นะคะ” พูดแล้วกัดปากตัวเองอย่างรุนแรง ด้วยความเสียวซ่านล้นเหลือ เมื่อเขาจ้วงนิ้วเข้าไปในร่องเสียวของเธอถี่ ๆ นิ้วแกร่งเสียดสีกับปุ่มกระสัน ทำให้เธอตัวสั่นระริก แทบยืนทรงตัวไม่ไหว มือน้อยจิกไปกับเคาน์เตอร์ด้านหน้า ก่อนที่ร่างของเธอจะเริ่มสั่นไปตามแรงกระแทกจากสะโพกสอบ
- Writer
