อยากถอนหมั้น
1110 Words
EP2
ทิมเดินเข้ามาหย่อนสะโพกนั่งลงโซฟาในห้องนั่งเล่นอย่างถือวิสาสะ พร้อมกวาดสายตามองไปรอบๆห้องที่แต่งแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง มันเป็นครั้งแรกที่เขาเข้ามาในห้องส่วนตัวของเธอแบบนี้ ลูกเกดเดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้า แล้วเท้าเอวมองเขา
"พี่จะเข้ามาทำไมเนี่ย"
"เข้ามาในห้องน้องสาว มันผิดตรงไหน" เขาพูดหน้าตาเฉย ก่อนจะล้วงเอามือถือขึ้นมาเล่น
"พี่ทิม เกดอยากถอนหมั้น" ลูกเกดนั่งลงข้างๆ เธอพูดเสียงเบา ทิมเงยหน้ามองเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"อันนี้ต้องคุยกับพ่อแม่เราเองนะ พี่ไม่ได้ซีเรียสอะไร"
"หมั้นกันนะ พี่ไม่เครียดอะไรเลยหรอ ไม่อึดอัดบ้างหรอที่ต้องทำตามที่พ่อกับแม่บอกอ่ะ"
"อื้มมม ก็ไม่นะ"
"แต่เกดอึดอัด เกดอยากถอนหมั้น ตั้งแต่ที่เราหมั้นกัน เกดรุ้สึกไม่เป็นอิสระเลย แถมยังต้องมาอยู่คอนโดเดียวกันอีก" ลูกเกดบ่นให้ทิมฟัง
"เกด...พี่ยังเป็นพี่ชายของเกดเหมือนเดิม ไม่ต้องไปคิดหรอกว่าเราหมั้นกัน เอาไว้เรากลับบ้านเราค่อยคุยเรื่องนี้กับผู้ใหญ่อีกทีดีกว่า"
"..."
"หิวใช่ไหม วันนี้รับน้องทั้งวันเลย เดี๋ยวพี่กดสั่งอาหารให้ดีกว่า จะได้ไม่ต้องบ่น" ลูกเกดจิ๊ปากเสียงดัง เธอเดินเข้าห้องนอนไปไม่ได้ใส่ใจอะไรเขาอีก
"นี่พี่จะอยู่ในห้องเกดอีกนานไหม" ลูกเกดถาม เดินออกมาจากห้องนอนด้วยชุดนอนกางเกงขายาว หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว เธอยังเห็นทิมนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น และมีถุงอาหารที่เขาสั่งไว้วางอยู่บนโต๊ะกระจก
"จะให้พี่รีบไปไหน ห้องก็อยู่ตรงข้ามกันแค่นี้เอง"
"แล้วทำไมพี่ไม่ไปกินห้องพี่ล่ะ"
"อ้าว ก็ไม่บอก จะได้ยกไปกินคนเดียว" ว่าจบทิมก็ตั้งท่าจะยกถุงอาหารออกไป ลูกเกดที่เห็นอย่างนั้นจึงรีบวิ่งเข้ามา
"ดะ..เดี๋ยวก่อนสิพี่ทิม"
"หือ..อะไรหรอ ไหนบอกให้พี่กลับห้องไง"
"เอ่อ...อาหารสั่งมาตั้งเยอะ กินคนเดียวหมดหรอ"
ลูกเกดมองถุงอาหารในมือเขา แล้วลอบกลืนน้ำลาย ทิมได้แต่อมยิ้ม
"ไม่เป็นไร แช่ตู้เย็นเอาไว้กินพรุ่งนี้ก็ได้"
"แต่..." ลูกเกดลูบที่ท้องของตัวเองเมื่อรู้สึกท้องร้องเพราะความหิว
"หิวล่ะสิ"
"อืม..หิวมากเลยอ่ะ"
"จะให้พี่ไป หรือจะให้พี่อยู่ต่อ" ลูกเกดเงยหน้าขึ้นมอง แล้วเลื่อนสายตามองไปที่ถุงอาหารเหมือนเดิม ก่อนจะตอบ
"อยู่..อยู่ต่อ นั่งก่อนๆ เดี๋ยวเกดไปเอาจานมาใส่ให้นะ" ลูกเกดรีบวิ่งเข้าครัวไปหยิบจานช้อนมาใส่อาหาร ทิมมองตามหลังน้องสาวแล้วก็นึกขำ เพราะถ้าหากเธอไม่หิวเขาคงไม่ได้นั่งในห้องกับเธอ
"มาแล้วๆ" ลูกเกดวิ่งออกมาพร้อมจานกับช้อน เธอนั่งลงข้างๆทิม พร้อมหยิบถุงอาหารมาแกะใส่จาน
"หิวขนาดนั้นเลย?"
"อืม ก็วันนี้รับน้องโครตเหนื่อยเลย แล้วอีกอย่างพี่จะโหดอะไรขนาดนั้นด้วย เกดไม่เข้าใจ" เธอพูดไปแกะไป
"ก็ถ้าไม่โหด จะมีใครเชื่อฟังพี่ไหม ขนาดเกดเองยังไม่เชื่อฟังพี่เลย"
"อย่ามาทำเป็นพูดเลย พี่นั่นแหละนิสัยไม่ดี อะไรๆก็เรียกแต่หนูให้ออกไป จนเพื่อนจำหน้าหนูได้หมดแล้วมั้ง"
"ไม่ดีรึไง จะได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆด้วย" ทิมพูดยิ้มๆ
"ไม่จำเป็น เกดหาเพื่อนเองได้" ลูกเกดเทข้าวจากถุงใส่จานเธอ ก่อนจะตักอาหารพร้อมตักเข้าปาก
"กินคนเดียวเลยนะ"
"พี่ก็เทข้าวใส่จานพี่สิ" ลูกเกดพูดไปกินไป ทิมถึงกับส่ายหน้า
ครืด~ ครืด~
เสียงมือถือดังขึ้นขณะที่ลูกเกดกำลังนั่งดูทีวี เธอหยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดรับสายเมื่อเห็นเป็นเบอร์พิมพ์แม่ของเธอ
"ฮัลโหลแม่"
(ลูกเกด นอนรึยังลูก)
"ยังค่ะ แม่มีอะไรรึเปล่าคะ"
(แม่แค่จะถามน่ะว่าเปิดเรียนวันแรกเป็นยังไงบ้าง)
"ก็ดีค่ะ แต่พี่ทิมโหดเกิน" เธอพูดพร้อมเบะปากเมื่อนึกถึงสีหน้าของทิม ที่ขรึมตลอดเวลา
(ก็ดีน่ะสิ จะได้ปราบเด็กดื้ออย่างลูกเกดได้)
"แม่~ เกดงอนแล้วนะ"
(ไม่เอาสิ แม่ล้อเล่น)
"แม่คะ หนูมีเรื่องจะขอ" ลูกเกดแม่มริมฝีปากเข้าหากันแน่น "คือ..หนูอยากถอน.."
(ไม่ได้ เกดจะถอนหมั้นไม่ได้ ทำไมล่ะลูกพี่ทิมไม่ดีตรงไหน)
"ไม่ใช่ว่าพี่ทิมไม่ดีค่ะ แต่เกดไม่อยากผูกมัด มันรู้สึกไม่เป็นอิสระเลย แล้วนี่ยังจะมาอยู่คอนโดเดียวกัน เรียนคณะเดียวกันแบบนี้อีก เกดอึดอัดอ่ะแม่"
"เกด เราคุยกันแล้วนะ แม่จะผิดสัญญากับเพื่อนแม่ไม่ได้ เอาไว้แค่นี้ก่อนนะ" ว่าจบแม่ของเธอก็ตัดสายทิ้งไป ลูกเกดได้แต่นั่งถอนหายใจ มันเป็นเพราะแม่เธอกับน้ารวี แม่ของทิม ที่สัญญาผูกมิตรกันด้วยการจับเธอและทิมหมั้นหมายกันตั้งแต่เด็ก
เช้าวันใหม่
"เกด ตื่นรึยัง" เสียงเรียกของทิมดังขึ้น ทำให้ลูกเกดที่ยังหลับอยู่ค่อยๆลืมตาตื่น
ก๊อก~ ก๊อก~
"เกด เปิดประตูให้พี่หน่อย ได้ยินไหม!" เสียงเรียกยังคงดัง ลูกเกดยัดกายลุกขึ้นก่อนจะก้าวขาเรียวยาวลงไปเปิดประตูอย่างงัวเงีย
แกร๊ก~
"นี่เพิ่งตื่นหรอ จะแปดโมงแล้วนะ" ทิมบ่นให้เธอทันทีเมื่อเห็นลูกเกดยังใส่ชุดนอน ผมเผ้ายุ่งเหยิง
"ถ้าพี่รีบมาก ก็ไปก่อนสิ เดี๋ยวเกดไปเอง" ว่าจบเธอก็จะปิดประตู แต่ก็โดนมือหนาของทิมผลักประตูเข้ามาเสียก่อน
"พี่ให้เวลาครึ่งชั่วโมง รีบอาบน้ำแต่งตัวซะ" เขาออกคำสั่ง พร้อมนั่งไขว่ห้างบนโซฟาก่อนจะล้วงมือถือขึ้นมาเล่น ลูกเกดที่เห็นอย่างนั้นจึงรีบเดินเข้ามาหา เธอเท้าเอวมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์
"พี่ทิม เกดไปเองได้ ถ้าพี่รีบมากก็ไปก่อนสิ"
"..."
"พี่ทิม!"
"จะอาบเอง หรือจะให้พี่อาบให้" ทิมเงยหน้าถาม สายตาของเขาทำเอาลูกเกดหวาดกลัว เธอแม่มริมฝีปากเข้าหากันแน่น "ไปอาบ!"
"อะ..เออ ไปก็ได้" ว่าจบก็รีบเดินดุ่มๆเข้าไปในห้องนอน
- Writer
