05 : 25 น.
"อื้ออ~" เสียงหวานครางอื้อในลำคอเบา ๆ ด้วยความงัวเงีย ที่มาพร้อมกับอาการของความเมื่อยขบตามร่างกาย
ร่างบางของณดาลืมตาขึ้นมองเพดานห้องภายใต้ความมืดสลัวในเวลาเช้ามืดของวันใหม่ เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองหลับไปจริง ๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็ตื่นมาพร้อมกับเช้าวันใหม่แล้ว
"อ่ะ!" เสียงหวานเผลอร้องออกมาเบา ๆ ด้วยความเจ็บตรงบริเวณกลางกายสาว ก่อนจะดันตัวเองลุกขึ้นนั่ง และก้มลงมองสำรวจตัวเองภายใต้แสงสลัวที่ส่องผ่านมาจากทางหน้าต่าง
สายตาสอดส่องมองไปรอบห้อง ก็ต้องตกใจเมื่อพบกับร่างสูงของคนที่ทำให้เธออยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเช่นนี้นอนอยู่ข้าง ๆ เธอ ด้วยลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าเขากำลังหลับสนิทอยู่ในห้วงนิทรา
"คุณอลัน" เธอเอ่ยเรียกชื่อเขาเสียงเบา ก่อนจะรีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างร้อนรน แม้ว่าจะเจ็บปวดตรงกลางกายสาวอยู่มากก็ตาม เพราะเธอกลัวว่าซาตานร้ายที่กำลังหลับไหลจะตื่นมารังแกเธออีก
ณดา
