ร่างสูงของอลันที่เดินควงคู่มากับหญิงสาวผู้ที่เพรียบพร้อมไปหมดทุกอย่างทั้งหน้าตาและชาติตระกูล นอกจากคำว่าเหมาะสมกันแล้วคงไม่มีคำอื่นที่สามารถทดแทนกันได้เลยจริง ๆ
"โทษทีที่มาช้า" อลันเอ่ยปากขอโทษกลุ่มเพื่อน ก่อนจะนั่งลงที่ว่างข้าง ๆ กับไบรอันต์ที่เงยหน้าขึ้นมามองด้วยสายตานิ่ง ๆ
"ขอโทษด้วยนะคะ เฟียร์แต่งตัวช้าเลยทำให้มาสาย" สาวสวยข้างกายที่เดินโอบกอดเคียงข้างมากับอลันเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มหวานอย่างเป็นกันเอง
"ไม่เป็นไรครับ พวกเราก็เพิ่งมาถึง" คริสเตียนเอ่ยตอบออกไป แม้สายตาและสีหน้าจะดูขี้เล่นเหมือนเดิม แต่ลึก ๆ แล้วเขากลับคิดสงสารสาวน้อยอีกคนขึ้นมาทันที
"มาคราวนี้คุณเฟียร์จะอยู่ยาวเลยไหมครับ"
"ยังไม่รู้เลยค่ะคุณคริส ก็ขึ้นอยู่กับว่าคนแถวนี้เขาอยากจะให้เฟียร์อยู่หรือเปล่า" พูดจบเธอก็หันมามองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยรอยยิ้ม
"....." ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากของอลัน นอกจากรอยยิ้มบางที่เขาส่งให
