มิลลานั่งอยู่บนเตียงพร้อมกับหนังสือในมือ นี่คือสิ่งที่อีธานมองเห็นจนชินตา ในระหว่างที่เขากำลังนั่งทำงานในห้องนี้เธอจะนั่งเงียบๆอยู่มุมใดมุมใดมุมหนึ่งเพื่ออ่านหนังสือมากมายเหล่านั้น
เพียงพริบตาเดียวมิลลาอยู่ที่นี่มาหนึ่งเดือนแล้ว..เขาปรายตามองพระจันทร์ที่อยู่บนท้องฟ้าก็ไม่เห็นว่ามันจะมีวี่แววของการเต็มดวงเลยสักนิด ทั้งที่มันควรจะเริ่มขยายใหญ่มากกว่าการปรากฏให้เห็นเพียงเสี้ยวเดียวได้แล้ว
หรือว่า..มิลลามิได้รู้สึกอะไรกับเขาเลย เพราะว่าเธอมิได้หวั่นไหวไปกับเขาดวงจันทร์ถึงไม่ยอมเต็มดวงและมันก็อาจจะไม่สามารถทำพิธีได้..
อีธานเคาะโต๊ะอย่างใช้ความคิด
หรือว่าเขาควรจะเดินทางเข้าไปในความฝันของเธออีกครั้งดีนะ ไปทำความรู้จักกันให้คุ้นชินในความฝัน..ให้ภาพของเขาตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเธอ แบบนั้นน่าจะสามารถเปลี่ยนใจเธอได้ไม่ยาก..
"ยังไม่นอนอย่างนั้นหรือ?"
มิลลาเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือนิยายเบื้องหน้
