Charity: Numero Syete

CHAPTER 5

Dumating ang oras ng dinner date namin ni Carlo Smithkline sa isang prominent restaurant sa Taguig.

Isinuot ko ang isang straight cut red sleeveless dress accentuating my fair complexion the dress look sparkling on me and with red lipstick and some foundation to make my face glow. As I look in the mirror i can see a beautiful sexy lady who is glowing and maybe dahil like ko ang ka date ko or it might be that I am in-loved already, wow ha Charity baka mauntog ka ha baka itong dinner nyo eh dahil sa pagkakamali nya at wala ng iba.Hinay la lang muna babae ka baka luluha ka sa isang sulok pagdating ng panahon kaya wag padalos-dalos ng isip kailangan pag isipan mo at observe mo siya kung ano ang feelings nya sayo o di kaya seduce mo kaya,eh papaano naman kaya kung kapareho pa lang ito sa phoenix eh ang dali lang at sigurado pang magtop ako.

Lumabas ako sa kwarto ko at nakita ako ni Nanay.

"Wow you look good anak, alam mo i am so amazed na ang kambal ko na sa bartolina ipinanganak ay kasing ganda mo ngayon anak at kasing gwapo ng kambal mo na si Troy."

"Kunin ka ba dito ni Carlo Princess?"

"Nay hindi po, kasi sinabi ko na ako na ang pupunta kung saan man niya ako papakainin dahil akala ko matagalan ako sa Phoenix kaya hindi ko na siya pinapunta dito, ok na rin yun Nay para hindi na siya maghatid sa akin mamaya."

Sige Anak mag-ingat ka sa daan ha your maskara baka di mo nadala mas mabuti ng ready yan meron or whatever ayaw natin makita ang maganda mong mukha sa mga mag vivideo which im sure meron talaga, when you arrive mamaya dito sa bahay inform so i will not be worrying kasi Char kahit expert ka sa k

Combat hindi mo pa rin maitspwera ang pag-alala ng isang ina.”

“Nay Yes po mag send ako sayo mamaya.”

Lumakad ako at pumasok sa aking pinaka favorite na car my golden yellow corvette, Cyndi.I maneuvered here palabas ng mansion at pumaharurot patungo sa sinabi niyang restaurant sa Taguig.

Nang marating ko yun sinalubog ako ng doorman at binigay ko sa kanya ang keyless ng sasakyan ko para siya na ang magpark nito sa basement ng building .

I walked towards the main door at sinalubong ako ng receptionist.

"May I have your name please Ma'am.."

"Charity Ladfa"

"This way po Ma'am, pls follow me po.

Sumunod ako sa receptionist at nakita ko si Carlo na nakaupo sa dining chair at tumayo siya ng makita ako. Nakita ko sa mukha niya na parang nagulat ang mga mata ito ay meron pinapahiwatig pero di ko maintindihan. He prepared the chair fo me to set at inalalayan nya ako. Bumalik siya sa kanyang upuan at sinabihan ang receptionist na pwede na i serve ang pagkain.

"Kumusta ka na, okay ka lang ba after kahapon?"aniya Carlo

Sumagot ako sa kanya.

"Actually I am. Every after mission there is always this feeling of contentment that I have done good to the public. Na at least nababawasan ang masasamang tao sa mundo. Alam ko I am not supposed to be the executioner but if need be i will sacrifice myself for the good of my countrymen and even the neighboring countries.

"Most of the parents ay natatakot na mapahamak ang anak nila but you, pinapayagan ka ng mga magulang mo.Hindi ba sila natatakot sa maaring magngyari sayo Charity Seven?"

"Nope Nanay and Tatay encourage us kung ano ang gsuto namin. Si Troy ng mga bata pa kami ay kasama ko yan sa training pero naging busy siya. Mas gusto niya mag concentrate as a jeweller dahil He is in heaven daw pag nakakita sya ng ginto at dyamante haha."

'Whereas me happy akong nakikipagsuntukan at nakikipagbarilan."

"Charity dapat maingat ka wag kang maging proud na matinik ka dahil ang kalaban mo ay ikaw lang ang binabantayan. Hindi sila aatake sa iyo na alam mo gagawa yan sila ng surprise attack."

At nag advice pa ang damuho hehe but okay naman maganda naman advice nya para pa ngang talagang worried siya ewww kinikiliti ako ah. Hoy Charity umayos ka dyan hahaha.

SInagot ko si Carlo.

"Alam ko yan, wag kang mag alala hindi open ang paging Seven ko sa iba nalaman mo lang dahil you are there ng mag jump kami at ikaw ang nag install ng security system na bago. But aside from that walang nakakaalam. Talagang iniiwasan namin yan para walang maging complication.

We stop the converstion when the food was served.

" Let us eat na muna Charity alam ko like moan kumain ng lutong bahay kaya yan ang inorder ko."

Sa gulat ko nilagyan niya ang aking plato ng pagkain a bit lang naman pero almost lahat nilagay

Nakita siguro niyang lumaki mga mata ko sa gulat ...

"Ayaw mo ba, akala ko lahat ng lutong bahay like mo.."

"Oo eh paano you serve me everything nasanay ako na hindi pinapakialaman at ngayon ko lang na experience na nilagyan ang plato aside from my brother."

"Oh sorry i just care kaya nilagyan ko ng food plates mo."

Oh my God He cares daw yay kinilig ako doon parang ang daming butterfly sa puson ko nako ha Charity hold yourself wag magpahalata Day baka sabihin ang lambot ng ilong mo hehe.

"Okay lang naman grateful lang ako na ganyan ka sa akin hindi kapareho kahapon na ang sungit mo sa akin."

I tried to calm myself kasi parang sinisilaban na ako sa kilig. Ano to lalandiin ko ba?Paano ko gawin yun hay nako Charity ang tindi mo sa labanan pero landi di mo alam paano gawin.

"Charity habang nasa mission ka di ka ba natatakot na baka ikaw ang mapuruhan"?

Tiningnan ko siya ng mabuti

"Hindi dahil alam ko na hindi ako mapuruhan, make sure ko talaga yan at ang senses ko ay tumitingkad kapag nasa field ako. Yun sound ng bala na dinala ng hangin ay naririnig ko kaya nakailag ako halfway ng pagdating niya sa target na ako yun.Hightened feeling kumbaga."

"Kahit na Charity mas mabuti yan mag-ingat ka pa rin palagi hindi na maibabalik pa ang nangyari yan palagi ang iniisip ko dahil sa nangyari sa akin noong bata pa ako. Mahirap na hindi mo na maibabalik ang tapos na."

Totoo naman yan but maingat din naman ako kaya walang palpak mga trabaho.Maingat din ako ang seguridad ng pagtao ko na ayaw ipaalam ang aking trabaho sa kahit na kanino.

"Yun talaga ang tama ang mag ingat sa lahat ng oras"

We continue eating at nag-usap kami ng kahit na ano he constantly insert in our conversation his Mom and Dad. Halatang mahal na mahal niya ang kanyang mga magulang at ang bilib siya masyado sa kanila , eh magulang nga niya.

Nang matapos kaming kumain niyaya ako niya sa Terrace ng restaurant at doon namin dinala ang aming mga wine.He is a gentleman naman kaya wala kaming naging problema and I want it to be that way pa muna. Hindi lang muna magmadali para walang maging pagkakamali.

We enjoyed talking kahit ano lang hanggang meron akong narinig na swish sound at nakita ko pa ang bala when it pass by my 2 eyes and landed the head of one o the diner.

"Carlo take cover, I know where the shotter is and He is across the street in that building and in that room."

Pinindot ko ang isang button sa wristwatch ko at nakita ko si Ninang Dos na syang humarap sa akin.

"Ninang may shooter po dito pa check ako .

Nakipag-usap ako kay Ninang habang tumatakbo ako papasok sa building kung nasaan ang shooter kanina at sa stairs ako nagdasm.Then I noticed na meron akong makakasalubong at nakita ko siya 2 floors above me.Kinuha ko ang maskara ko and i put it on my. eyes.I waited for him then when he can see me I attacked after naging sure ako na siya ito ang shooter. Nakita ko rin na maydala siyang baril at dahil sa ikinilos niya ay alam ko siya yun.

Sunod sunod na kamao ang nagpabagsak sa kanya at nakita ko ang takot ng kanyang mga mata ng ma realize nya sino ng kalaban niya.

At dahil gulat na gulat siya I let my flying kick land on his jaw at he is down agad agad. Pinusasan ko siya ng always kung dalang curtain locked clip.

Tiningnan ko kaagad ang mga dala niya then I am sure pina liquadate ang taong pinatay niya.

Dumating ang mga pulis at ng makita nila na nakagapos na ito ay nakampante na sila.

Lumapit sa akin ang chief nila at sinabi na sila na bahala sa interrogation .

Salamat Syete

Sumang-ayon na din ako t bumaliksa loob ng restaurant.

“That was bold Charity. Congratulations pinahanga mo talaga ako. This is the most exciting part of your work aside from being a champion for justice. Yes now I understand why, na kahit anak mayaman ka at kahit hindi ka magtrabaho mabubuhay ka pa rin ng marangya pero dahil sa excitement and fulfiment ng work mo kaya you are very hardriven to fullfill your job.”

Wow ha malapit na ako mag burst sa lahat ng accolade na pinakawalan niya for me.

“Salamat naintindihan mo at salamat din na you change your mind na i am not a GRO ganito lang talaga ako sa mga kaibigan ko if you are my friend I consider you my family.”

“Carlo let’s go na it been a long and great night, thank you for the food and for a great ambience kahit meron insidente at least i am here at the right time.”

“Okay let’s go and I will walk you to your car.”

ITUTULOY