คัพเค้กของมาเฟีย

พาแฟนคนใหม่มาเปิดตัว

ไวน์ : จะให้ลงไปรับที่หน้าคอนโด หรือจะมาขึ้นรถเอง

ข้อความจากแฟนปลอมๆ ของหญิงสาว ทำให้เธอต้องเร่งมือรูดซิบชุดเดรสสีครีม ที่ดูแพงที่สุดในห้องของตัวเอง วันนี้เธอมีนัดกับไวน์ เขากำชับนักหนาว่าให้แต่งตัวให้ดูดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ เนื่องจากต้องไปออกงานกับเขา

"ชุดบ้าบออะไร?" เมื่อเธอเดินมาถึงที่รถ ไวน์กลับโวยขึ้นทันที

"นี่คุณ ชุดนี้คือชุดที่แพงที่สุดเท่าที่ฉันมีแล้วนะ"

"คุณเป็นคนตัวเล็ก แล้วก็หน้าเด็กอยู่แล้ว ใส่ชุดแบบนี้มันยิ่งทำให้ดูเหมือนเด็ก ผมไม่ได้อยากให้คนคิดว่าพาลูกสาวไปงานหรอกนะ" แม้ว่าไวน์จะไม่ใช่คนที่สนใจเรื่องแฟชั่นการแต่งตัวเท่าไหร่นัก แต่เขาก็พอมองออกว่าปัญหาของชุดนี้มันคืออะไร ชุดเดรสสีครีมแต่งชายผ้าแก้วด้านหลังฟูๆ เหมือนชุดเด็กไม่มีผิด

"ก็แค่บอกว่าฉันไม่ใช่เด็ก ถ้าใครไม่เชื่อเดี๋ยวฉันควักบัตรประชาชนให้ดูก็ได้ รีบไปเถอะงานจะเริ่มแล้วไม่ใช่หรือไง" หญิงสาวไม่สนใจคำพูดของอีกฝ่าย เธอรีบยัดตัวเองใส่เข้าไปในรถหรูแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยทันที

"ตามใจ"

ไวน์ไม่ได้แสดงความเห็นอะไรอีก เพราะเขาได้พูดความคิดของเขาไปหมดแล้ว ทั้งคู่ขับรถมุ่งหน้าตรงไปที่โรงแรมหรูใจกลางเมือง ซึ่งเป็นสถานที่จัดงาน แต่เมื่อเข้าใกล้ที่หมาย คัพเค้กก็รู็สึกว่า เธอคุ้นเคยกับเส้นทางนี้เหลือเกิน

"นี่เรากำลังจะไปที่ไหน?" เธอหันไปถามคนขับ

"โรงแรมสกายมาเรีย" เพียงแค่ได้ยินชื่อสถานที่ หัวใจของคัพเค้กก็หล่นวูบ เธอคิดว่าตัวเองไม่รู้สึกอะไรแล้วแท้ๆ แต่ทำไมยังรุ็สึกเจ็บอยู่อีก

"มันคืองานอะไร?"

"งานอาฟเตอร์ปาร์ตี้ ฉลองแต่งงานของไอ้คอปไง" ไวน์ตอบหน้าตาเฉย แต่อีกฝ่ายกลับเดือนพร่านขึ้นมาทันที เธอไม่รู้หรอกว่าเขานั้นรับรู็เรื่องงานแต่งของแฟนตัวเองมานานแค่ไหนแล้ว แต่เธอเพิ่งจะรู็เพียงไม่นาน และถึงจะพยายามทำใจอยู่ แต่ตอนนี้เธอก็ยังยอมรับมันไม่ได้ ให้ไปดูหน้าแฟนตัวเองอยู่กับเจ้าสาวของเขา มันไม่ต่างอะไรกับการเอาทิงเจอร์ไปราดใส่แผลสดเลยสักนิด

"เป็นบ้าหรือไง!! จอดรถเดี๋ยวนี้เลยนะ" หญิงสาวว่าพร้อมกับปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัว ไวน์มองดูคนข้างตัว เธอดูพร้อมจะกระโดดลงจากรถมากกว่าคราวก่อน ดวงตากลมโตเหมือนแมวโมโหที่ถูกหยอกจนหงุดหงิด

"เป็นอะไร?" เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ

"คุณก็รู้ว่าฉันยังทำใจไม่ได้ แล้วจะพาฉันไปทำไม"

"ก็จะได้ทำใจได้ไง อีกอย่างตอนผมชวนคุณก็ไม่ได้ปฏิเสธ" เขาพูดหน้าตาเฉย มันยิ่งทำให้อีกฝ่ายโกรธมากขึ้นกว่าดิม

"ก็คุณไม่บอก ว่างานอะไร ถ้าฉันรู็ฉันไม่มีทางเสียเวลาแต่งตัวมากับคุณน่นอน"

"ก็คุณไม่ถามนี่ เนี่ยจะได้รู้ข้อเสียของตัวเองด้วย รู้จักตั้งคำถามบ้าง สงสัยบ้าง ไม่ใช่เออ ออ ไปซะหมด แล้วสุดท้ายก็มาเดือดร้อนทีหลัง"

"นี่คุณ ยังจะมาว่าฉันอีกเหรอฮะ!!" คัพเค้กยังไม่ทันได้พูดจนจบ รถก็จอดเทียบที่ลานจอดแล้ว เธอทำได้เพีียงแค่ถอนหายใจเท่านั้น ถ้าบังคับให้ไวน์ขับรถไปส่งเธอ คนแบบเขาคงไม่มีทางยอมแน่ๆ

"ฉนจะพลาดแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว" หญิงสาวเอ่ยขึ้นขณะที่อีกฝ่ายกำลังลงจากรถ เขาหันมายิ้มแล้วยักไหล่

"ก็ดี" เขาทิ้งวลีสั้นๆ ไว้ก่อนจะปิดประตูรถ คนในรถถอนหายใจฟึดฟัดด้วยความโกรธ เขามันกวนทีนหน้านิ่งชัดๆ

ทั้งคู่เดินเข้างานไปด้วยกัน คัพเค้กจำที่นี่ได้เป็นอย่างดี ที่ๆ เธอได้เจอกับคอปเตอร์ ความทรงจำที่เกิดขึ้นที่นี่นั้นมากมายนัก

"อ้าวไวน์....นั่นใครวะ" ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เดินเข้ามาถึงหน้างานพร้อมกันหันมาทักทายไวน์พรางหันมองสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มข้างกายเขา ไวน์หันมองดูคนข้างกายก่อนจะดึงเธอเข้าไปโอบ

"แฟน" เขาตอบเสียงเรียบ

"แฟน? ทำไม..." อีกฝ่ายอยากจะถาม แต่คำถามของเขามันคงดูไม่มีมารยาทเท่าไหร่นัก เพราะมีเจ้าของงานเข้ามาเกี่ยวข้องในคำถามด้วย แถมคำถามนี้มันก็ไม่ควรถามต่อหน้าแฟนใหม่

"ทำไมน่ารักจังวะ แต่ว่าไม่เด็กไปหน่อยเหรอ" ไวน์แทบจะหลุดหัวราะเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่รอยยิ้มนี้ก็เป็นการยิ้มครั้งแรกของเขา หลังจากที่ได้รู็ข่าวเรื่องงานแต่งขแงป่าน

"ไม่เด็กหรอก แค่เตี้ย...โอ๊ย" มือเรียวหยิกเข้าที่พุงของเขาอย่างแรง เมื่อไวน์หลุดพูดคำที่ไม่ควรพูดออกมา

"แค่ตัวเล็กน่ะ"

"สวัสดีครับ ผมชื่อเติร์ชนะครับ คุณ..."

"คะ...."

"เค้กน่ะ" ไวน์รีบแทรกขึ้น เขารู้สึกว่าชื่อคัพเค้กมันดูแปลกเกินไป เลยอยากให้คนรู้จักเธอคนนี้ในชื่อเค้กก็พอ ทั้งสามคนพูดคุยทักทายกันอยู่ครู่หนึ่งก็พากนเดินเข้าไปในงาน การตกแต่งก็เป็นไปตามฐานะ ยิ่งใหญ่อลังการไม่แพ้วันแต่งเลยแม้แต่น้อย ไวน์พาคัพเค้กไปแนะนับกับเพื่อนๆ ในงานแทบจะทุกคน และไม่ว่าใครต่างก็งุนงงที่ไวน์มีแฟนใหม่เร็วเหลือเกิน แต่หากคิดกลับกันดีๆ ก็จะคิดใหม่ว่าไม่เห็นแปลก ที่ป่านยังแต่งงานกับเพื่อนของไวน์ได้เลย

"ไวน์..." ในมุมหนึ่งของงาน หญิงชายเจ้าของงานพากัเดินรับแขกด้วยใบหน้าแสนมีความสุข แต่เมื่อหญิงสาวหันไปเห็นใครบางคนเข้า เธอกลับเผลอหลุดพูดชื่อของเขาออกมาอย่างไม่ตั้งใจ

"อะไรนะ" คอปเตอร์หันไปถามภรรยาของเขา เนื่องจากเสียงเพลงในงานมันดังจนไม่ทันได้ยินใจความอะไร

"อ๋อเปล่า" เขาไม่เชื่อคำพูดของอีกฝ่าย และมื่อหันไปตามทิศทางที่ป่านมองอยู่ ก็พบหนุ่มหล่อสูงโปร่งกำลังยืนคุยกับเพื่อนๆ ด้วยใบหน้าสดใสมีชีวิตชีวา และเมื่อมองดูให้ดี จะเห็นว่ามีผู็หญิงรูปร่างคุ้นตายืนเคียงข้างเขาด้วย

"อยากไปทักทายมันสักหน่อยไหมล่ะ" เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงประชดประชัน ไม่ใช่แค่เพราะที่ป่านดูจะหวั่นไหวกับการมาของไวน์ แต่เพราะไวน์พาคนของเขาเข้ามาหยามกันถึงในงานต่างหาก

"ก็ดีนะ" ป่านหันไปตอบ

ทั้งคู่ตรงปรี่เข้าไปหาไวน์ทันที คอปเตอร์นั้นแบกเอาความโฏรธไปเต็มอก ต่างกับป่านที่ไม่ได้รู้จักผู้หญิงที่ชื่อคัพเค้กเลย ไม่รู้แม้กระทั่งว่าไวน์พาแฟนคนใหม่มาเปิดตัวในวันนี้ด้วย

"มากันนานหรือยัง" เสียงคอปเตอร์ที่เอ่ยทักทาย ทำให้คัพเค้กที่กำลังยืนฟังผู้คนพูดคุยกันหันไปมอง เมื่อได้ประจันหน้ากันจังๆ คัพเค้กก็เริ่มมีอาการล่กทำถูกไม่ถูก ป่านมองดูหญิงสาวแปลกหน้าด้วยความสงสัย เพราะเธอมั่นใจว่าเธอรู้ักผู้ญิงทุกคนในงาน แต่เธอมั่นใจว่าเธอไม่รู็จักเธอคนนี้แน่ๆ

"คุณเป็นใครเหรอคะ?" ป่านหันไปยิ้มและเอ่ยทักทายอย่างเป็นมิตร