“น้ำอบสวดมนต์ก่อนนะคะย่า”
หญิงสาวหยิบหนังสือสวดมนต์มากางบนหมอน เธอใช้เล่มนี้สวดทุกคืน ตั้งใจและมีสมาธิมาก กับการสวดมนต์ก่อนนอน
หลังจากที่สวดมนต์เสร็จ ปกติน้ำอบจะนั่งสมาธิ และกรวดน้ำ แต่คืนนี้รู้สึกว่าเหนื่อย ถ้านั่งสมาธิ ก็ต้องกรวดน้ำ อีกอย่างต้องเปิดประตู ออกไปนอกบ้าน เลยมีความคิดว่าไม่กรวดน้ำดีกว่า คืนนี้เธอจะยังไม่นั่งสมาธิ นอนเลยล่ะกัน “ย่าขา น้ำอบง่วงแล้ว ขอนอนเลยนะคะ”
“นอนเลยลูก เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ย่าก็จะนอนเหมือนกัน หลับฝันดีนะลูก”
หญิงสาวล้มตัวลงนอนข้างๆ ย่า อบอุ่นเหลือเกิน “ น้ำอบขอกอดย่านะคะ” ไม่นานหญิงสาวก็หลับลึกและสนิทมาก
"ย่าขา เราจะไปไหนกันเหรอคะ ทำไมนานจัง แล้วทางที่เราเดินมา ทำไมมันนุ่มจังเลยคะย่า เหมือนเดินบนสำลีเลย เย็นมากด้วย แล้วย่าหายเจ็บขาแล้วเหรอคะ ยิ่งเดินเหมือนยิ่งลอยได้"
แปลกจัง ทำไมย่าไม่คุยกับเธอเลย หน้าย่านิ่งมาก แปลกจัง ย่าใส่ชุดขาว ผ้าสไบที่ย่าใช้
