“คุณเมื่อวานผมโทรหาพ่อ ได้ข่าวว่าน้ำอบไม่ค่อยสบาย นอนอยู่โรงพยาบาล แต่วันนี้บอกว่าสบายดีแล้ว แค่เป็นไข้หวัดใหญ่เฉยๆ” นายสนธิ บอกกับภรรยา ที่กำลังนั่งพับผ้าอ้อมให้หลานชายคนแรกของนาง อย่างสบายใจ
“ปู่กับย่าเขาดูแลกันดีจะตาย ไม่ต้องห่วงหรอกคุณ ไข้หวัดใหญ่เฉยๆ เดี๋ยวก็หาย ปู่กับย่าเขาก็ดูแลประคบประหงมกัน ดีกว่าเราเสียอีก จะห่วงอะรไรเขา" นางกาญจนา ตอบกลับสามีเบาๆ เพราะกลัวว่าหลานน้อยจะตื่น
“น้ำอบไปอยู่กับพ่อ กับแม่ก็ดีแล้ว จะได้มีคนดูแลปู่กับย่า ผมว่าให้ลูกอยู่ที่นั่นเลยก็ดีนะ รึคุณว่าไง มีปัญหาอะไรไหม” นายสนธิ เป็นสามีที่ดีมาก ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม เขาจะต้องบอกภรรยาก่อนเสมอ และถ้าภรรยาเห็นดีเห็นงาม เขาก็ตามนั้น ไม่เคยขัด
“โอ้ย..ฉันไม่มีปัญหาอะไรหรอก ดีซะอีก พ่อกับแม่คุณจะได้มีคนดูแล น้ำอบก็มีฝีมือ กับข้าวกับปลา ได้ ให้อยู่ที่โน้นแหละดีแล้ว เขาก็ชอบแบบนั้นอยู่แล้วนี่ ไม่ชอบกรุงเทพฯ นักหรอก บ้าน
