เป็นห่วงแบบไม่รู้ตัว

1209 Words

ฝนตกหนักตลอดทาง ถ้าพุดกรองมาคนเดียว คงอีกนานกว่าจะถึง การันต์ขับรถไม่ถึงสิบนาที สองพี่น้องก็มาถึงบ้านน้ำอบ ประตูไม้บานใหญ่เลื่อนออกอย่างช้าๆ การันต์ขับรถเข้าไปจอดหน้าบ้าน สองพี่น้องช่วยกันขนอาหารที่นางอรพิณเตรียมไว้ให้ เข้าไปในบ้าน ปู่เปลวออกมารออยู่แล้ว ด้วยท่าทางอิดโรย ชายชราเจ้าของบ้าน ชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นหน้าการันต์ แต่แค่แป๊ปเดียว ก็กลับมาเป็นปกติ "สวัสดีครับปู่ สวัสดีค่ะปู่" สองพี่น้องยกมือไหว้พ่อเฒ่า “พอดีแม่มีธุระด่วนต้องไปกับพ่อครับ ผมเลยมาส่งน้อง “ ชายหนุ่มรีบบอกพ่อเฒ่าก่อนที่ท่านจะถาม “ขอบใจๆ มากลูก เฮ้อ ปู่กับย่าก็ช่วยอะไรไม่ได้มากเลย น้ำอบไข้ทั้งคืน ล่าสุดกินยาเมื่อตอนตี 4 ตอนนี้ยังไม่รู้สึกตัว ย่าเขาเฝ้าอยู่ข้างในห้อง ลองเข้าไปดูเถอะลูก” พ่อเฒ่าบอกสองพี่น้อง “พุดขออนุญาติเอาของไปเก็บ และไปดูอาการน้ำอบก่อนนะคะปู่ ไปค่ะพี่การันต์” สองพี่น้อง ยกมือไหว้ย่าปราง ภาพหญิง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD