เหมือนฝนจะตกเลย อากาศที่นี่ไม่น่าไว้ใจเหมือนที่ย่าว่าไว้ เมฆสีดำลอยอยู่ข้างหน้า น้ำอบกะว่าไม่น่าจะรอดแน่ๆ เธอปั่นจักรยานออกจากตลาดมาเรื่อยๆ อีกไม่เกิน 2 กิโลเมตรก็ถึงบ้าน หาที่หลบฝนดีกว่า หญิงสาวแวะร้านกาแฟข้างทาง เมื่อตอนที่เธอปั่นจักรยานไปตลาด ร้านกาแฟจะอยู่ขวามือ ร้านน่ารักมาก กินกาแฟเวลานี้ก็คงไม่เป็นไรหรอก เพิ่งจะบ่ายโมงกว่าๆ เธอหลับง่ายอยู่แล้ว ไม่น่ามีปัญหาอะไร ได้หลบฝนด้วย
ดีที่เธอแวะไปที่ร้านซ่อมรถ ตามที่ปู่สั่ง มัวแต่ซื้อของเพลิน เกือบลืมไปเลย วันหลังต้องวางแผนให้ดีกว่านี้ ถ้าอีก 1 ชัวโมงฝนยังไม่ซา เธอคิดว่าคงจะได้ใส่เสื้อกันฝน ปั่นจักรยานฝ่าฝนไปกลับบ้านแน่ๆ
“สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับ เชิญเข้ามาด้านในก่อน ฝนจะตกแล้ว เอาจักรยานเข้ามาจอดใต้หลังคาได้นะครับ เดี๋ยวจะเปียก”
เด็กหนุ่มหน้าตาคมเข้มทีเดียว เปิดประตูให้เธอ
“จอดได้เหรอคะ ขอบคุณมากค่ะ" น้ำอบออกไปเข็นจักรยานขึ้นมาจอดใต้หลั
