ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอม
864 Words
ผมขับรถมามหาลัยอย่างอารมณ์ดีแล้วจอดหน้าคณะ ก้าวเท้าลงมาจากรถสปอร์ตออดี้สีขาวคันเก่ง
“พี่คริสสสส” เสียงแอนนาเรียกผมมาแต่ไกล แต่ผมอารมณ์ดีเกินกว่าจะดุเธอ
“ว่าไงแอนนา”
“พี่ต้องมาเซนต์ชื่อเข้าวอร์ดนะคะ พี่ขาดไปหลายวันแล้วค่ะ”
“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก ไอ้โชนมันจัดการให้พี่อยู่แล้ว”
“เออ ไอ้สัส มึงก็ใช้งานกูเป็นทาสเลย เสียงไอ้โชนที่เดินตามแอนนามาบ่น”
“ชั่งปะไร ยังไงกูก็จบ”
“เออๆ แล้วทำไมวันนี้หน้าตาอารมณ์ดี มึงลากยูมิออกไป พวกกูยังพากันงงอยู่เลย เคลียร์กันแล้วรึ”
ผมไม่ตอบแต่ยิ้มร้ายให้มัน
“เออไอ้สัส ไอ่หล่อ ไอ้รวย ไอ้…ใหญ่”
“พูดต่อสิไอ่โชน คิกๆ” ผมขำหน้าตามันชะมัด
“เออ ไอ้คริส น้องปีหนึ่งคนนี้น่าสนว่ะ ชื่อ ไอวี่ เป็นลูกครึ่ง มึงน่าจะชอบ” ไอ้โชนส่งมือถือที่มีแอคเคาท์ไอจี ของเด็กสาวชื่อไอวี่ให้ผมดู ตอนที่ลากผมออกมาจากแอนนา
“อืม สวยอยู่ตัวจริงจะสวยแบบนี้มั้ย”
“มึงก็ดูนั่นสิ เดินมานั่นไง หุ้นสะบึ้ม เสื้อฟิตเปรี้ยะ นมทะลัก พวกกูพยายามเข้าหาแต่แม่งเล่นตัวปฏิเสธ กูก็เลยอยากให้คุณชายแบบมึงจับเผด็จศึกซะ”
“หืม น่าสนใจนี่ อยากรู้ว่าจะจีบยากขนาดนั้นแลยรึ” ผมแสยะยิ้มมุมปากแล้วเดินเข้าไปหาเธอ
.
.
ตึก ตึก ตึก เสียงกระทบของร่างกายคนกับผนังห้องน้ำมหาวิทยาลัย
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊างง พี่คริสคะ ใหญ่จังคะ เสียวไปหมดแล้ว ช่วยเร่งหน่อยค่ะ”
“อืม..อ่าาส์”
ตับ ตับ ตับ
“อ่าาส์…เสร็จแล้วค่ะ” เด็กสาวกระตุกตอดอยู่ตรงนั้น
เขาดึงถุงยางทิ้งแล้วมองหน้าเธอ
“เอาเลข บช มา เดี๋ยวโอนเงินให้”
“พี่คริสไม่ต้องโอนมาให้ไอวี่หรอกค่ะ แค่มาเอากันบ่อยๆแบบนี้ก็พอ”
“พี่ไม่ค่อยสะดวก เอาเธอไม่มันส์เท่าไหร่ด้วย เอาเลข บช มาให้พี่ดีกว่า จะได้ไม่ต้องติดค้างกันไว้ถ้าพี่ติดขัดหาใครไม่ได้พี่จะโทรหาละกันนะ”
“คะ ค่ะ” เด็กสาวหน้าแดงก่ำด้วยความอาย แล้วให้เลข บช. ไปอย่างว่าง่าย
.
.
ที่ผับของไอ้เซน ช่วงนี้ผมมาหาพวกมันหน่อย เพราะพวกมันบ่นให้มาเลี้ยง หลังจากที่ผมหนีพวกมันกลับบ่อยๆเพราะเรื่องของยูมิ วันนี้ยัยนั่นคงนั่งทำงานหน้าคอมไม่ออกไปไหนอีกสินะ คิกๆ คิดถึงเธอแล้วอดนึกถึงความน่ารักของเธอไม่ได้
“เห้ย มาแล้วนั่นไง น้องไอวี่มึงอ่ะ ไอ้คริส”ไอ้โชนสะกิดบอกผม
“เหอะๆ ชั่งเธอสิ แล้วก็ไม่ใช่น้องไอวี่ของกูด้วย”
“แหมไอ้เสือ ได้แล้วทิ้งเลยนะ”
“ทิ้งเชี่ยไรกูโอนไปตั้ง 20,000”
“เออ กูก็ไม่เคยเห็นมึงเอาใครซ้ำสักคน นอกจากยัยยูมิอะไรนั่น แล้วนี่ยังไง เบื่อแล้วรึไง”
“ไม่ได้เบื่อ แต่งานเธอเยอะ ขี้เกียจไปกวน เห็นเธอแล้วกูมีอารมณ์ตลอด ถ้าอยู่ด้วยเธอไม่ได้ทำงานพอดี”
“เห้ย เดินมาแล้วหว่ะ พวกมึง” ได้เซนตื่นเต้น
“ขอไอวี่นั่งด้วยคนได้มั้ยคะ” เด็กสาวกับเพื่อน 2-3 คนเดินเข้ามาที่โต๊ะผมแล้วพูดขึ้นแบบนั้น
“ได้สิครับไม่ขัดข้อง” ไอ้แดนรีบออกตัว แต่ผมไม่ได้พูดอะไร
.
.
ฉันควานมือรับสายยัยมะปรางเพื่อนรัก ช่วงนี้นางโทรหาฉันบ่อยมาก
“มะปราง ว่าไงเพื่อน”
“แหม วันนี้น้ำเสียงอารมณ์ดีเชียวนะเพื่อนรัก”
“พึ่งอัพนิยายเสร็จ แล้วมีอะไร”
ฉันกำลังปิดคอม เพื่อลุกไปอาบน้ำแล้วเตรียมเข้านอนแล้ว พึ่งอัพนิยายไป แล้วกวาดสายตามองห้องที่เริ่มรกอีกแล้ว
“คริสเตียนอีกแล้วว่ะมึง เห็นควงสาวอยู่ผับ หุ่นสะบึ้ม”
“อืม งั้นหรอ แล้วมึงมาบอกกูทำไม”
“เออ กูไม่อยากให้มึงเสียใจกับคนแบบนี้ กูก็ตามดูให้อยู่ เห็นว่าฟาดยัยเด็กปี 1 ที่ห้องน้ำมหาลัยเลย รุ่นน้องกูเล่ามา”
“แหม เสือกเรื่องของเขาเก่ง”
“กูใส่ใจเพราะเห็นเป็นมึงเถอะยูมิ ปกติกูไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน กูไม่อยากให้มึงต้องเจ็บปวดถ้าคิดจะรักคนแบบนี้”
“เออ ขอบใจ กูไม่ได้รักเขา”
“อืม กูเห็นหลายทีละ เมื่อไหร่ก็มาลากมึงออกไป ทีตัวเองยังเอาคนอื่นได้ พอมึงจะไปมีใคร เสือกมาหวง”
ก็จริงแหละ ทำไมเขาถึงได้ขี้โกงกับฉันแบบนี้นะ แล้วความรู้สึกเจ็บปวดเวลารู้ว่าเขาไปมีอะไรกับคนอื่นมันเริ่มหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ฉันไม่อยากรู้สึกเหมือนกำลังถูกเอาเปรียบอีกแล้ว เพราะงั้นครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมเขา
“ปราง ผับเดิมป่ะ”
“อืม มามั้ย”
“เจอกันอีก 45 นาที”
“จัดไปเพื่อน”
.
- Writer
