เช้าวันอาทิตย์
คนสวยร่างบางตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตรู่สายตาก็กวาดไปมองรอบๆห้อง ก็พบว่าไม่ใช่ห้องนอนของตนและคนที่นอนข้างๆก็ไม่ใช่ใคร
“พี่หมอเขื่อน” ที่ยังนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง เธอจึงตกใจและอายมากๆที่มานอนร่วมเตียงกับเค้า จึงแอบลุกขึ้นและจะย่องออกไปเพื่อไม่ให้คนข้างๆตื่น
“จะไปไหน???” เสียงนุ่มทุ้มที่คุ้นหูทำเอาคนร่างบางสะดุ้งเฮือก……ใจนั้นล่น
“เอ่อออ….” คนร่างบางที่กำลังจะแอบย่องเบากลับห้องตัวเองหันมา เพราะมีมือหนาๆของใครบางคนจับแขนเรียวเอาไว้
“นอนต่อเถอะ…เพิ่งจะตี 4 ” ว่าแล้วพี่หมอก็ดึงคนร่างบางมานอนกอด
“พี่หมอ…..นี่พี่จะทำอะไรแล้วเมื่อคืนตะวันมานอนที่เตียงได้ยังไง….พี่ทำอะไรทะลึ่งกับฉันรึเปล่า…????” คนร่างบางรัวคำถามเป็นชุดจนคนที่นอนกอดข้างๆ ไม่รู้จะตอบคำถามไหนก่อน
“นี่….เธอนอนหลับคามือถือพี่ปลุกแล้วแต่ไม่ยอมตื่นและเห็นว่าที่โซฟามันนอนไม่สบายเลยอุ้มมาน
