“อยู่คนเดียวได้จริงๆ ใช่ไหม” เกวลินเอ่ยขึ้นเสียงเครียด
กนกขวัญเห็นว่าพี่สาวทำหน้าเป็นห่วงก็ฉีกยิ้มแฉ่ง ทำเสียงให้สดใส “แน่นอน ขิมแค่ไม่เคยมางานหรูหรา เลยรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย
ขอออกไปสูดอากาศข้างนอกสักพักน่าจะดีขึ้น คุณลินไม่ต้องห่วง”
เกวลินเห็นว่าน้องสาวยังยืนยันเช่นเดิม ก็พยักหน้าให้ไป
พอพี่สาวอนุญาตแล้ว ก็รีบหันหลังเดินจากงาน ริมฝีปากที่ฉีกยิ้มหุบลง ดวงตากลมโตฉายแววความเศร้า เรียวขาเล็กก้าวออกจากงานด้วยความรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกันนั้น หลังจากที่เกวลินเดินออกจากโต๊ะ ดวงตาของสามหนุ่มก็มองตามไปอย่างไม่ละเช่นเดียวกัน
“เฮ้ยนั่นยัยลินกำลังทำอะไรของเขา” สิงหราชทำตาโต เมื่อเห็นว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันกำลังพาหญิงสาวไปที่โต๊ะครอบครัวของเธอ
พยัคฆราชทำหน้าเครียดขึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าเกวลินกำลังต้องการจะทำอะไรกันแน่ เขาจับจ้องไปที่ดวงหน้าหวานด้วยความเป็นห่วง จนในที่สุดทั้งสองก็พากันเดินจากไปโต๊ะนั้น
