เมื่อมีโต๊ะทำงานเป็นของตัวเองแล้ว หัวหน้าสาวใหญ่อย่างจิตดีก็ช่วยสอนงานและมอบหมายให้ทันที เธอที่ไม่เคยทำงานเอกสารและไม่มีประสบการณ์ทำงานทางด้านนี้มาก่อน ดังนั้นการเรียนรู้งานจึงเป็นเรื่องยาก ชวนให้ปวดเศียรเวียนเกล้าทุกๆ นาที แต่กระนั้นยังโชคดีที่ยังมีหัวหน้าใจดีคอยสอนงาน แม้จะโดนดุบ้างบางครั้งก็ตาม
เวลาพักเที่ยง กนกขวัญเดินมาโรงอาหารเพียงคนเดียวเช่นเคย แม้ตอนนี้จะยังไม่สามารถเข้าร่วมแก๊งกับจิตดีได้ดั่งใจหวัง แต่อย่างน้อยๆ พี่ๆ ก็แวะทักทายเธอมากกว่าเดิม
หลังจากต่อแถวรอรับอาหารเรียบร้อยแล้ว เธอกวาดสายตาหาเก้าอี้ว่างๆ นั่งทานข้าว ถึงแม้จะมีโต๊ะหนึ่งว่าง ซึ่งเป็นโต๊ะตัวแรกที่เธอเคยนั่ง แต่ตอนนี้คงไม่นั่งอีกแล้ว เพราะเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นโต๊ะของนายใหญ่ของไร่ พอได้ที่นั่งเรียบร้อยก็ตักข้าวเข้าปากอย่างไม่ได้สนใจสายตาหลายคู่ที่กำลังมองมาที่เธออยู่
ในขณะเดียวกันนั้น โต๊ะด้านในสุดของโรงอาหาร ซึ่
