“ผมจะประกาศหมั้นกับน้องนก”
สิ้นเสียงของนักแสดงหนุ่ม ชายหนุ่มทั้งสามต่างหันมามองกวินภพราวกับจะฉีกร่างออกเป็นชิ้นๆ แต่กวินภพไม่ได้สนใจ เขาลุกออกจากที่นั่ง เดินไปคุกเข่าตรงหน้าทิชากร เอื้อมมือไปจับกุมมือบางอย่างนุ่มนวล
สามเจ้าป่าได้แต่มองเขม็งอย่างคนหวงน้อง กระนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เมื่อมีสายตาของอาจารย์แม่อย่างเกวลินที่ทั้งสามคนต่างรู้ดีว่ามันน่ากลัวขนาดไหนมองมาอย่างปรามๆ อยู่
“น้องนกครับ เรารู้จักกันมานานแล้ว เป็นแฟนกันมาสักพักใหญ่แล้วด้วย ผู้ใหญ่ทั้งฝ่ายพี่และน้องนกก็ต่างรับรู้มาโดยตลอด ถ้าน้องนกไม่รังเกียจพี่วินคนนี้ พี่วินขอหมั้นน้องนกไว้ก่อนได้ไหมครับ”
ทิชากรยิ้มบางๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ทำให้เธอเชื่อใจคนตรงหน้ามากขึ้น เธอพยักหน้ารับช้าๆ แต่พอจะโน้มตัวเข้าไปกอดชายคนรัก มือหนาของพี่ชายคนโตก็เอื้อมมาขวางไว้เสียก่อน
“ไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ” สิงหราชว่ากับน้องสาวเสียงเย็น หันมองว่
