Twenty-Final Chapter
DASHIEL
Hindi kami nagkikibuan habang patuloy ako sa pagmamaneho. Nung una ay ayaw niyang sumama sa akin pero sinuyo ko siya kaya napapayag ko rin bandang huli. I drove as fast as I could to get back in Manila. Alam ko kasi na kapag nanatili kami sa Rosario ay hindi niya rin ako kakausapin. She's so cold and that hurts me much. Hindi ako sanay na ganito ang trato niya sa akin. Inihinto ko ang kotse sa isang gasoline station at saka kinuha ang pagkakataon na yun para kausapin siya. I held her hand and brought it to my lips and kissed it.
"What's happening to my baby?" maingat na tanong ko.
She breathed out and turned her gaze to me. We stared at each other for a moment then she burst into tears. I silently mutter a curse. I don't know why she's crying but, I have a
