ตอนนี้เธอตื่นแล้ว โดยมีพยาบาลกำลังถอดสายน้ำเกลือให้เธออยู่ เมื่อเขาเข้ามา เธอก็ตกใจจนสะดุ้งสุดตัวอีกครั้ง
"คุณโปรด"
"ตกใจหรอที่เห็นผม คุณพยาบาลครับ อัณณากลับบ้านได้แล้วใช่ไหมครับ"
"ใช่ค่ะ คุณหมอสั่งให้กลับได้แล้วค่ะ"
"งั้นผมฝากเธอไว้สักครู่นะครับ ผมจะไปจ่ายเงินก่อน"
พูดจบก็มองเธอด้วยสายตาคาดโทษแล้วเดินออกไปจัดการเรื่องค่ารักษาพยาบาลของเธอทันที
เมื่อเขากลับเข้าห้องมาอีกครั้ง ก็พาเธอนั่งรถเข็นไปที่รถของเขา โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีกจนกระทั่งถึงลานจอดรถของคอนโดมิเนียมของเธอ
“เอ่อ ขอบคุณมากค่ะ”
เธอรีบกล่าวขอบคุณแล้วรีบลงจากรถของเขาอย่างลนลาน โดยที่มีเขาเดินตามเธอเข้ามาในลิฟต์ด้วยติดๆ
“ขะ คุณ จะไปไหนคะ”
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
เธอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ดวงตาฉายแววกังวลจนปิดไม่มิด เธอสังหรณ์ใจว่าเขาต้องรู้เรื่องที่เธอตั้งท้องลูกของเขาแล้วแน่นอน เขาถึงตีหน้ายักษ์ใส่เธอแบบนี้
เม
