Chapter Eighteen
Ruby
Mula sa mahimbing kong pagkakatulog ay nagising ako kinaumagahan na may ngiti sa labi ko. Ang sarap lang sa pakiramdam na gumising sa umaga na alam mong may nagpapasaya sayo. Namiss ko ang ganitong feeling. Niyakap ko pa ang sarili ko.
Hindi matanggal ang ngiti sa mga labi ko. Of course alam kong kinaiinggitan niyo na naman ako. Weel, I have Baste and you?
Opppss. Mali kayo ng iniisip, hindi ko pa naisuko ang Bataan sa Hukbong Sandatahan ng Pilipinas. Hindi ko hinayaang mangyari ang larong nais ng kurimaw na iyon.
Making baby? Hindi pa ako ready. Baka bukas pwede na. Nanakawan na ako ng gamit mananakawan pa ba ako ng --- hep enough na.
Bumangon ako at nakitang pasado alas singko pa lang. Wala na yung katabi ko. Ang aga niyang bumangon ah. Gusto ko pa sana siyan
