“ถ้าเจ้านี่มันก่อเรื่องละก็ ลงโทษมันเลยนะครับ”
“อือๆ ไปเถอะน่า อย่าห่วงเลย”
เมื่อแสงทิพย์เอ่ยเช่นนั้น ชัชชัยจึงค่อยเบาใจ ไม่อยากให้ชัชชลอยู่ใกล้มาลุลีมากนัก ยิ่งในตอนที่โกมินทร์ไม่อยู่ ท่านก็ยิ่งกังวล หวังว่าคืนนี้หลานชายจะตามเมียมาก็แล้วกัน
ชัชชลตามไปส่งบิดาที่รถ พอกลับขึ้นมาบนเรือนอีกทีก็เจอเพียงลดากำลังปัดกวาดเช็ดถูเรือนอยู่
“ลดา ไม่เหนื่อยหรือไง เพิ่งนั่งรถมาแท้ๆ”
“ไม่เหนื่อยหรอกค่า คุณลุลีเป็นคนขับ ลดานั่งมาเป็นคุณนายเลย” สาวน้อยบ่นแล้วนึกเคืองตัวเอง ถ้าเธอขับรถเป็นก็คงดี
“ว่างๆ ฉันสอนให้ไหมล่ะ เธอจะได้เอาไว้ขับรถให้คุณลุลีไง”
“จริงหรือคะ”
“จริงสิ ทำไมคิดว่าไม่จริงล่ะ”
“ก็ขนาดพ่อขับเป็นยังไม่ยอมสอนลดาเลย บอกแต่ว่ามันอันตราย ลดาเลยขับไม่เป็นสักที”
ชัชชลยิ้มเก๋แล้ววางมือบนกระหม่อมของลดา เขายีผมหล่อนเล่นอย่างเอ็นดู ลดาที่เขารู้จักชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เสมอ
“แล้ว...วันนี้พี่เก้
