The Billionaire's Series 2: ALDRIN WILLIAMS

Chapter 18

"Michael!"

"Boss may pag uutos pa kayo?"

"Anong mga schedule ko ngayon,yung lunch meeting ko kay mr.Ford naset up mo na ba? pwede na tayo ngayon makipag lunch meeting sa kanya para matapos na"

"Boss,nakalimutan niyo nanaman, tapos na ang meeting natin kay Mr,Ford kahapon pa,di niyo nanaman maalala,lahat tinapos niyo ang limang meeting sa labas,para matapos na kasi mayroon tayong business trip this week,boss ok lang ba kayo bakit itong nakaraang buwan at nagdaan na araw makakalimutin na kayo may problema ba kayo boss,magpatingin kaya kayo sa doctor"

"Shut up!anong akala mo sa akim may sakit na makakalimutin,marami lang akong problema at iniisip this few days kaya nakakalimutan ko, I'm not sick Michael I'm only just tired this few days because of work"

"Ok boss magpahinga muna kayo ngayon dahil wala kayong meeting na dadaluhan ngayon"

"Just give me a wine,I want to drink a little bit"sabi ko sa kanya dahil itong nakaraang araw laging sumasakit ang ulo ko.

"Boss napapadalas na ata ang pag inom niyo minsan di na kayo kumakain laki na din pinayat niyo"

"Michael your only my secretary not my mother or wife,just give me a wine that's it"

"Pero boss!"

"Michael dont make me repeat again bring me a wine here and I want to drink understands"

It's been a week na di ako umuwi sa villa, I'm staying at my condo units,at hindi ko rin siya nakita oh dinalaw sa kanyang hotel. Pagkatapos ng tagpong yun sa aking bar I didn't see her,sabi ng katiwala sa aming villa she didn't comeback.I ask Michael to look her sabi naman niya she's okay, she's doing great.Parang wala lang nangyari I feel sorry what I did to her,I want to apologize pero napangunahan ako ng aking pride.Pero may kasalanan naman kasi siya, besides I really hate woman who loves money,and she is one of them.I really cannot control my emotion pagdating sa ganyang bagay.

"Boss eto na ang wine niyo"

Kinuha ko kaagad ang wine glass,agad naman na sinalinan ni Michael ng wine ang aking wine glass,Daretso ko itong ininom.

Kinuha ko na lang ang bote ng wine at ako na ang nagsalin sa aking glass.Tinitignan ako ni Michael ng maiigi.

"What?kungvmay gusto kang sabihin, sabihin m9 na hindi yung nakatitig ka lang sa akin"

Wala boss,aalis na ako magpapadala ako mamaya ng lunch niyo, kailangan niyong kumain boss nangangayayat kayo"

"Your talking to much just leave me alone go to your work and don't disturb me"

"Boss kailangan niyong kumain"

"Michael can you please leave"

"Kayo bahala boss!"

"Wait did you see my phone?kanina kon hinahanap diko makita"

"Boss nasa tabi niyo lang ang phone niyo natabunan ng libro"

"Wala hinanap ko na kanina pa"

"Andiyan boss oh,kahit andito ako nakikita ko, boss kahit gamit niyo di niyo din maalala kung saan niyo nilagay"

"Leave me alone Michael,tawagin na lang kita if kailangan kita"Ayaw niya pa sana niyang lumabas pero pinagtabuyan ko lang siya.

Tinignan ko ang aking phone habang umiinom ako,nakita ko ang message ni mommy.,binuksan ko kaagad.

"Son, let's have dinner tonight I miss you and Marisa kaya andito ngayon sa pilipinas.

Kararating ko sa villa today pero parehas kayong wala,antayin ko kayo sa restaurant mo anak" andito ngayon si mommy buti na lang binilinan ko ang mga tauhan ko sa villa na kung sakaling pupunta si mommy wala silang sasabihin.

"Ginagawang mong maynila ang france, pumupunta ka rito kahit anong oras"

Pinagpatuloy ko ang aking pag inom hanggang sa naubos ko ang isang bote.

May nag message nanaman,si mommy ulit.

"Sabay na kayo ni Marisa pumunta dito, sunduin mo siya sa kanyang hotel"

Diko na lang siya nireplyan,kaya panay nag kanyang tawag.Pinatay ko na lang ang aking cellphone para di niya ako makontak.

Wala akong balak na sunduin siya bahala siya sa buhay niya.Nagpakuha ako ulit ng isang bote ng wine, hanggang sa nakaapat na ako na bote, inubos ko n alang amg pang limang bote saka ako tumayo kinuha ko ang aking susi,tutal mag gagabi na pala mauna na ako sa aking restaurant,pero naalala ko yung babaeng yun diko alam kung susundin k9 ba siya oh hindi.

"Ahhh Fvck sumasakit ang ulo ko,bahala na "

Tinungo ko ang parking at sumakay sa aking sports car,mabilis kong pinatakbo.Diko namamalayan na harapan na ako ng kanyang hote,malapit ng matapos nextweek magbubukas na siya.

Di kalayuan sa kanyang hotel,pinarada ko ang aking sasakyan.Wala na ang mga nagtatrabaho,saktong pupuntahan ko sana sa loob pero nakita ko siyang palabas na at nakabihis na ito So alam niyang may dinner kami sa labas.Pinaandar ko ulit ang aking kotse saka ako himinto sa harapan niya.

"Hop in!"sabi ko sa kanya pero di niya ako pinansin na parang di kakilala.

"I said hop in"medyo nainis na ako sa kanya.

"No need kaya ko ang sarili ko magkita na lang tayo ng restaurant"

"Sakay!don't make me repeat again"

"I can go by my self!"

"Mommy is there kailangan makita niya na magkasama tayong dalawa"

"Ok fine!"matipid niyang sabi sa akin.

Sumakay na walang imik si Marisa kahit tapunan lang ako tingin di niya magawa.

Wala rin akong imik,sa labas ng bintana siya nakatingin,napakaseryoso ang itsura halatang galit parin siya sa akin.

Walang gustong umimik sa aming dalawa.

Nang makarating kami sa aking resto, halos ayaw niyang hawakan ang aking braso.

Wala na siyang nagawa pa ng,Kinuha ko ang kanyang kamay saka ko hinawakan kailangan parang sweets kami ng paningin ni mommy.Papunta kami sa vip room sa loob ng restaurant ko,andito na si mommy na nakaupo.

Masaya niya kaming sinalubong,at niyakap si Marisa.

"Iha kamusta kana namiss kita,kamusta naman ang buhay may asawa,dika ba inaapi ng mokong ito"

"Hindi po mommy don't worry"

"Aldrin kararating mo lang wine agad ang inaatupag mo"

"Halika iha dito ka maupo"

Dumating na lahat ang order pero wala atang balak nagsimulang kumain.

"Iho pansin ko saiyo bakit parang bagsak ang katawan mo, kumakain ka pa ba?baka naman alak na lang ang inaatupag mo oh inorverdo mo nanaman ang sarili mo sa trabaho"

"Kaya nga lets eat kumain na tayo gutom na rin ako"inis na sabi ko sa kanila.

"Wait iho may aantayin tayong mahalagang bisita"

"Bisita ulit diba tayo tayo lang ang kakain? bakit may bisita nanaman"inis na sabi ko.

"Iho please,kahit anong mangyari dont make a trouble kahit ngayon lang please oh di kaya para sa akin na lang I want you to promise "

"What are you talking about,bakit is he my enemy or something, ba't ganyan ang sinasabi niyo"

"Iho kasi--!oh he's here!"

Napalingon ako kaagad,agad na kumulo ang aking dugo, I'm in furious.

"Why he's here!"galit na sigaw ko kay mommy.

"Son kahit ngayon lang please gusto kong maayos ang gusot na pagitan sainyong mag ama,Gusto kong kasama natin siyang kumain"pakiusap ni mommy.

"Son please I just want---!"dipa niya naituloy ang kanyang sinasabi ng tumayo ako.

"Don't call me son matagal na akong walang ama, kahit anong gawin at sabihin mo never kitang mapatawad kahit mamatay ako, mom I told you already I don't want to see him,I don't want him in our life never!!"

"Aldrin anak please lang!"

"No!never!he will never my father anymore, since he left ask,at ipagpalit tayo sa ibang babae,and now he comeback,for what! I don't need him anymore in my life!"

Galit akong tumalikod at iniwanan sila,narinig kong umiyak si mommy,I don't care,I don't want to see that man.

Nagmamadali akong umalis at sumakay sa aking sports car.

"Fvck s**t!!"nanginginig ang buong katawan ko tuwing nakikita ko siya lahat ng sakit na dinulot niya sa akin na sakit, lahat bumabalik, panahong yun na diko makakalimutan na halos kitilin ni mommy ang sarili niyang buhay.Lahat ng pananakit niya sa akin, physical at emotional lahat yun nakatanim sa pusot isipan ko na kahit kailan diko makakalimutan.Sandaling yumuko ako sa aking manubela, parang diko kayang magdrive feeling ko nanghihina ako sa galit.

Hinanap ko ang aking phone para tawagan si Michael dahil diko kayang magdrive nanginginig ang mga kamay at parang sasabog ang aking ulo.

Pero diko mahanap kung nasaan.

"s**t!"naalala ko naiwan ko sa restaurant muli ko nanaman sinandal ang aking noo sa manubela,parang hinahabol ko ang aking hininga ang ulo ko talaga parang mabibitak pinikit ko ang mata ko at pilit na nirerelax ang aking sarili.Bigla na lang nagbukas ang pintuan ng aking sasakyan at naramdaman kong may umupo sa tabi ko.

"Mich-a-el--"pati boses ko pautal utal na din parang bibigay ang aking katawan.

***Marisa Sanchez***

Di ako nakaimik sa tagpong yun ng mag ama, umiiyak si mam Avelina ng umalis si Aldrin.

Kitang kita ko sa mga mata ni Aldrin na sobrang sakit na nararamdaman niya.

"Iha can you please chase him,I think his not okey he really hurt,can you look him for me?"

Di ako nakaimik,parang nagdadalawang isip ako kung hahabulin ko ba siya oh hindi.

"Please iha sundan mo na lang siya ako na bahala dito",sabi ng ex husband ni mam Avelina,sabagay kahit ganoon ang ginawa niya sa akin naawa rin ako sa kanya,dahil sa alitan nilang mag ama,diko man alam ang nangyari sa kanila noon ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya.

Tumayo ako kaagad saka ako nagpaalam para puntahan siya.

Nakarating ako sa parking lot at andoon parin siya di umaalis,sinubukan kong buksan ang kanyang sasakyan buti na lang di nakalock.

Pumasok ako sa loob,nakita ko siyang nakayuko ang ulo nito sa may manubela nakapikit ang mga mata niya.

Akala niya ako si Michael,diko alam kung anong gagawin ko sa kanya, natatakot din ako at nanaig parin yung galit ko sa kanya pero sa itsura niyang ito ngayon parang maawa ka sa kanya.

"Bahala na!"hinaplos ko ang kanyang balikat at kanyang likod.

"What are you doing here,get out I don't need your help"

"Ganito na nga siya ang tapang parin,di naman ako pupunta dito kung di ako pinakiusapan ng mommy mo"ssbi ko sa aking sarili.Diko na lang siya sinagot hinayaan ko na lang siya,ramdam ko ang nginig ng kanyang katawan.

"Paano kita iwan hindi ka okay"mahinang sabi ko sa kanya.

"I don't need you,diko kailangan ang awa mo"

Naninis ako sa sinabi niya,kaya aalis na lang ako baka iba nanaman puntahan nito pag pinilit ko ang sarili ko sa kanya.

"Bahala ka nga,nagmamalasakit na nga ang tao ang tapang mo parin"saktong bubuksan ko ang pintuan ng kotse ng hilain niya ang aking kamay.

"Ano ba?"inis na sabi ko sa kanya.

"Bring me to my condo"mahinang sabi niya sa akin.

"Akala ko ba ayaw mong tulungan kita"

"I can't drive,I need a driver"

"Ganoon"inis na sabi ko.Bigla siyang tumahimik,kita ko pang sobra siyang pinagpapawisan.

"Are you okay?"nag aalalang sabi ko sa kanya, di siya umiimik,kaya bigla akong kinabahan.

Hinawakan ko ang magkabilaang braso niya saka ko siya pinasandal sa kinauupuan niya.

"Oh my god!Aldrin"namumutla siya at pawis na pawis,nakapikit parin ang mga mata niya.Tinanggal niya pa ang ilang botones ng kanyang polo shirt at niluwagan ang kanyang kurbata sa kanyang leeg.

Ang bibigat ng kanyang paghinga.

"Bring me in my condo please!"

Nagulat din ako sa sinabi niyang, please.

"Marunong ka palang magsabi ng please " sabi ko sa isip isip ko.

Inalalayan ko siyang ilipat dito sa kabilang upuan para ako na lang ang magdrive.

Nilagay ko ang kanyang seatbelt wala siyang reklamo at di man lang umiimik mahinang mahina ang kanyang itsura.

Pinaandar ko ang kotse at ihahatid ko siya sa kanyang condo.

Mabilis ko siyang naihatid dito sa condo,hirap na hirap akong alalayan siya dahil sa bigat niya,buti na lang binigyan ako ng wheelchair ng namamahala sa mga condo para isakay siya.Tinulungan din nila akong ihatid siya sa kanyang unit.

"Ako na bahala dito salamat"sabi ko sakanila.

Pinasok ko siya sa kanyang kwarto at pinahiga,para akong malalagutan ng hininga dahil sa bigat niya.

Tinanggal ko ang kanyang sapatos pati ang coat nito.Hanggang ngayon nakapikit ang mga mata niya makikita mo sa kanyang noo ang malalaking ugat mukhang masakit ang ulo niya,Dinama ko ang kanyang noo.

"God, he's hot,you have fever"

agad akong kumuha ng towel at planggana na maliit at maligamgam na tubig.Pinunasan ko ang buong katawan niya tinaggal ko ang kanyang panloob na damit pati pants niya tinggal ko na rin.Di na ako nahiya tutal nakita ko naman na lahat yan.Pinunasan ko ang buong katawan niya saka ko pinalitan ang mga damit niya Nang nabihisan ko na siya pinipilit ko siyang bumangon para makainom ng gamot pero ayaw niya.Tumayo ako para kuhanan na lang siya ng tubig pero hinila niya ang isa kong kamay.

"My head is hurt it's feel like Im dying"sabi niya sa akin bigla akong naawa.

"So anong gusto mong gawin ko,ayaw mo naman umimom ng gamot"

"I don't want medicine"mahina niyang sinabi sa akin.

"Kung ganoon,uuwi na lang ako tutal matigas din naman ang ulo mo"

"Stay here, please "pakiusap niya sa akin.

Napabuntong hininga na lang ako at umupo ako sa tabi niya.Lumapit ako ng husto sa kanya at sinapo ulit ang kanyang ulo, mainit parin siya.

Hinilot ko ang kanyang ulo pati ang noo,baka sakaling maibsan ang sakit niyang nararamdaman.

Habang pinagmamasdan ko siya,napakaamo ang gwapo niyang mukha bakit parang nawala lahat ang galit ko sa kanya.

Paulit ulit kong hinilot ang kanyang sintido.

Hanggang sa naramdaman kong binitawan na niya ang isa kong kamay mula sa pagkahawak niya sa akin.

Unti unti kong tinatanggal ang mga kamay ko sa kanya.Pero bigla niyang hinawakan ulit ng mahigpit.

"You stay with me!"sabi niya,wala na akong nagawa kundi sundin ang gusto niya.

Antayin ko na lang siyang matulog.

Diko namamalayan ako rin pala nilalamon na ng antok.

"Hmmpp"nagising ako,kaya napabaligkuwas ako kaagad.Nakaidlip pala ako,kinapa ko ang aking katabi pero wala na siya,hinanap ko ang aking phone at tinignan ang oras.

Alauna na pala ng madaling araw.

Pero nasaan siya, ba't wala na siya sa tabi ko.

Ang dilim pa naman,binuksan ko ang flashlight ng aking phone.

"Aahhh!multo!"halos mapatalon ako sa takot ng makita ko siya sa dulo ng kama na nakaupo.

"You scared me,anong ginagawa mo diyan para kang batang naambanduna"

Nakatitig lang siya sa akin,binuksan ko ang ilaw saka linapitan ko siya at umupo ako sa tabi niya.Nagulat ako ng sinandal niya ang ulo niya sa aking balikat.Sinapo ko ulit ang kanyang noo,pero wala na siyang lagnat.

Nakahinga ako ng maluwag.Mas nilapit niya ang kanyang sarili sa akin,saka niya niyakap ang aking beywang,ang init ng kanyang hininga sa aking may leeg.Panay ang kabog ng dibdib ko,pati puso ko parang lalabas na.

"I'm hungry!"bigla niyang sinabi.

"Okay mahiga ka muna at magluluto ako"sabi ko sa kanya.

Pinahiga ko muna siya,para makapagluto ako halos ayaw niya akong bitawan.

Napangiti ako dahil,para siyang batang nagmamakaaawa,nakakaawa din siya.

Tinungo ko nag kanyang kusina, wala naman pagkain dito maliban sa bigas at may frozen na karne sa kanyang refrigerator.

Un na lang niluto ko gagawa ako ng poridge.

Para mainitan nag sikmura nya,Halos mapatalon nanaman ako sa gulat ng makita ko na siyang nakatayo sa likuran ko.

"Ano ba yan nakakagulat ka"

"I'm hungry"

"Oo na malapit na to"

Bakit wala kang damit at suot na tsinelas dika pa okay"sabi ko sa kanya.

"No need, I'm just hungry I want to eat"

"May sakit ka ano ba?kailangan mong magdamit at magtsinelas"sabi ko sa kanya iniwan ko siya at pumasok ako sa kwarto niya at kumuha ng damit at tsinelas.

Agad din akong bumalik sa kusina andoon na siya nakaupo,pinasuot ko sa kanya ang t-shirts niya, nakakamatay ang bawat titig niya sa akin.Naiilang ako diko alam ang gagawin ko sa kanya natataranta pa ako sa pagsuot sa kanyang tsinelas,diko maisuot suot sa kanyang paa.Nang tinignan ko siya nakangiti ito na parang bata,kaya nainis ako tumayo ako saka ako bumalik sa pagluluto.

"Suutin mo yan mag isa pinagtatawanan mo pa ako"sabi ko sa kanya.Lihim akong napangiti dahil ngayon ko lang siya nakitang ngumiti ng pagkatamis tamis at napaka behave niya sa upuan na para bang batang inosente.Pagkatapos kong naluto ang porridge sinalin ko na sa bowl, saka ko dinala sa kanya.Pati ako nagutom na rin kaya naglagay din ako para sa akin saka ako umupo sa tabi niya,akala ko nga kung ano yung tinitignan niya sa baba,yung tsinelas niya pala dipa niya sinuot.Ngumuso siya sabay tingin sa paa niya.

"Ako,ako pa ang inaantay mong magsusuot para saiyo ano ka sineswerte pinagluto na nga kita ako pa talaga ang gagawa niyan"

"Please!"sabi pa niya,ang oa,parang batang naglalambing sarap bigkwasan ng kutsara sa batok.

Inis kong sinuot ang kanyang tsinelas.

"Happy!"sabi ko sa kanya.

"Thanks!"nakangiting sabi niya,diko maintindihan anong nakain niya bat kakaibang Aldrin ngayon ang nasa harapan ko parang ibang tao, napakainosente.

Gutom na din ako, susubo pa lang sana ako pero nakatingin siya sa akin,diko tuloy maituloy makain yung nasa bunganga ko, inis kong binaba ang kutsara,sabi niya gutom na siya pero di niya naman ginagalaw ang pagkain niyang nasa harap niya.

"Bakit ka nakatingin sa akin, ba't dika na kumain para magkalaman yang sikmura mo, sabi mo gutom kana"

"Feed me!"nabigla ako sa sinabi niya.

"Ako!ako ba ang tinutukoy mo?"

"Yeah,feed me!"

"Aldrin,nilagnat ka lang pero dika naputulan ng mga kamay,kumain kang mag isa pinagluto na nga lang kita inalagaan na nga kita,gusto mo subuan pa kita ano ka sineswerte!"

"But it's your duty as my wife,trabaho mong pagsilbihan ako lalo na't may sakit ako"

"Are you serious!"

"Yes,feed me gutom na ako, saka nanginginig mga kamay ko baka matapon lang pag ako ang sumubo"

"Ayaw ko nga!"

"I'm your husband,you need to responsible to me"

I'm speechless, ngayon niya sasabihin sa akin na trabaho ko yan dahil asawa niya ako, nagbibiro ba siya,diko pa nga siya napapatawad sa ginawa niya sa akin.Tapos kung umasta siya parang walang nangyari, ngayon tinuturing niya akong asawa dahil kailangan niya ako ano siya sineswerte.

Napabuntong hininga ako,wala din akong nagawa,lumapit ako sa kanya at sinubuan ko siya kahit labag sa kalooban ko.

"Ouch so hot be careful,blow first bago mo isubo sa akin"

Natawa ako bigla sa sinabi niya.

"Ano ka bata!ako pa ang mag aadjust kainis!"

Ending siya parin ang nasunod,sinubuan ko siya hanggat naubos niya ang isang bowl ng porridge.

"Salamat makakain na ako"uupo palang sana ako pero.

"I want more!"sabi niya.

Gusto ko ng tusukin ang mata niya dahil sa inis ko sa kanya.

Tumayo ako saka kinuha ang kanyang bowl at nialgay ko ang natirang porridge.

"Feed me!"eto nanaman si feed me, wala akong imik sinubuan ko na lang siya ulit para matapos na, naubos nanaman niya,natuwa ako dahil wala na tapos na siyang kumain.

Umupo ako sa kinauupuan ko para kakain na din ako gutom na gutom na ako.

"Gusto ko pa!"

"Hah!wala na inubos mo na lahat dalawang bowl yun na puno dika pa busog"

"Gusto ko pang kumain dipa ako busog,give me that one"

"No way ito na lang natitira sa akin gutom na din ako noh"

Tinitigan niya akong parang nagmamakaawa, at kinokonsensya,at yun binigay ko na nga sa kanya,ang masaklap pa, ako pa nagpakain sa kanya.

"Oh ayan busog kana siguro wala na eh, gutom na kaya ako pero kinain mo lahat"

"So delicious"nakangiting sabi nito, siya pa ba tong kaharap ko parang dalawang Aldrin ang kaharap ko ngayon ah,ibang iba siya ngayon parang inosenteng walang alam sa mundo.

Gutom na talaga ako naalala ko may cup noodles pala ako sa aking bag agad kong kinuha buti na lang magdadala ako niyan kahit saan.

"Sa wakas makakain na din ako"

"Gusto ko din yan!"bigla niyang sinabi.

"No,akin na to gutom na ako!"

"Gutom pa ako"

"Maawa ka sa akin Aldrin wala akong kinain"

"May sakit ako at ilang araw di ako nakakain kaya bigay mo na lang sa akin yan"

"Oh ayan saiyo na!"

At yun nga ako pa talaga ang nagpakain sa kanya,ang ending biscuit at tubig lang ang pinantawid gutom ko.

"Busog kana pwede ka ng magpahinga para may lakas kana bukas saka bumili ka ng mga pagkain para dito sa condo mo mag stock ka para kung magutom ka may makakain at magluluto ka!"

"Ok"tanging sagot niya sa akin.

"Sige na pumasok kana sa kwarto mo at uuwi na ako parang okay ka naman na"

Biglang nag iba ang itsura niya sa sinabi ko.

"Bakit may masakit pa ba saiyo? ba't ganyan itsura mo"tinitignan niya lang ako.

Nag iba na talaga itsura niya,mukhang nagagalit siya.

"Bakit?" muling tanong ko sa kanya.

"My stomach is hurt,ouch!!its really hurt!"

"Ano,masakit tiyan mo!ayan dami mo kasing kinain,halika na dalhin kita sa kwarto mo"dinala ko siya doon at pinahiga.

"Okay dito muna ako hanggang gagaling tiyan mo,dito ka lang kukuha ako ng gamot sa bag ko para mawala sakit ng tiyan mo" nagmamadali akong pumunta sa kusina para kumuha ng tubig at kinuha ang gamot sa bag ko,nakabaluktot siya sa kama niya,masakit talaga siguro ang tiyan niya.

"Eto inumin mo mabisa ito para sa sakit ng tiyan"

"Ayaw ko ng gamot"

"Paano ka gagaling kung dika iimom ng gamot"

"I don't want the taste,ilayo mo yan sa akin"

"Ok fine binaba ko ang hawak kong baso at gamot,tinulungan ko siyang sinandal sa may unan para makahinga ng maayos.

Kinuha ko ang gamot at nilagay ko sa aking bunganga.

"Ayaw mong uminom ng gamot ah tignan ko lang ngayon"sabi ko.

"What are you doing,wag mong gagawin yan ayaw ko ng gamot"

Kinuha ko ang tubig saka ko ininom,pero diko nilunok,lumapit ako sa kanya.

"No,stop that!"

Hinawakan ko ang magkabilaang pisngi nito saka ko nilapit nag aking mukha,ayaw niyang ibuka ang kanyang bunganga pero hinawakan ko ang bibig niya para ibuka niya, hanggang nailapat ko ang aking bibig sa kanya at doon ko pinainom sa kanya ang gamot gamit ang aking bibig.

Wala siyang nagawa,nalunok niya ang gamot pero ang problema dina ako makaalis mula sa kanyang mga bisig, sinamantala niya akong halikan,nagpumiglas ako pero dina ako makawala,he really kiss me at ang masaklap hinayaan ko siyang halikan niya ako, nagpaubaya ako,at gumanti rin ako sa mga halik niya.

"Bahala na"natatangay ako sa mga halik niya para akong mababaliw,he kiss me gently napahawak ako sa kanyang batok.

"Marisa can you stay with me?" diko namamalayan na sinagot siya.

"Okay"and he kissed me again.