The Billionaire's Series 2: ALDRIN WILLIAMS

Chapter 20

"Congratulations Marisa for the successful of grand opening of your hotel"

"Thanks Calvin,thank you sa pagdalo diko inaasahan na ganito kadami ang mga tao, pinagtataka ko bago ang grand opening namin maraming mga investors ang lumapit sa akin para mag invest at take note mga matataas na tao,I can believe it" masayang sabi ko diko kasi akalain na maraming blessings ang dumating sa akin na diko inaasahan.

"You deserve it,saka di naman basta-basta itong hotel mo malaki din naman siya kaya di malayong may mag interested na mag invest lalo na't maganda ang location niya, tourist spot talaga siya"

"Kaya nga,nagtataka lang ako they are high position people nag mamay ari ng naglalakihang mga company pero nag interest sila sa maliit kong hotel"

"Dimo rin masasabing maliit ito dahil dinaluhan parin ng mga matataas na tao"

"Thanks to you Calvin ikaw nag nagdesign at nagpaganda"

"It's my work besides tita Alvena ask me to make your hotel beautiful and elegant "

"Thank you talaga,nakakalungkot dahil di siya nakadalo dahil may importante siyang lakad"

"I know that,babawi naman siya pagbalik niya dito sa pilipinas"

Bigla kong naalala yung mokong na yun, supposed to be andito siya para suportahan niya lang sana ako kahit di bilang asawa kahit kakilala na lang.Its been two weeks na di na siya nagparamdam simula ng gabing umalis ako sa condo niya di man lang niya ako kinontak oh kinamusta.Bakit biglang nakaramdam ako ng lungkot tuwing naalala ko siya at lagi akong kinakabahan.

"Natahimik ka diyan naalala mo ba ang husband mo?by the way why he's not here to support you inuna pa talaga niya ang iba kaysa saiyo na asawa niya"

"Ok lang yun Calvin ano kaba,sanay na ako saka kumwari lang naman ang pagitan naming dalawa di naman magtatagal maghiwalay din naman kami at magkanya kanyang buhay"

"Are sure your okay,bigla ka kasing natahimik, wag mo ng isipin yung taong yun, let's just celebrated"

Napalingon ako ng may tumawag sa aking pangala.

"Michael "

"Miss congratulations sa successful ng grand opening ng hotel mo,matutuwa si boss nito"

"Diko kailangan na matuwa siya, bakit asan siya ngayon,nagpapakasaya nanaman sa mga babae niya diba tama ako?"di niya ako sinagot,at di niya ako matignan ng maayos.

"Miss may ipinamimigay si boss para saiyo sige na mauna na ako saiyo sir Calvin mauna na ho ako"Inabutan niya ako ng maliit na paper bag bago siya umalis

"Diko kailangan ang regalo niya"inis na sabi ko sa kanya.

"Sige take your time to look at your gift" nakangiting sabi ni Calvin sa akin.

"No need hindi naman importante yan eh let's just celebrated"sabi ko.Medyo unti-unti na kasing umaalis ang mga dumalo sa opening ng hotel, maggagabi na din kasi.

"Oh dahan-dahan lang kanina ka pa inom ng inom dami mo na rin nainom"

"Don't worry malakas akong uminom di ako basta-basta malalasing,just relax"

"Really,your good in drinking talo mo pa ata ako mas marami ka ng nainom kaysa sa akin"

"Kaya ko pa, let's enjoy"

"Your so cute,kung dika lang kasal sa mokong na yon liligawan sana kita"

"Wag ka ngang magbiro ng ganyan"sabi ko.

Hanggang sa malalim na ang gabi umalis na ang lahat kahit si Calvin umalis na din ako na lang naiwan mag isa dito sa hotel.Medyo may tama na rin ako,pumasok ako sa nagsisilbing kwarto ko dito,hinagis ko ang aking bag sa kama saka binagsak din ang aking katawanan.Napapikit ako two weeks walang Paramdam sa akin simula noong umalis siya at pumasok sa trabaho at nangakong magdidinner kami sa labas pero hanggang ngayon diko pa siya nakikita.Tumayo ako para maligo nararamdaman ko talaga ang sipa ng inininom kong alak at parang nasisilaban ang buong katawan ko kaya maliligo ako.Pagkatapos kong maligo nagsuot lang ako ng maiksing short at medyo mahabang shirt.Bumalik ako ulit sa higaan ko agaw pansin sa aking paningin ang maliit na paper bag na nasa bag ko.kinuha ko saka binuksan may isang maliit na kahon sa loob binuksan ko ito.Laking gulat ko ng makita ko ang nasa loob ng maliit na kahon.

"Wow!ang ganda sa personal! ito yung kwintas na tinitignan ko noon sa online shop, nung andun ako sa condo niya, it's mean nakita niya itong tinitignan ko kaya niya ako binigyan nito sobrang mahal kaya ito kaya diko afford, hanggang sa tingin lang ako pero nasa kamay ko na. Infinity love na necklace ng sikat na brand sa ibat ibang bansa"

Di ako makapaniwala na nasa kamay ko na ang limited edition na nagkakahalaga ng isang buong bahay dahil sa price nito"

So what kung binigyan niya ako,baka nakokonsensiya sa ginawa niya sa akin.

"Dimo ako makukuha sa suhol mo"

Nilapag ko siya sa may table side sandaling napaisip ako,Tumayo ako bigla at kinuha ko ang kwintas saka binalik ko sa kahon, Kinuha ko ang aking bag dina na ako nag abalang magbihis at agad akong umalis para puntahan tinawagan ko muna siya pero can't not be reached ang kanyang phone.Kahit madaling araw na pupuntahan ko parin siya at ibabalik sa kanya ang kwintas ma to.

"Kainis bakit nakapay ang phone mo"

minessage ko na lang siya na pupunta ako sa condo niya at gusto ko siyang makausap.

Sumakay ako ng taxi papunta sa kanya, sinubukan ko ulit siyang tawagan nagring na pero di naman niya sinasagot kaya diko maiwasang mainis.

Nang makarating ako sa condo niya agad kong binuksan ang pintuan,napakadilim ang buong paligid.Binuksan ko ang aking phone para hanapin ang switch ng ilaw saka ko binuksan halos mapatalon ako sa gulat ng may taong nakadekwatro sa may sofa na nakaside view.

"You scared me!muntik ng humiwalay ang kaluluha ko sa katawan ko kainis ka talaga!"

***Everyone Pov***

"Oh my god Aldrin,you need a treatment for your disease this is not a joke okay pwede ba makinig ka naman!"

"I'm not sick Zaira I'm okay baka nagkakamali ka lang how come na namana ko yang sakit na yan sa angkan ng family ng father ko.

Besides my father don't have that disease, so you mean ako ang nagmana sa sakit na to sa kauna-unahang nino nila, it's impossible "

"It's possible,porke walang namana ng father mo na ganitong sakit,nanatili parin na nanalaytay ang dugo ng buong angkan niyo ss dugo mo kaya posibleng ikaw na anak ang nagmana sa sakit na to"

"Please stop it I want to go home marami pa akong trabaho na tatapusin "

"Uunahin mo pa yan kaysa sa kalusugan mo tignan mo nga sobrang mahina ka kahit gamit di na kayang alisin yang sakit ng ulo mo tapos ang tigas parin ng ulo mo.Alam mo nasa second stage palang tayo sa sakit kaya pa ng tamang treatment at gamot basta nasa tama lang"

"I'm so bored here I can't not do anything!"

"Don't be stubborn, paano ka gagaling niyan sige bahala ka pag namatay ka paano na yung napakaganda mong asawa,maraming umaaligid sa kanya, she's so young and beautiful "

"Don't make me a fool Zaira,I don't care kung mag aasawa siya ulit,tutal di rin magtatagal we separated "

"Are you sure,pero di yan ang sinasabi ng mukha mo,I think your scared to loose your wife"

"Shut up!"inis na sigaw ni Aldrin dahil sa mga sinabi ni Zaira,di niya pinapahalata na naapektuhan siya.

"Don't try me Aldrin,kung dimo ako susundin malalaman ng lahat ng malapit saiyo na nagsusuffer ka ng malubhang karamdaman gusto mo ba yun mangyari na mag alala sila ng husto saiyo"

"Don't do that Zaira pag ginawa mo yan wala pang isang minuto wala ka na sa posisyon bilang isang doctor"

"So I don't care marami akong kurso para iapply not only a doctor,kaya kung ako saiyo just follow my order dahil para saiyo rin din naman ang lahat ng ito"

"Zaira are you threatening me!"

"Yess I'm threatening you,so what I don't scared to you anyway"

"Zaira!!!"

"Kaya kung ako saiyo sumunod ka na lang sa inuutos ko,you need a treatment today for your disease mabilis lang naman eh you needbto drink your medicine in time"

"If I don't want!"

"Fine, siguraduhin kong malalaman ni tita Avelina at Marisa ang kalagayan mo,and especially to Leon and your friends oh I forgot what if I tell to doctor Clayton ang kalagayan mas malala yun sa pagkastrikto"

"Fine your win,siguraduhin mo lang na mapapagaling mo ako this week kung hindi pagsisihan mo ito!"

"Ofcourse I will definitely do it"

After a two hours,nakuha ni Aldrin ang unang treatment niya at mga gamot.

Kahit ayaw niya magamot pinilit niya parin pagkatapos nun,tinusukan siya ng gamot para sa sakit niya.

"Oh diba mabilis lang,kamusta na pakiramdam mo"

"Still desame!"pagrereklamo nito.

Wag kang mag alala una palang naman ito

pag ara-arawin mo itong gawin makakaramdam ka ng unti,-unting pagbabago"

"Whatever!"masungit na sagot ni Aldrin.

"By the way, ngayon ang grand opening ng hotel ng wife mo,bakit dimo siya tawagan at batiin man lang"

"No need, I'm sure she's angry right now, dahil diko natupad ang pangako ko sa kanya"

"Are you sure,bakit dimo na lang sabihin ang totoo sa kanya para maintindihan niya at may susuporta saiyo"

"Zaira!!"tinignan niya ng masama ito,kaya tumahimik na lang siya.

"Ok!ang sungit mo talaga kahit kailan dika parin nagbabago your so mean pagdating sa akin, sige na magpahinga kana iwan muna kita saglit"saka siya umalis.

Naalala ni Aldrin ngayon pala ang grand opening ng hotel ni Marisa, bakit ba nakalimutan niya,tinawag niya si Michael.

"Michael! Michael!"

"Boss,may kailangan ka?"

"Ba't dimo sinabi na ngayon ang grand opening ng hotel ni Marisa"

"Sinabi ko na saiyo kahapon boss at pinaalala ko saiyo kaninang umaga"

"What the fvck! nagawa mo na ba ung pinag uutos ko"

"Yes boss don't worry, tumawag sa akin kanina ang tauhan natin nandoon na sila sa hotel at tagumpay ang opening Boss"

"Mabuti naman kung ganoon,ung pinapabili ko saiyo nabili mo na ba?"

"Opo boss eto na"sabay inabot ni Michael ang maliit na paper bag.

"Ihatid mo doon sa kanya ngayon din,at ibigay mo sa kanya"

"Yess boss,sige mauna na ako babalik din ako kaagad"

"Ok"matipid lang na sagot ni Aldrin gusto man niyang siya ang magbigay kay Marisa pero naiimagine na niya ang itsura nito siguradong galit na galit pag nakita siya.

"Sorry Marisa,ayaw ko ng malaman mo ang kalagayan ko,I want to be a good husband to you,gusto ko ng tuparin ang pangako ko sa daddy mo na aalagaan kita at di sasaktan.

Pero nanaig kasi ang galit ko saiyo dahil sa ginawa mo sa akin panloloko.Gusto kong itama ang lahat,alam kong may mabuti ka rin kalooban,ramdam ko yun noong inaalagaan mo ako,kahit masama ang loob mo sa akin you still managed to take care of me ng walang alinlangan, kaya ang puso ko biglang naging malambot para saiyo,and I don't want you to stay away from me,but diko inaasahan na magkakaganito ako, I'm am sick really sick and that's worst,I want to start a new life with you,pero mukhang malabo ng mangyari yun and I don't want you to know my situation now I don't want"kinuha niya ang kanyang cellphone at binuksan niya ito, ilang days din kasi na naka off,pagbukas niya palang madaming miss called ni Marisa.Binasa niya ang kanyang mensahe kaya napabangon agad siya mula sa pagkakahiga nito.

Agad niyang kinuha ang kanyang coat at sinuot nag sapatos kahit mahilo hilo pa siya dina niya yun ininda.

"I need to go back now"

Pagbukas palang niya ng pintuan ng kwarto niya bumungad agad sa kanya si Zaira.

"Where do you think your going Aldrin?"

"Get out of my way Zaira I need to go back now"

"No,you don't go anywhere you stay here dika pa okay Aldrin"

"Babalik din ako Zaira please importante lang promise I will go back immediately"

"Aldrin don't be stubborn this is a serious matter this is not a joke"

"I'll go back soon" wala parin nagawa si Zaira dahil kahit anong pigil niya wala parin itong magagawa,tinawagan niya na lang si Michael at sundan niya na lang ang amo nitong tumakas.Buti na lang pabalik na rin si Michael sa hospital at nakita niyang nagmamadaling umalis ang boss nito.

"Michael sundan mo siya bilis wag mong hayaan mawala siya sa paningin mo"

Utos niya kay Michael agad naman na hinabol nito hanggang sa labas at sumakay sa taxi.

Sunundan ni Michael ang taxing sinakyan ni Aldrin hanggang sa pamilyar ang daanan na tinatahak nila.

"Papuntang condo ni boss to ah,gusto niya na ba umuwi pero parang excited siya umuwi"

Tumigil na ang taxing sinakyan niya sa harap ng condo units.Agad naman na dinala ni Michael nag sasakyan sa parking lot at papunta na siya sa unit ng kanyang boss.

Nasa pintuan lang si Michael dina siya pumasok,pero biglang nagbukas ito.

"I call you if I need your help Michael, you may go first"

"Pero boss!"

"I said go!"

"Sige boss sa labas lang ako tawagan mo ako pag kailangan mo ng tulong"

"Go bilis!"nagmamadaling umalis si Michael.

Tahimik siyang nakaupo sa sofa at inaantay ang pagdating ni Marisa.

Wala pang isang minuto dumating na siya at binuksan ang ilaw,halos mapatalon pa siya sa gulat ng makita niya si Aldrin na nakaupo sa sofa naka side view.

"So andito ka lang pala sa condo mo,at dimo man lang ako dinalaw oh tinawagan man lang your so self fish man,basta umalis kana lang na di nagpaalam sa akin ni magpasalamat dimo pa nagawa ni nga magsorry kahit sa text lang dimo pa magawa,you really hate me that match?"

"I'm only busy this day,and may business trip ako ng biglaan,saka nasira ang aking phone kaya di kita matawagan at mamessage, saka I need to focus to my work you know me I'm serious pagdating sa trabaho!"

"Wow,akala mo maniniwala ako?may phone naman si Michael bat dimo ginamit talagang ayaw mo akong makita pagkatapos kitang tulungan your so heartless!"

"Ok it's my fault, I'm only so busy kaya pati ikaw nakalimutan ko na, don't worry I'm here already babawi ako promise"

"Bakit ok na ba tayo para sabhin mong babawi ka ni hindi ka nga dumalo sa opening ng hotel ko, ni sorry diko marinig saiyo kahit yun lang magsorry ka sa akin!"

"Sorry! sorry! I'm really sorry it's my fault!"

Natulala si Marisa at di agad nakapagsalita di rin siya makapaniwala,ang alam niya lang kasi di gagawin yun ni Aldrin kahit ano pang sabihin niya.

"Why did I say something wrong?"

Siya pa ba itong nasa harap ko,ang taong "kilala kong di marunong magsorry at di makausap ng maayos kundi galit bakit pati boses niya nagbago anong nangyari"

"Yes this is me"

"So why what happen?"nagtatakang sabi ni Marisa.

"I just want to be good husband to my wife, I'm sorry for everything I've done to you,I want to correct the times I was wrong all I want to do is make you happy as long as I can, Marisa let's start again please"

Halos di makagalaw sa kinatatayuan ni Marisa sa mga sinabi Aldrin at lalong di makapaniwala sa mga sinabi nito.

"Aldrin are you going to die?"

"Of course not,why you don't believe it"

"Of course,sino ba naman maniniwala saiyo ikaw magbabago ng ganoon na lang bat ang bilis naman this is not you Aldrin"

"Just give me me a chance to prove it"

"You expecting me to believe you, maniniwala lang ako pag dikana nambabae, bakit magagawa mo ba yun!"hindi agad nakaaimik si Aldrin sa sinabi ni Marisa.

"See!yan lang ang sinabi ko na wag ka ng mambabae di kana makapagsalita sino niloko mo ako!"sabay kinuha ni Marisa ang maliit na kahon sa kanyang bag at binato kay Aldrin.

"Siya nga pala andito ako para ibalik yan I don't need that kind of staff"sabay tumalikod.

"Stop right there!anong gusto mong gawin ko para maniwala ka"

"Really you want to know,okey papayag lang ako sa gusto mong mangyari if iwan mo na yang bisiyo mo sa babae at maniniwala na ako sa mga sasabihin mo"

"If I say yes you stay with me"

"Sure basta mapatunayan mo na dika na mambabae"

"Deal,I promise dina ako mambabae lahat ng gusto mo susundin ko,your the boss kahit saan ako pumunta pwede mo ako sundan at kung nafailed ako sa promise ko, you can leave me at anytime you want and I will never appeared Infront of you anymore"

Sandaling napaisip si Marisa kung nagsasabi siya ng totoo malapit na itong maniwala,kahit gusto niyang maniwala may part ng kanyang isipan na tumututol.

"I'm serious Aldrin"

"I'm serious too Marisa, let's try baka mag click wala naman masama kung subukan natin magsimula ulit"

Tumayo si Aldrin at lumapit sa kinatatayuan ni Marisa niyakap niya ito habang hinahagod ang kanyang likod.

"Please say yes,gusto kong bumawi saiyo dahil pag nawala ako bigla sa mundong ito wala akong pagsisihan I wanted to go peacefully please"

"Bakit mamatay kana ba kaya mo nasasabi yan sa akin?"

"Maybe, please say yes"daha-dahan na nilagay ni Aldrin ang kwintas sa kanya,sabay hinalikan niya ang kanyang leeg.

"Please Marisa!"napapikit si Marisa di niya alam kung maniniwala ba siya,nagdadrama lang si Aldrin pero nararamdaman din niyang sincere ito,pinag iisipan niya kung bibigyan niya ba niya ng chance,sandaling natahimik silang pareho.

"Ok fine let's do it"mahinang sabi ni Marisa sa kanya.Niyakap niya ito ng napakahigpit di rin namamalayan ni Marisa na yakapin ito.

Napaisip si Marisa parang may mali sa kinikilos ni Aldrin, bakit feeling niya nagpapaalam na ito sa kanya at gusto na niyang magbago.

"No baka nagkakamali lang ako nag oover think lang siguro ako,baka naisip niya lang talaga na mali ang mga ginagawa niya at gusto niya lang magbago"sabi ng isip ni Marisa.Kumalas sa pagkayakap si Aldrin sa kanya,hinila niya si Marisa sa sofa at pinaupo,saka nahiga sa kandungan niya at pinikit ang mga mata,dahil nakakaramdam nanaman siya ng pagkahilo at pananakit ng ulo niyakap niya ang beywang nito.

"Anong ginagawa mo?"tanong nito sa kanya.

"Shshsh, don't move stay still I just want to take a nap I'm so tired Please"dina na lang gumalaw si Marisa at hinayaan niya na lang siya na matulog siguro nga totoo ang mga sinasabi nito na pagod talaga siya.

Marahan na hinaplos ni Marisa ang kanyang buhok,napangiti ito di niya akalain na aamo ang isang Aldrin ng ganito kabilis.

"Sana nga totoo mga sinasabi mo,i give you a chance para mapatunayan mo ang mga pinangako mo sa akin,I give my trust to you Aldrin,wag mo sana sayangin"

Maya-maya pa'y nakatulog na si Aldrin at hinayaan na lang niyang matulog sa kandungan niya.Kahit siya hinihila na rin siya ng antok,biglang hinawakan ni Aldrin ang kanyang kamay na para bang dina niya bibitawan ang mga ito.Napangiti siya at pinikit ang kanyang mga mata dahil sa antok.