CHAPTER 23

1968 Words

Ilang araw na ang lumipas. Nalulungkot ako tuwing umuuwi sa bahay namin ni Andrew because It always reminds me of him. Sa bawat lugar at sa bawat sulok nito. Sa salas man, sa kusina at lalung-lalo na sa aming kwarto. Kaya't nag-empake ako ng aking mga damit at iba pang gamit na inilagay ko sa aking maliit na maleta. Alas otso ng gabi kung pumasok si Manang sa aking kwarto at nang wala na ito ay saka ako dahan-dahang bumaba dala ang maleta. Nagbook ako ng car at nagpahatid sa isang nature resort. Nagpareserve na ako bago pa lamang ako makaalis ng bahay. Nais kong mabawasan ang mga stress sa trabaho at lalo na kay Andrew. Nais kong makapag-isip-isip kung worth it pa ba na ipaglaban ko si Andrew na mukhang nagsawa na agad na suyuin ako. Wala akong sinabihang kahit sino sa aking pag-alis. I

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD