Nagtext na lang din ko at nag explain na may pinuntahan ako. Nagsorry din ako ng ilang beses dahil nakalimutan ko ang lunch date namin.
Nawala ang saya ko at balisa dahil di ko tinupad ang pangako ko kay Andrew. Nahiya nga ako di lang kay Andrew kundi sa Japanese couple. Walang reply o tawag si Andrew after kong magtext dito ng ilang beses..
“Hoy , Marco,” nag-aalalang boses ko.
“Oh bakit ganyan ang mukha mo. May problema ba?”
“May lakad nga pala kami ni Andrew at nakalimutan ko.”
“Akala ko ba ayaw mo na sa kanya. Bakit alalang- alala ka pa?”
“Ayaw ko na nga sa kanya kaso yung ka lunch namin yung bigtime na investor. Dun ako nahiya.”
“Aabot ka pa ba? Puntahan natin?”
“Hindi na siguro 1:00 na. Anong oras pa tayo makakarating? Baka nakaalis na yun.”
“Sorry ha.”
“Di mo kasalanan
