"เหตุใดหน้าตาอาหารที่เจ้าทำขึ้นมานั้น ถึงได้แปลกประหลาดยิ่งนัก และยังวัสดุอุปกรณ์เหล่านั้นอีก นี่เจ้าเตรียมมันมาเสร็จสรรพเลยเช่นนั้นหรือ"
" หามิได้เพคะ อาหารพวกนี้เป็นอาหารของชนเผ่าชนเผ่าหนึ่ง ซึ่งรสชาติของอาหารนั้น ถือว่าเผ็ดร้อน และรสเลิศยิ่งนัก เมื่อหม่อมฉันได้ลิ้มลองครั้งแรก ถึงกับติดใจจนลืมไม่ลงเลยทีเดียว แต่เนื่องด้วยว่ารสชาติอันเผ็ดร้อนของมันนี้จะระคายเคืองพระโอษฐ์ของพระองค์ได้ หม่อมฉันจึงได้ลดความเผ็ดร้อนลง เพื่อให้พระองค์สามารถเสวยได้อย่างถูก พระโอษฐ์ของพระองค์มากขึ้น"
"งั้นก็ตั้งโต๊ะอาหารได้เลย เปิ่นหวางก็อยากจะรู้ยิ่งนัก ว่าจะสมคำคุยที่เจ้าได้โอ้อวดไว้หรือไม่"
เมื่อจบคำพูดของชินอ๋องอาหารที่ลี่อินทำขึ้นมานั้น ก็ถูกตั้งโต๊ะวางเรียงรายอยู่เบื้องหน้าของบุรุษผู้นี้ กลิ่นของอาหาร ช่างส่งกลิ่นหอมหวลโชยมาแต่ไกล ทำให้บ่าวรับใช้ที่อยู่บริเวณโดยรอบต่างลอบกลืนน้ำลายลงคอกันอย่างช่วยไม่ได้
