EP.39 ห้ามความรู้สึกไม่ไหว
‘อย่าโง่ได้ไหมปลายฝน เขาไม่ได้หวั่นไหวอะไรกับเธอ’
"เฮ้อ!" เสียงถอนหายใจของซีแอลก็ดังขึ้นไม่แพ้กัน เขาเองก็เป็นผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่ ไวต่อสัมผัสและความรู้สึก
"โกหก" ร่างสูงกระแทกเสียงใส่เธอ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหันหลังให้กับปลายฝนด้วยเช่นกัน
"ไม่ได้โกหก" เธอเถียงกลับไปด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
"ฉันมีคนที่...ฉันชอบอยู่แล้ว" ปลายฝนพูดออกไปโดยไม่ทันได้คิดอะไร
"แล้วเธอชอบใคร" เขาเอ่ยถามขึ้นมาท่ามกลางความมืดมิด
"...เอ่อ..หมอเวย์ ฉันชอบหมอเวย์" คนตัวเล็กไม่รู้จะตอบอย่างไรดีเพราะเมื่อเธอเริ่มโกหกคำแรก คำต่อไปมันก็ต้องโกหกอยู่ดีอย่างไม่อาจเลี่ยงได้
"อืม" ร่างสูงตอบกลับมาเพียงแค่นั้นเขารูดซิปเดินออกจากเต็นท์ไปทันที พร้อมกับซองบุหรี่มวนหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนว่าข้างนอกฝนจะหยุดตกไปแล้ว
พรานโตเองก็เดินออกจากเต็นท์มานั่งก่อกองไฟรอสว่างอยู่เช่นกัน
"อ้าวหมอ นอนไม่หลับเหรอ" พร
