EP.45 ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
(มีภาพประกอบ)
"ไม่สบายรึเปล่า" เขาถามด้วยท่าทีห่วงใย แต่ปลายฝนค่อย ๆ ขยับใบหน้าออกห่างจากมือของเขาอย่างช้า ๆ
"ฉันสบายดีค่ะ...แต่ว่าคุณซีแอลน่าจะพักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ" ปลายฝนลุกขึ้นจากรถเข็นทันที ตามจริงแล้วเธอไม่ได้เจ็บหนักขนาดที่ต้องนั่งรถเข็นอะไร
"คุณซีแอล?" ซีแอลทวนคำพูดของปลายฝนอีกครั้ง
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ" ปลายฝนก้มหัวให้เขาอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนเลย
"ห้ามเดินออกไปนะ!" ซีแอลตะโกนไล่ตามแผ่นหลังของเธอไป
ก่อนจะลุกจากเตียงไปคว้าข้อมือของปลายฝนเอาไว้
"นี่เธอเป็นบ้าอะไรของเธอวะ นี่ฉันเองไง" ซีแอลดึงแขนให้ปลายฝนหันหน้ากลับมามองที่เขาอีกครั้ง
"เธอมีท่าทีเหมือนจะเปิดใจให้ฉันไม่ใช่เหรอ" เขาเอ่ยถามกลับไปตรง ๆ
"ในป่า...มันดีมากไม่ใช่เหรอ" ซีแอลบีบข้อมือเล็ก ๆ ถามอย่างไม่เข้าใจ และถึงแม้ว่าเขาจะป่วยแต่ทุกคำพูดที่คุยกันไว้ซีแอลจำมันได้ดี
"คุณซีแอล ปล่
