บทที่ 2 บทเรียนที่ต้องรู้
3104 Words
บทที่ 2
บทเรียนที่ต้องรู้
หนึ่งเดือนต่อมา
ยี่หวามาเลิกเรียนก็มาทำงานทั้งๆที่อยู่ในชุดนักศึกษา เธอมาถึงก่อนเวลาเพื่อที่จะได้มีเวลารับประทานอาหารที่ทางร้านจัดไว้สำหรับพนักงาน เป็นการประหยัดไปอีกทาง ระยะเวลาเกือบสองเดือนที่ยี่หวามาทำงานที่ผับ เธอไม่ได้ไปช่วยยายส่งขนมเพราะการเรียนที่หนักและการทำงานที่แย่งเวลาไปจะหมด หากแต่ในวันที่ไม่ได้ไปเรียนยี่หวาก็จะไปช่วยยายอยู่เสมอ
“สวัสดีค่ะ พี่น้ำหวาน” เสียงหวานทักทายหัวหน้างานคนสวยที่มาทำงานก่อนเธออยู่เสมอ
“สวัสดีจ้า ยี่หวา วันนี้มาเร็วอีกแล้วนะ น่ารักที่สุด” น้ำหวานมีความเอ็นดูยี่หวาเพราะเห็นเป็นเด็กสาวที่ขยัน และกตัญญู อีกทั้งยังมีน้ำใจกับทุกคน บางวันยี่หวาจะหอบหิ้วขนมไทยๆมาฝากเพื่อนๆเสมอ
“ มาเร็ว เพราะหิวด้วยค่ะ แฮ...” หญิงสาวยิ้มกว้างก่อนตอบไป
“ วันนี้จะมีปาร์ตี้วันเกิดของลูกนักการเมืองนะ ยี่หวาระวังตัวด้วย ถ้าเห็นท่าไม่ดีถอยออกมาให้ผู้ชายไปเสิร์ฟแทน”
น้ำหวานสั่งลูกน้องสาวด้วยความกังวล เพราะรู้กิติศัพท์ของพวกลูกคนมีอิทธิพลดีว่ารับมือยากขนาดไหน เธอกลัวว่ายี่หวาจะตามไม่ทันกลลวงของพวกมือไว ใจเร็ว แต่..งานก็คืองาน
“ คงไม่มีอะไรมั่งคะพี่ ทางผับก็คงจัดพีอาร์สาวๆๆสวยๆ ไว้พร้อมแล้ว คงไม่มีใครมาสนใจเด็กเสริฟอย่างยี่หวา แต่ยี่หวาก็จะระวังตัวนะคะ”
“ดีแล้ว จำไว้ อย่ากินอะไรหรือดื่มอะไร ที่ใครส่งให้กินเด็ดขาด” สั่งเสียงเข้มหน้าดุ
“ รับทราบค่ะ ยี่หวาไปกินข้าวก่อนนะคะ เดียวจะมาเริ่มงานเลย”
รับคำหัวหน้าสาวอย่างแข็งขันเพื่อให้เธอสบายใจ ทั้งที่ในใจของ ยี่หวาก็มีความกังวลอยู่ไม่น้อย เกือบสองเดือนที่ผ่านมาเธอเจอลูกค้ามามากมายหลายแบบ แต่ก็ทำใจให้ชินไม่ได้ซักที
ยี่หวาปลีกตัวออกมารับประทานอาหารและเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเริ่มทำงาน โดยเธอไม่รู้เลยว่าวันนี้แค่เครื่องดื่มแก้วเดียวจะทำให้ชีวิตเธอจะเปลี่ยนไปตลอดกาล
ลัมโบร์กีนีสีดำหรูวิ่งเข้ามาจอดหน้าผับ วันนี้จะมีงานปาร์ตี้วันเกิดลูกรัฐมนตรี อเล็กซ์จำเป็นต้องเข้ามาดูแลด้วยตนเองเพราะแฮรี่ติดงานอยู่บนเรือสำราญกลางทะเล
คนที่จะมาจัดงานวันเกิดค่อนข้างเอาเรื่องในเรื่องเลวๆๆ แต่เขาจำเป็นต้องให้มันมาจัดงานที่นี่ เพราะพ่อของเอกราช อัศวเกรียงไกร เป็นรัฐมนตรีที่อเล็กซ์ต้องการประสานไว้เพื่องานทางธุรกิจ
“สวัสดีครับคุณอเล็กซ์” ผู้จัดการผับรีบเข้ามาต้อนรับและรายงานตัวต่อชายหนุ่ม
“คุณปกรณ์ วันนี้คงเหนื่อยหน่อยนะ เอกราช ลูกท่านรัฐมนตรีเอกสิทธิ์มาจัดงานวันเกิด ถ้าอะไรยอมได้ก็ปล่อยๆไป แต่ถ้ามันมากเกินไปก็จัดการไปได้เลย” ชายหนุ่มสั่งเสียงเข้ม ถึงจะทำงานกับพ่อ แต่ถ้าลูกก่อเรื่องที่มันมากเกินไป เขาก็ไม่สนใจที่จะไว้หน้าใคร
“ ครับ วันนี้จัดโซน V.VIP ไว้พร้อมแล้วครับ จัดพริตตี้ไปให้ตามจำนวนที่แจ้งมาแล้ว” คุณปกรณ์รายงาน
“ ดี แล้วผมจะลงมาทักทายลูกค้าตอนเที่ยงคืน “ พูดจบชายหนุ่มก็เดินขึ้นไปยังห้องทำงานที่อยู่ด้านบนทันที
ห้องทำงานของชายหนุ่มเป็นห้องกระจกที่สามารถมองลงมาเห็นภายในผับชัดเจน โดยที่คนนอกจะไม่สามารถมองเข้ามาเห็นได้ มีโต๊ะทำงานตัวใหญ่เพื่อทำงาน อีกทั้งยังมีโซฟาไว้รับแขกที่แวะเวียนมาหาในบางครั้ง แต่จะเป็นที่นั่งดื่มของแฮรี่มากกว่าใคร
“ ยี่หวา พอดีวันนี้น้ำโทรศัพท์มาบอกว่าท้องเสียมาทำงานไม่ได้ ยี่หวาไปดูแลโซน V.VIP แทนหน่อยนะวันนี้” น้ำหวานบอกออกไปอย่างไม่สบายใจ แต่มันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้
“โซนที่จัดงานปาร์ตี้ใช่ไหมคะพี่น้ำหวาน” ยี่หวาถามออกไปอย่างมีกังวล
“ ใช่ อย่าลืมที่บอกละ ห้ามดื่ม ห้ามกินอะไร จากใคร เด็ดขาด” น้ำหวานกำชับเสียงเข้ม
“ ค่ะ ยี่หวาจะระวังตัว”โชติรส มองตามหวันยี่หวาไปอย่างไม่สบายใจ แต่..งานก็ต้องเป็นงาน เธอหวังว่ายี่หวาจะเอาตัวรอดจากงานปาร์ตี้นี้ไปได้
เอกราช อัศวเกรียงไกร ชายหนุ่มอายุประมาณ 30 ปี เป็นชายร่างสูงผิวขาว ตาตี่ ตามแบบลูกคนเชื้อสายจีน มีแววตาหลุกหลิกเจ้าเล่ห์ มองพนักงานเสริฟสาวตรงหน้าไม่วางตา แม้จะมีสาวสวยพริตตี้อยู่แนบกายทั้งซ้ายขาว แต่ก็ไม่สามารถทำให้ชายหนุ่มละสายตาจากพนักงานเสริฟตัวน้อยไปได้เลย ความอยากได้ที่ต้องได้เกิดขึ้นทันที
“ คุณเอกขา ดื่มอีกนิดนะคะ แนนนี่ป้อน” แนนนี่พยายามช่วย หวันยี่หวาด้วยการหันเหความสนใจของชายหนุ่ม
“ ปุกกี้ ป้อนดีกว่า” สาวปุ๊กกี้ เร่งทำคะแนนสุดฤทธิ์
เอกราช หันมาสนใจสองสาวข้างตัว ดื่มเครื่องดื่มที่แนนนี่ป้อนเข้ามาให้ แต่ไม่กลืนกินลงไปในคอ เขากลับคว้าคอของแนนนี่มาแล้วประกบปากเข้ากับปากหญิงสาว ปล่อยเหล้าดีกรีแรงเข้าไปในโพรงปากเธอ เขาส่งลิ้นเข้าควานหาลิ้นของหญิงสาว บดจูบหนักหน่วงจาบจ๊วงอย่างลืมหายใจ
“ ฮื้อ. คุณเอกขา สนใจปุกกี้ด้วยซิคะ” อีกสาวร้องขอด้วยใจกระเส่าจากชายหนุ่ม ทั้งที่เขากำลังบดจูบเพื่อนของเธอ แต่มือชายหนุ่มล้วงเข้าไปในใต้กระโปรงตัวจิ๋วของเธอ ส่งนิ้วแกร่งเข้าไปเขี่ยเกสรกุหลาบในกายสาว
“อื่อ......เดียวจัดให้ทั้งสองคนเลย”ชายหนุ่มส่งเสียงกระเส่าอย่างกระหายในกามอารมณ์ เขาถอนปากออกจากแนนนี่ หันมาประกบปากเข้ากับสาวที่ร้องขออย่างดูดดื่ม นิ้วมือที่ล้วงอยู่แล้วเร่งความแรง ความเร็วขึ้นป็นเท่าตัว
“ ฮื่อ... โอ้ว...” เสียงครางกระเส่าะออกมาจากปากสาวที่โดยปิดด้วยปากหนาของชายหนุ่ม
“ ร้องออกมา ฉันอย่างฟังเสียงเธอ” ชายหนุ่มผละจากปากหญิงสาว เขาพอใจที่ทำให้หญิงสาวร้องเสียงหลงได้
“ โอ้ว.แรงอีกค่ะ ขอเร็วๆ แรงๆปุกกี้ จะเสร็จแล้วค่ะ ” เสียงหญิงสาวร้องออกมาอย่างไม่อาย ยี่หวาตาโตกับภาพตรงหน้า
ยี่หวาไม่คิดว่าจะเห็นภาพแบบนี้ การสำเร็จความใคร่ที่ไม่อายสายตาใคร มันทำให้เธออยากออกไปจากตรงนี้
ใครก็ได้ ช่วยฉันที ฉันไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว ยี่หวาร้องขอในใจ
“.. อ้า....จะ. เสร็จๆ แล้ว....” ปุกกี้ขยับสะโพกมนรับนิ้วแกร่งเป็นจังหวะเธอร้องระงม เสียงครางกรีดร้องออกมาอย่างเสร็จสม กายสาวกระตุก ปล่อยตัวซุกซบอกชายหนุ่มตรงหน้า
“ฉันช่วยเธอแล้ว ฉันมีอะไรให้เธอช่วยหน่อย”ชายหนุ่มกระซิบเบาๆข้างหูหญิงสาว
“จะให้ปุกกี้ทำอะไรคะ” เอ่ยถามพรางวางมือลงบนตัวตนของชายหนุ่มภายใต้กางเกงยีนยี่ห้อดังราคาแพง มือของเธอขย่ำท่อนเอ็นกลางกายชายหนุ่ม
“ ไม่ต้อง.ฉันไม่ชอบทำอะไรตรงนี้เดียวเป็นข่าว” ชายหนุ่มส่งเสียงเข้มมายังหญิงสาว เขายังต้องรักษาหน้าตาของบิดา แม้ว่าจะมีความต้องการขนาดไหน แต่บริเวณที่เปิดโล่งก็ไม่ใช่เวลาที่จะหาความสุข
“ฉันอยากได้เด็กเสิร์ฟคนนั้น..”ชายหนุ่มกระซิบบอกพร้อมกับส่งสายตามองไปยังยี่หวา
“ แต่.. เด็กคนนั้นยังเด็กและไม่ได้รับงานแบบนี้ นะคะ..”
ปุกกี้รีบแจ้งชายหนุ่มเพราะจากที่ทำงานมาสองเดือน เธอทราบว่ายี่หวาเป็นเด็กดี ไม่รับงานเอ็นเตอน์เทรน์แบบพวกเธอ
“ฉันอยากได้ก็ต้องได้..”เสียงเข้มกดดันอย่างคนอารมณ์เสีย
ปุกกี้ เหลือบตามองหน้าแนนนี่ เพื่อขอความช่วยเหลือ เธอไม่อยากทำลายใครเพราะรู้ว่าการเป็นหญิงที่ต้องสนองความใคร่ให้ชายหนุ่มเป็นเรื่องที่เลวร้ายมาก ถึงแม้จะได้เงินเป็นจำนวนมากก็ตาม
“ เธอจะได้คนละหนึ่งแสนบาท สำหรับการทำให้เด็กคนนั้นดื่มเหล้าแก้วนี้” ชายหนุ่มก็ส่งสายตามองแก้วเหล้าที่ลูกน้องชงมาให้เจ้านายอย่างรู้ใจ
“ ถ้าเธอทำจะได้คนละหนึ่งแสนบาท แต่ถ้าไม่ทำฉันจะส่งเธอให้ลูกน้องฉันคืนนี้และพรุ่งนี้คลิปก็จะปล่อยออกไปทั่วโซเซียล”นอกจากคำพูดแล้ว สายตาของชายหนุ่มยังส่งไปยังลูกน้องที่ยืนคุมเชิงอยู่ เพื่อกดดันหญิงสาวทั้งสอง
สองสาวได้แต่นั่งมองหน้ากัน การเลือกที่ไม่อยากเลือกทำให้พวกเธอกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถ้าเลือกทำตามใจเขาพวกเธอก็ได้เงิน แต่ไม่มีความสบายใจที่จะเห็นคนๆหนึ่งเหมือนตกนรก แต่ถ้าไม่ทำพวกเธอจะเป็นฝ่ายตกนรกเสียเอง
“ ได้ค่ะ ..”ปุกกี้รับคำเสียงแผ่วเบา แล้วเงยหน้าขึ้นเพื่อเรียกยี่หวาให้เข้ามาใกล้
“ยี่หวา ฉันกินไม่ไหวแล้วอ่ะ เธอช่วยฉันจิบแก้วนี้หน่อยสิ”
ปุกกี้ร้องบอกอย่างเสียงอ่อยๆ
“ ขอโทษนะ..ยี่หวาดื่มไม่เป็น” ปฏิเสธอย่างพัลวัล
“ นิดเดียวเอง นะ นะ เพื่อเป็นการให้เกียรติคุณเอกราช เจ้าของงานปาร์ตี้วันนี้”แนนนี่ช่วยเชียรอีกแรง
“ ผมหวังว่ายี่หวาจะให้เกียรติผมนะครับ กับแค่เหล้าแก้วเดียวคงไม่ทำให้คุณเมาได้” ชายหนุ่มเจ้าของงานปาร์ตี้กดดันมาด้วยหน้าที่ยิ้มระรื่น ดูเป็นมิตร
“ อ่อ... ขอให้ทำอย่างอื่นได้ไหมคะ” ยี่หวาพยายามต่อรอง
“คุณยี่หวาจะดื่มเองหรือต้องให้ป้อน..ด้วยปาก เลือกเอา”
เสียงเริ่มเข้มสีหน้าไม่พอใจส่งออกมาจากชายหนุ่มชัดเจน
ยี่หวาได้แต่มองแก้วเหล้าในมือของปุกกี้ ไม่ใช่เธอไม่เคยดื่มเหล้ามาก่อน เพราะบางครั้งเพื่อนมีงานเลี้ยงก็ให้เธอดื่มเป็นเพื่อนบ้างตามโอกาส
เหล้าแก้วเดียวไม่ทำให้เธอเมาได้อยู่แล้ว แต่....... ‘อย่าลืมนะ ห้ามดื่ม ห้ามกินอะไร จากใครในงานเด็ดขาด’ คำพูดของหัวหน้าสาวเธอยังจำได้
“ถ้าเธอกลัวว่าจะมีอะไร ฉันกินก่อนเธอก็ได้นะ” ปุกกี้พูดขึ้นเพื่อช่วยให้ยี่หวาตัดสินใจง่ายขึ้น เธอยกแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นดื่มให้ยี่หวาเห็น จากนั้นก็ส่งอีกแก้วให้ยี่หวาพร้อมสายตากดดัน
ยี่หวา รับแก้วเหล้ามาไว้ในมือ มองแก้วสลับกับมองหน้าทั้งสามคนตรงหน้าอย่างตัดสินใจ เธอยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ
ก็ไม่แรงอย่างที่คิด จากนั้นยี่หวาก็ยกขึ้นมาดื่มหมดทั้งแก้ว ปุกกี้รับแก้วในมือยี่หวาคืนอย่างสั่นๆๆ
“ฉันไปได้แล้วใช่ไหมคะ” ยี่หวาอยากกลับไปหาโชติรส
“จะรีบไปไหน เพื่อนๆฉันอยากได้ของกินเพิ่ม เธออยู่ดูแลก่อนสิ”ชายหนุ่มพูดรั้งเธอไว้โดยยกเอาเรื่องงานมาอ้าง
ยี่หวาถอยกลับไปยืนรอรับคำสั่งในมุมของเธอตามเดิม
“ ขอเหล้าฉันแก้วหนึ่งซิ ยี่หวา” เอกราชเรียกหญิงสาวเข้ามาใกล้ ทั้งที่ไม่จำเป็น
ยี่หวาจำเป็นต้องเดินเข้าไปใกล้ชายหนุ่ม ทั้งที่ไม่รู้ว่าทำไมเธอมีอาการเหมือนจะเป็นไข้ ร่างกายร้อนรุ่มทั้งที่อยู่ในห้องที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ มือสั่นเทายื่นแก้วเหล้าให้ชายหนุ่มที่ยื่นมือมารับ
เพียงปลายนิ้วสัมผัสกันเท่านั้นร่างกายของเธอก็ไม่ใช่ของเธออีกต่อไป เธอเริ่มรู้สึกถึงการร้อนวูบวาบที่ท้องน้อย ยี่หวาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง อาการร้อนๆหนาวๆ เล่นงานเธอจนร่างกายของเธอเริ่มสั่นสะท้าน ความชุ่มชื้นระอุอุ่นค่อยๆซึมซ่านบริเวณกึ่งกลางกายสาว
ยี่หวาพยายามบังคับตัวเองให้ดึงมือออกจากมือหนาของชายหนุ่ม แต่ก็ยากยิ่งนัก ร่างกายเหมือนไม่ใช่ของเธออีกแล้ว
“ ปล่อย... มือยี่หวาด้วยค่ะ” เสียงที่ส่งออกมาสั่นน้อยๆ
“ จะรีบไปไหนล่ะยี่หวา ไม่สบายหรือเปล่า.ตัวสั่นเชียว.”เสียงกระเช้า พร้อมรอยยิ้มกริ่มจากชายหนุ่มยิ่งสร้างความวาบวามให้เธอเพิ่มมากขึ้น
“ ปล่อย... ยี่หวา” เสียงเบากว่าเดิม ยี่หวามองหน้าสองสาวข้างกายชายหนุ่ม ที่เอาแต่ส่ายหน้าและสายตาเหมือนสำนึกผิดในที
“เธอกำลังร้อนและต้องการไม่ใช่เหรอมีแค่ฉันที่ช่วยเธอได้”
ชายหนุ่มพูดพร้อมกับส่งสายตาให้ลูกน้องเปิดทาง เขาลุกออกจากโซฟาพร้อมกับดึงตัวหญิงสาวเข้ามาในอ้อมกอด
“ เราไปหาที่ทำให้เธอมีความสุข ไม่ต้องทรมานดีกว่านะ”
“ ไม่ปล่อยยี่หวานะคะ พี่ปุกกี้ พี่แนนนี่ช่วยยี่หวาด้วย”ยี่หวาพยายามดื้นขืนตัวออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม แต่ก็ยากเต็มที ร่างกายเธอเกินการควบคุม ยิ่งมือหนาลูบไล้แขนผ่านเสื้อผ้าก็ทำให้เธอร้อนรุ่มมากกว่าเดิม
สองสาวพริตตี้ ได้แต่มองตามเอกราชที่โอบกอดหญิงสาวพาเดินออกไปจากผับหรูก่อนปรึกษากันด้วยสายตา แล้วทั้งสองก็รีบลุกไปหาผู้จัดการผับทันที
“ คุณปกรณ์ช่วยด้วยค่ะ” สองเสียงร้องออกไปพร้อมกันเมื่อพบตัวผู้จัดการผับ
“ มีอะไรหน้าตาตื่นมาเลย”ปกรณ์มองหน้าสองสาวที่ส่งเสียงเรียกมาแต่ไกล
“ ยี่หวา ยี่หวาโดนคุณเอกราชเอาตัวไปแล้วค่ะ”ปุกกี้รีบบอกอย่างรวดเร็ว
“ยี่หวาโดนยาปลุกเซ็กส์ด้วยค่ะ”แนนนี่รีบแจ้งอีกเรื่องที่น่าตกใจไม่แพ้กัน
“เวรแล้วไหมล่ะ”ผู้จัดการผับรีบวิ่งขึ้นไปห้องทำงานเจ้านายทันที
“ คุณอเล็กซ์ครับ” เสียงดังไปก่อนถึงตัวชายหนุ่ม
“ มีอะไร” เสียงเข้มถามออกมาอย่างกดดัน
“คุณเอกราช ให้เด็กเสริฟเรากินเหล้าผสมยาปลุกเซ็กส์และเอาตัวออกไปแล้วครับ”
“ คนไหนทำไมโง่แบบนี้” เสียงดังขึ้นอย่างไม่พอใจ
“หวันยี่หวาครับ” สิ้นเสียงผู้จัดการผับชายหนุ่มก็ทิ้งปากกาลงบนโต๊ะแล้วลุกขึ้นก้าวเออกจากห้องทำงานอย่างเร่งรีบ
“ ไมเคิลแจ้งบอดี้การ์ดทุกคน ห้ามให้ไอ้เอกราชเอารถออกไปจากผับได้โดยเด็ดขาด”คำสั่งที่มีความเข้มงวดสูงสุดถูกส่งออกไปถึงไมเคิล ในระหว่างที่เดินแกมวิ่งไปยังหน้าผับ
“ ครับนาย”ไมเคิลรับคำสั่งและรับไปปฎิบัติตามคำสั่งทันที
เอกราชโอบกอดร่างบางที่ดิ้นขัดขืนอยู่ตลอดเวลาออกจากผับ เขามองกวางน้อยอย่างพอใจ คืนนี้จะขึ้นสวรรค์ทั้งคืน
“ ปล่อยยี่หวา” เสียงสั่นๆ บอกออกมาตลอดเวลา
“ เดียวถึงรถเธอก็จะไม่ทรมานแล้ว อดทนหน่อยรับรองเธอจะขึ้นสวรรค์ทั้งคืนสาวน้อย” เสียงกรุ้มกริ่มดังโต้ตอบออกมาไม่ขาดสายเช่นกัน
“ ร้อน.. ปล่อย.. ไม่ไป ช่วยด้วย”เฮือกสุดท้ายหญิงสาวร้องขอไปให้ดังที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่มันก็ดังแค่ในลำคอเท่านั้น
“ปล่อยเธอ.เดียวนี้ ” เสียงตวาดดังลั่นลานจอดรถมาจากหนุ่มเจ้าของผับ
“ ทำไมต้องปล่อยเธอเต็มใจไปกับฉัน แกไม่มีสิทธิ์มาห้าม”เอกราชแย้งออกไปอย่างไม่พอใจ
“เต็มใจเหรอ เต็มใจเพราะย***าๆที่แกให้เธอกินนะเหรอ ไอ้หน้าตัวเมีย” เสียงดังกว่าเดิมจนคนแถวนั้นกลัวแทนเอกราช ที่ยังไม่รู้ชะตาชีวิตของตนเอง
“ แกอย่ามาแส่ดีกว่านะ ก็แค่ผู้หญิงคนเดียว ฉันเป็นลูกใครแกน่าจะรู้นะ”เอกราชส่งเสียงกลับมาอย่างหยิ่งยโส ความอหังการในเรื่องที่เป็นลูกนักการเมืองทำให้เขาไม่กลัวใคร
“ ฉันจะบอกอีกแค่ครั้งเดียว.....ปล่อยเธอ”
“ไม่ปล่อย...มีอะไรไหม” สิ้นคำของเอกราช อเล็กซ์ก็ตรงเข้าไปหาทันที เขากระชากหญิงสาวออกมาจากอ้อมกอดของเอกราชที่ยังไม่ทันตั้งตัว ไม่คิดว่าอเล็กซ์จะเข้ามารวดเร็วขนาดนี้
หวันยี่หวาโดนกระชากออกมาจากอ้อมแขนของเอกราช ร่างเล็กปะทะอกแกร่งขอร่างสูงหนาตรงหน้าอย่างแรง กลิ่นกายของชายหนุ่มเหมือนจะเร่งเร้าร่างกายเล็กของเธอให้ร้อนระอุขึ้น ความต้องการที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิตเกิดขึ้นกับเธอ ตรงกลางกายสาวชื่นแฉะ ร้อนรุ่ม เธอสวมกอดชายหนุ่มสูดดมกลิ่นกายที่ไม่คุ้นเคย แต่กระตุ้นอารมณ์บางอย่างให้โหมแรงขึ้น
“ จะกินเองก็ไม่บอก ฉันขอกินเธอก่อนได้ไหมวันนี้ ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดของฉัน” เอกราชยังต่อรองไม่หยุด มองตามกวางน้อยที่หลุดมือไปอยู่ในมือราชสิงห์อย่างเสียดาย ด้วยรูปร่างที่เล็กกว่า เขารู้ว่าไม่อาจสู้ชายหนุ่มเจ้าของผับได้
“ ไอ้บัดซบแกจะไปไหนก็ไป ก่อนที่ฉันจะเป็นคนส่งแกไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาล”
“ ไปก็ได้แต่เบื่อเมื่อไร ส่งมาให้ฉันนะ ฉันไม่ถือ ได้ข่าวว่าแกเป็นคนเบื่อง่าย” พูดจบก็เดินไปขึ้นรถที่ลูกน้องเปิดประตูรออย่างฉุนเฉี่ยว
“ มันจะไม่มีวันนั้น.......” อเล็กซ์ ส่งเสียงเข้มออกมาอย่างฉุนเฉียว ชายหนุ่มมองร่างบางตรงหน้าด้วยสายตาที่ยากจะรู้ว่าเขาคิดอะไร
กวางน้อยตัวสวยส่งสายตายั่วยวนฉ่ำแฉะมายังสิงห์ตัวใหญ่อย่างไม่กลังเกรง สายตาเชิญชวนทำให้กายของชายหนุ่มร้อนรุ่ม แก่นกายกลางร่ายแข็งขืนดื้อดึงเกินจะควบคุม
“ เธอทำตัวเองนะยี่หวา แล้วจะมาเสียทีหลังไม่ได้....อยากนัก ร่านนัก เดียวฉันจะสนองให้เธอเอง”
Great novels start here
- Writer
