INTRO
581 Words
หลายปีก่อน
สนามบิน L
ตึก! ตึก! ตึก!
“พี่เทียร์!!!” ฉันในวัยอายุ 17 กำลังวิ่งมองหาพี่เทียร์คู่หมั้นอยู่
ใช่แล้ว...ฉันมีคู่หมั้นที่ทางบ้านจับคู่ให้ตั้งแต่เด็กซึ่งฉันกับพี่เทียร์ก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีหรือรังเกียจอะไรและรับรู้เรื่องทั้งหมดที่ทางผู้ใหญ่จัดการ
พี่เทียร์เขาดีกับฉันมากทั้งคอยดูแลและเทคแคร์หลายอย่างฉันวัยใสแบบนี้เลยไม่ยากที่จะหวั่นไหวกับเขา...
ใช่ค่ะ...ฉันชอบคู่หมั้นของตัวเองเพราะพี่เขาดีกับฉันมากจริง ๆ และฉันก็คิดว่าพี่เทียร์เองก็คงชอบฉันเหมือนกัน -///-
“พี่เทียร์....แหะ ๆ เนียร์คิดว่าจะไม่ทันซะแล้ว” ฉันหอบแหะ ๆ เพราะว่าหนีไปทั่วสนามบิน
“วิ่งทำไมเดี๋ยวก็ล้มหรอก” พี่เทียร์พูดกับฉันเสียงเรียบ ถึงจะดูเย็นชาบ้างแต่การกระทำของเขาอ่อนโยนมากกกกก >__<” พูดออกไปแล้วววววววว
“....” พี่เทียร์เงียบไปทำให้ฉันเริ่มใจเต้นผิดจังหวะ
“พี่เทียร์...” ฉันเงยหน้ามองพี่เทียร์ที่ตอนนี้กำลังมองฉันด้วยสายตานิ่งเรียบแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน ฉัน...พูดอะไรผิดไปหรือเปล่า?
“เนียร์...”
“คะ?”
“เนียร์ไม่ต้องรอพี่หรอกนะ” เพียงแค่นั้นใจของฉันหน้าของฉันก็เริ่มชา ตัวแข็งเทื่อไปหมดเพราะไม่คิดว่าพี่เทียร์จะตอบแบบนี้ออกมา
“ทะทำไมละคะ?”
“อย่างแรกพี่มองเราแค่น้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น...ทุกอย่างที่พี่ทำให้ก็ในฐานะพี่ชายคนนึงเพราะงั้นเนียร์ไม่ต้องรอมีคนรักได้เลย”
“ฮึก! นะเนียร์คิดว่าเราคิดเหมือนกันซะอีก” ฉันปานน้ำตาก่อนจะมองพี่เทียร์ที่กำลังมองฉันด้วยสายตาเย็นชาเหลือเกิน
“ขอโทษแล้วกันที่การกระทำของพี่มันทำให้เนียร์คิดแบบนั้น แต่พี่ไม่ได้คิดอะไรกับเราทั้งนั้น”
“ขอโทษแล้วกัน??” ฉันทวนคำพูดที่พี่เทียร์พูดออกมาส่ง ๆ
“ถ้าไม่ได้เต็มใจจะขอโทษก็ช่างค่ะ ฮึก! เนียร์ผิดเองแหละที่คิดมากไปในความสัมพันธ์ของเรา...”
“...”
“งั้นเดินทางปลอดภัยนะคะ” ฉันบอกลาก่อนจะเดินออกมา
ปึก!!!
ฉันทิ้งของขวัญที่จะให้พี่เทียร์ลงถังขยะหน้าสนามบินก่อนจะกอดเข่าร้องไห้อยู่ตรงนั้นอยู่นาน....
“ฮืออออออออออออออ~”
“ถ้าไม่ได้คิดอะไร จะ ฮึก! จะมาทำดีทำไมว่ะ?!”
“ฮือออออออออออออออ~”
- Writer
