นีราพรรณฝืนยิ้มให้เจ้าชายหนุ่มรอจนกระทั่งบุรุษชาติอาหรับพร้อมด้วยองครักษ์ทั้งสองเดินไปขึ้นรถแล้วจึงได้ก้าวเท้ายาวๆ ขึ้นบันไดบ้านตรงดิ่งไปยังห้องนอนของฝาแฝดทั้งสอง
“น้ำหนาว น้ำค้าง เปิดประตูให้พี่หน่อย พี่มีเรื่องที่ต้องอธิบายให้น้องๆ ได้เข้าใจ”
หญิงสาวยกมือเคาะประตูห้องอีกครั้งเมื่อปราศจากเสียงตอบรับจากเจ้าของห้องทั้งสอง เธอจะไม่ไปไหนทั้งนั้นถ้าหากไม่ได้คุยกับน้องๆ ให้รู้เรื่องเสียก่อน
“น้ำหนาว ออกมาเปิดประตูให้พี่ พี่รู้น่ะว่าน้องๆ ยังอยู่ในห้อง ถ้าหากไม่เปิดประตูให้ พี่ก็จะยืนรออยู่ตรงนี้ทั้งวัน”
คราวนี้ประตูห้องถูกกระชากเปิดออกโดยแรงตามอารมณ์ของแฝดผู้พี่ที่ตีสีหน้าเฉยเมยใส่พี่สาวทันทีที่เห็นหน้ากัน
“เราให้เวลาพี่แก้ตัวแค่ 10 นาทีเท่านั้นจากนั้นเราจะไปหาพ่อที่โรงพยาบาล”
น้ำหนาวทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงกว้างเอ่ยบอกพี่สาวเสียงแข็ง สีหน้ายังบึ้งตึงโกรธเคืองเสียใจกับการกระทำของ
