“เล่ามาเลยให้ไว” ไอ้แชมป์พูดขึ้นทันทีที่มาถึงห้อง
“เล่าอะไร”
“น้องขนมไง อะไรยังไง ไหนว่ามาซิ”
“ก็ไม่มีอะไร ก็อย่างที่พวกมึงเห็น” ผมพูดไปตามความจริง ถึงน้องมันจะน่าทะนุถนอมมากแค่ไหนก็เถอะ
“กูว่าไม่ใช่ ปกติมึงเคยสนใจใครที่ไหน” ไอ้กันต์เอ่ย
“ยิ่งเป็นเรื่องของคนอื่นนะ ไม่มีทาง!”
“หรือจะเรียกให้ถูกมึงสนแต่ตัวเองมากกว่า” ไอ้แฝดเสริมขึ้นมาอีก
“จริง กูเห็นด้วย มึงน่ะพยายามสนใจน้องอยู่รู้ตัวหรือเปล่าไอ้แบด”
“...” คำพูดตรง ๆ ของไอ้จูนทำผมนิ่งไปชั่วขณะ จะพูดให้ถูกสนใจหรือใส่ใจเขาทำกันยังไงผมยังไม่รู้เลย
“อย่าเงียบดิวะ เล่ามาเร็ว ๆ”
“ครั้งแรกที่เจอน้องเขามาทำความสะอาดที่ห้องกูแล้วเผลอหลับไป กูเห็นมันดึกมากแล้วก็เลยไปส่ง ครั้งที่สองก็วันก่อนไงตรงลิฟต์ และครั้งที่สามก็วันนี้”
“...”
เงียบครับ พวกมันมองผมยิ้ม ๆ บอกตามตรงโคตรสยองกับรอยยิ้มแบบนี้ ยิ้มทีไรบรรลัยทุกที
จูน : มึงเคยรู้สึกตกหลุมร
