(^_^)
ทำไมเจ้าสองตัวนี้ถึงทำอย่างกับว่าเราเป็นสัตว์ประหลาดอย่างนั้นแหละ สรุปว่าวันนี้จะได้ไปไหนไหมเนี่ย ที่ก็เยอะห้องก็ยั้วเยี้ยไปหมดเลยเห็นแล้วลายตา นี้เรายังต้องมาหลงทางที่ไหนก็ไม่รู้อีก เพื่อนก็หายไปไหนไม่รู้ประตูทางออกก็หาไม่เจอ ชักจะไม่อยากอยู่ที่นี่ซะเเล้วสิ ไหนพี่บอกว่าที่นี่ก็เหมือนบ้านอีกหลังไงทำไมบ้านผมถึงต้องขังผมเอาไว้ที่นี่ด้วย เจ้าบ้านไม่หน้าอยู่ ออกไปได้เมื่อไรนะเราจะกลับบ้านไม่ยกไม่อยู่มันแล้ว โอ๊ย ง่วง เหนื่อย เฮ้อ พักแปป
………………………………………………………………………………………………………..
จิมที่คิดได้ดังนั้นก็นั่งลงที่พื้นอย่างใช้ความคิด พร้อมมองไปข้างหน้าอย่างตั้งใจ
“ก็ต้องพูดนะสิ ถามอะไรแปลกๆ”
‘มนุษย์พูดกับเราได้ด้วยละ’ เสียงจากรอบๆเริ่มซุบซิบกันอย่างตื่นเต้น
“เฮ้อ…”
“ก็เพราะจิมมีธาตุพฤกษายังไงล่ะและอีกอย่างนะคนที่เลี้ยงดูจิมมาก็เป็นต้นไม้ที่พวกนายทุกคนจะต้องตกตะลึงเลยด้วย" กสับบี้พูดด้วย
