" Sen kendini üzme güzelim. Güngör seni terk edecek kadar salaksa bu onun kaybı olur senin değil. Ayrıca hemen kötü düşünmeyelim. Kim bilir belki ölmüştür. " dedim. Ebru kıpkırmızı olmuş gözlerini kaldırdı. Bana baktı. Gülümsedi.
" Bence de böyle bir günde bunu yapmasından daha iyi ölmesi. Ben bir kere ailemin başını öne eğdim Eylül. Bir daha bunu yapmamak için kabul ettim evlenmeyi ama böyle de eğilecek başları. Kendilerini ne kadar kötü hissedeceklerini düşündükçe delirecek gibi oluyorum. "
Uzanıp gözyaşlarını iyice sildim. Ağlamış haliyle bile güzeldi. Hem yüzü güzeldi hem kalbi güzeldi. Güngör ne kadar şanslı bir adam olduğunun farkında bile değildi. Ondan sevmediği biriyle evlenmesini isteyen ailesine karşı bile ne kadar düşünceliydi. Seçtiğiniz adam bu çıktı ben ne yapayım diyip
