ANKARA YOLCUSU

1384 Words

Ellerim titreyerek ambulansı aradım. Samet Bey' e dokunamıyordum. Sesim çıkmıyordu bağıramıyordum. Nefes almıyor gibi görünüyordu. Her gün geldiğim, kırk evrakta gördüğüm adresi hatırlamakta zorluk çekiyordum. Adamın ölmesini istiyor olsam ancak bu kadar konuyu uzatabilirdim. Neyse ki holdingin adını söyleyince sorun çözüldü. Neredeyse Samet Bey' e ilaç verdiğimi söyleyecektim telefon biraz daha açık kalsaydı. Kurtulması için hapse girmeye razıydım ama kurtulması da mümkün gibi görünmüyordu. Ambulans geldi. Samet Bey' i alıp gitti. Benden de ailesine haber vermemi istediler. Güngör' ü aradım ve babasının hastaneye kaldırıldığını söyledim. Neyse ki beni ambulansa almamışlardı. Alsalardı kesin söylerdim herhalde. Ben demiştim ama ben kimseyi öldüremem demiştim. Güngör telefonu kapatınca ke

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD