" Ben böyle bir şey yapamam Rüzgar. "
" Gidip boğmayacaksın anneni. Sadece bir cümle söyleyeceksin ve her şey bitecek. "
Durdum. Düşündüm, düşünmedim diyemem ama yapamazdım. Ben düşünürken Rüzgar konuşmaya devam etti.
" Annen bir kaç yıla oradan çıkacak. Sonra devam edecek yaptıklarına. Annen tedavi olmuyor Eylül. Annen sadece hapiste yatıyor. Ne bekliyorsun? İkisi yanına kalacak üç cinayet işleyip bir kaç yılda çıkmış birinin akıllanacağını mı?"
Bebeklerimi de cinayet olarak sayıyordu. Evet benim için öyleydi ama kendinden olmayan bebeklerimi önemsemesi hoştu. Üstelik bunu babaları bile yapmazken.
" Hapis hayatı onun gibi biri için kolay değil. Bir daha göze almaz."
Sonuçta hapiste alışveriş yapamıyordu. Alışveriş onun her şeyiydi. Onu seven kocasını öldürmüştü rahat alışveriş ya
