.
.
.
“แล้วสรุปมากับใคร เธอไม่ได้มีเพื่อนเยอะสักหน่อยแต่ละคนไม่คุ้นหน้าคุ้นตา”
หมอนี่แอบไปสืบประวัติฉันมาหรอทำไมรู้ดีจังฉันเหลือบตามองและเบะปากใส่อย่างหมั่นไส้ทีเมื่อกี้มาทำตัวรุนแรงใส่ไอ้คนไม่มีเหตุผลเอ๊ย!
“ไม่บอก!”
ร่างบางตอบแบบไม่ทุกข์ร้อนก่อนจะหมุนตัวเตรียมเดินกลับไปที่โต๊ะ ใครบอกเขาทำเธอเจ็บจนร้องไห้ละ อยากรู้ก็หาคำตอบเอง สืบเก่งนักนี่
หมับ
มือหนารีบคว้าข้อมือเล็กไว้อย่างรวดเร็วก่อนที่คนตัวเล็กจะเดินหนีไปอีก เขาเหนื่อยที่จะตามแต่ถ้าไม่ตามแล้วปล่อยไปก็คงหัวร้อนกว่าเดิม
“ทำไมต้องต่อต้านด้วยวะ ก็ถามดีๆ แล้ว”
“แล้วทำไมไม่ถามดีๆ ตั้งแต่แรก”
“....”
“เห็นไหม นายมันก็เป็นแบบนี้”
.
.
.
“ขอโทษ”
0.0
“นายว่าไงนะ ฉันไม่ได้ยิน”
“ก็บอกว่าขอโทษไง”
ร่างบางนิ่งอึ้งไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ยินคำขอโทษออกมาจากปากเขาเพราะคนสันดานเสียแบบเขาทำอะไรไม่เคยสนใจคนอื่นอยู่แล้ว
ช่วงนี้ทำตัวแปลกชะมั
