รถของไพเรทมาจอดที่โชว์รูม ซึ่งตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นสื่อหรือสำนักพิมพ์และบุคคลใหญ่โตหลากหลายแขนงที่มา ทำเอาฉันถึงกับอึ้งไป ไม่ใช่เพราะว่าตกใจว่าคนเยอะ แต่ตกใจและกลัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ต่างหาก ฉันยืนตัวเกร็งเมื่อมองเข้าไปในโชว์รูม ด้านหน้าก็เป็นลานกิจกรรมและป้ายชื่อของโชว์รูมที่โชว์เด่นหราอยู่ด้านบนสุด
“ตามมาสิ...”
“อืม” ฉันไม่รู้ว่าทุกคนจะจำฉันได้หรือเปล่า? เพราะปกติฉันก็ไม่ค่อยได้ออกข่าวกับพ่อแม่สักเท่าไหร่ แต่ถ้าไม่มีคนจำได้ก็โอเคไปนะ ฉันพยายามเดินก้มหน้าเพื่อหลบสายตาของนักข่าว
“เอ๊ะ? นั่นใช่คุณยิ้มหรือเปล่า ลูกสาวของคุณมนตรีและคุณหญิงแย้มสวย ศิวัฒน์ฤดีใช่ไหม?” ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงได้มาเด่นอะไรตอนนี้ ฉันถูกพวกนักข่าววิ่งกรูเข้ามาและยื่นไมค์มาอยู่ตรงหน้า โดยที่ฉันถึงกับเหวอไปทันที
“ขอถามหน่อยนะคะคุณยิ้ม ตระกูลศิวัฒน์ฤดีของคุณถูกฟ้องล้มละลายแล้ว ตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้างคะ”
“คือ...
