“สูบบุหรี่ด้วยเหรอ แล้วอะไรกันกินเหล้าด้วย เพิ่งจะอายุสิบแปดกันเองนะ ยังเรียนอยู่นะปืน” ร่างสูงถอนหายใจออกมา ก่อนจะหันมาสบตากับฉัน เขาไม่สนใจอะไรพ่นควันบุหรี่ออกจากปากก่อนจะขยี้มันลงที่อ่างล้างจานและโยนก้นบุหรี่ลงถังขยะ
“ก็แค่เพื่อนของพี่ ไม่ใช่แม่ ไม่ใช่พี่ อย่ามาสั่งสอนฉัน”
“พี่แค่เป็นห่วง?”
“ถ้าเป็นห่วง คงไม่หายหัวไปทั้งคืนแบบนี้หรอก” ใบหน้าของฉันชะงักกับคำพูดของเขา อันที่จริงเมื่อคืนจะกลับแล้วแต่ดัน... เกินเลยกับไพเรท แต่จะให้บอกกับเขางั้นเหรอ? ไม่มีทางหรอก ฉันก็แค่ไม่อยากให้เขาต้องเป็นเด็กเกเรเที่ยวกินเหล้ากินยามีเรื่องกับเขาไปทั่วแบบนี้
“ความจริงพี่ไม่จำเป็นต้องมาสนใจปืนก็ได้นะ แต่ที่พี่ทำอยู่ตอนนี้เพราะว่ากันฝากให้พี่ดูแลปืน”
“แล้วดูแลหรือเปล่าล่ะ? หรือวันๆ เอาแต่วิ่งตามผู้ชาย” ปืนจับจ้องฉันราวกับโมโห โกรธ ใช่มันเหมือนกับตอนนั้นเลยที่เราทะเลาะเรื่องนี้และเขาก็จะออกอาการแบบนี้เ
