ONE TWINS (PIRATE & YIM) 8 “ระ เรท...” “ยิ้ม อ้ะ” ฉันหลับตาลงรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ตัวเองได้รับก่อนหน้านี้ หลังจากที่ฉันรับรู้แล้วว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ไม่สามารถห้ามและหยุดยั้งอะไรได้ ไพเรทกำลังจับจ้องใบหน้าฉันพร้อมกับร่างกายแกร่งที่โยกตัวอยู่บนร่างกายของฉันอย่างที่ตัวเขาและฉันต้องการ ความรู้สึกกลัวตอนแรกกับความเจ็บปวดในครั้งแรก ทำให้ฉันลืมไปหมดแล้วตอนนี้ เพราะสิ่งที่เขาตอบแทนให้ มันทำให้หัวสมองของฉันโล่งอย่างบอกไม่ถูก ฝ่ามือของฉันกรีดลงที่แผ่นหลังกว้างที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ไม่ต่างจากร่างกายของเราสองคนที่กำลังขยับเขยื้อนตามแรงถาโถมของเขา “อ้ะ อืม มะ ไม่ไหวแล้วเรท” ตัวฉันในตอนนี้อ่อนแรงลงกับการกระทำของเขา ฉันพร่ำบอกเขาไม่รู้กี่รอบแล้วแต่เขาก็ยังไม่หยุดโจมตีฉันด้วยการขยับเอวอย่างหนักหน่วงใส่ร่างกายของฉัน “อา อีกนิด ยิ้ม... อีกนิด” คำพูดที่ปลอบฉันซ้ำไปมา น้ำเสียงที่แหบพร่าบวกกับช่วง