หงเซ่อนอนไม่หลับทั้งคืน ด้วยกังวลกลัวเจี้ยนจะส่งคนมาลอบ
ทำร้ายอีก หากแต่โชคดีที่ยายเฟินให้หน่วยคุ้มภัยมาอารักขา
พอรุ่งเช้า ความรู้สึกเป็นกังวลได้หายไป อีกทั้งเหม่ยซิงไม่ได้ตามมาเกาะแกะอย่างที่คิด แต่ท่าทางสาวใช้ที่ปฏิบัติต่อหงเซ่อทำให้รู้ว่ากำลังจะมีเรื่องสำคัญ
“เป็นเรื่องน่ายินดีจริงๆ คุณชายรั่วอัน”
ยายเฟินว่าจบก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ วันนี้นางแต่งชุดสีสันสดใส หัวเราะร่วนอย่างคนอารมณ์ดี พร้อมเตรียมเสื้อผ้าสีแดงอมส้มมาให้นางโจรเปลี่ยน
“อย่าชักช้า ชุดนี้เหมาะกับท่าน ยามสายต้องไปไหว้บรรพบุรุษที่หุบเขาจันทร์ส่องหล้า สุสานของพรรคที่พวกเราชาวป่าหอมหมื่นลี้เคารพ”
หงเซ่อไม่ได้ถามคำใด กระทั่งเหม่ยซิงเป็นคนเฉลยให้กระจ่างใจ
“อีกหนึ่งเดือนนับจากนี้ไป คุณชายรั่วอันกับข้าก็จะเป็นคนคนเดียวกัน”
เหม่ยซิงต้องเก็บตัวอยู่ในสุสานแห่งนี้เป็นเวลาหนึ่งเดือน หลังจากนั้นก็จะเป็นการเข้าพิธีสมรสกับบัณฑิตหนุ่มรู
