เช้าวันต่อมา..
"พ่อเลี้ยงครับ"
"ถ้ามึงพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว มึงได้ไปนอนคุยกับรากมะม่วงแน่"
"ต้นมะม่วงแถวนี้ไม่มีหรอกครับ ถ้ามีผมคงตัดมันทิ้ง ไม่ปล่อยให้มันโตมาให้ผมคุยกับรากมันหรอกครับ"
"ไอ้เชี่ยว!"
"ฝีมือเธอใช่ไหมครับพ่อเลี้ยง" เชี่ยวชาญอยากรู้ แต่ก็กลัวว่าจะถูกบาทาก็เลยขยับออกไปถามห่างๆหน่อย
"พวกมึงขำอะไรวะ" พันฤทธิ์มองไปที่ลูกน้องอีกสองคน ตอนนี้ทั้งสองกำลังขำกันอยู่
"ผมว่าพ่อเลี้ยงต้องตัดแว่นตาดำอีกอันแล้วล่ะครับ"
"ไอ้!" พันฤทธิ์ลุกขึ้นหวังจะกระทืบลูกน้อง แต่ทั้งสามไหวตัวทัน รีบออกจากบ้านไปก่อน
พอลูกน้องออกไปแล้วสายตาที่เขียวช้ำ มองเข้าไปในห้องนอนที่มีเธออยู่ในนั้น
"ร้ายนักนะแม่คุณ" พันฤทธิ์คิดหาวิธีเล่นงานเธอใหม่ ยังไงก็ต้องจับทำเป็นเมียให้ได้ ฤทธิ์เดชเยอะแบบนี้แหละชอบ
สายๆ วันเดียวกัน..
"หิวจังเลย" จะเรียกข้างนอกให้เปิดประตูก็ไม่กล้า เพราะเล่นงานเจ้านายพวกมันไว้เยอะ
ท
