รสชาติอาหารมันกร่อยเสียจนเหมันต์กลืนไม่ลง เขาเอาแต่นึกถึงแววตาว่างเปล่าที่มองมาทางเขากับลินิลซึ่งมันแตกต่างไปจากทุกครั้ง เมื่อคืนได้ยินว่าเมียกับลูกตั้งใจมาเที่ยวกันเขาก็ตั้งใจจะมาด้วยแต่ดันเผลอตื่นสายออกจากบ้านได้ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง
เหมันต์จำได้ว่าลูกอยากดูหนังก็มุ่งตรงเข้าห้างสรรพสินค้าทว่าดันมาเจอกับลินิลกับมิราที่เข้ามาขอร้องให้เขากินข้าวด้วยพร้อมกับบอกว่ามีธุระจะถามครู่เดียว ชายหนุ่มก็จำต้องยอมมาด้วยพร้อมกับสายตาสอดส่องหาโรสิตาภาวนาให้เจอจะได้ขอปลีกตัวหนีหรือไม่โรสิตาก็ต้องหาทางลากเขากลับด้วย
ทว่าพอพบเข้าจริง ๆ กลับไม่เป็นดังคิด เมื่อเมียดันไม่สนใจซ้ำยังอุ้มลูกหนีไปเฉยทิ้งผัวอย่างเขาไว้กับสองแม่ลูกคู่นี้ หากให้คาดเดาคาริสาคงโกรธเขาหนักแน่งานนี้ทั้งที่ทุกอย่างกำลังไปได้ดี ตั้งใจมาดักรอลูกเมียแท้ ๆ แต่กลับเป็นเช่นนี้ไปได้
แต่สิ่งที่ส่งผลให้เหมันต์รู้สึกหวิว ๆ มากกว่าอื่นใดคือเมีย…
