บ่วงสวาทนางฟ้า

Chapter 1. ตาลุงแก่กับยายเด็กน้อย/1

พิธีแต่งงานแบบเรียบง่ายระหว่างโจนาธานและมิเชลถูกจัดขึ้นที่บริเวณลานกว้างหน้าบ้านของผู้เฒ่าการ์ซูซึ่งเป็นตาของเจ้าบ่าว มีแขกมาร่วมงานมากมายทั้งคนบนเกาะล้อมรัก ญาติและเพื่อนฝูงของบ่าวสาว ญาติของเจ้าสาวพร้อมเพื่อนสนิทเดินทางมาร่วมงานด้วยเครื่องบินเจทส่วนตัวก่อนงานเริ่มสองวัน งานแต่งงานครั้งนี้ฝ่ายเจ้าบ่าวซึ่งเป็นเจ้าของเกาะล้อมรัก เกาะสวยติดอันดับสิบของเกาะที่เหมาะแก่การฮันนีมูนได้เตรียมการต้อนรับญาติและเพื่อนสนิทของเจ้าสาวเป็นอย่างดี โดยจัดที่พักเป็นวิลล่าส่วนตัวให้ครอบครัวกอนซาเลสและครอบครัวเมดิสันได้พักแยกต่างหากจากกลุ่มนักท่องเที่ยวทั่วไป

ช่วงเช้าบรรยากาศก่อนพิธีแต่งงานดูชื่นมื่นทุกฝ่าย แต่คนเดียวในกลุ่มที่ยิ้มไม่ออกก็คือโดมินิก กอนซาเลส พี่ชายของเจ้าสาว เมื่อการเดินทางมาร่วมงานแต่งของน้องสาวครั้งนี้ มีคู่หมายที่มารดาขอร้องแกมบังคับให้เขาหมั้นหมายตามมาด้วย หลังจากเสร็จงานแต่งของมิเชล รายต่อไปที่ต้องถูกจับคลุมถุงชนคือตัวเขานั่นเอง ชายหนุ่มอยากหัวเราะขำตัวเองที่เป็นคนสมัยใหม่ แต่หนีไม่พ้นการถูกคลุมถุงชน แต่สถานการณ์แบบนี้เขาคงขำไม่ออก

ชายหนุ่มปรายตามองสาวน้อยวัย 19 ปี 9 เดือน นามว่านภัสรดา หรือน้องฟ้า คู่หมายที่มารดาจับคู่ให้โดยเขาไม่เต็มใจ เจ้าหล่อนอ่อนวัยกว่าเขานับ 15 ปี แทบจะเป็นลูกสาวของเขาได้ โดมินิกถอนหายใจแรงเมื่อนึกถึงอนาคตอันมืดมนของตัวเองขึ้นมา เขาอายุ 35 แล้วแต่ถูกจับแต่งงานกับเด็กอายุไม่ถึง 20 คนนี้ ท่าทางของน้องนางฟ้าคนสวยดูนุ่มนิ่มหัวอ่อน อาจจะแถมปัญญาอ่อนมาด้วย เมื่อเจ้าตัวยอมหมั้นหมายกับผู้ชายแก่กว่าเกินหนึ่งรอบอย่างเขาโดยไม่ได้รักใคร่กันมาก่อน

ตั้งแต่เจอกันตอนขึ้นเครื่อง เขากับเธอก็ไม่ได้พูดจากันสักคำ สาวน้อยไม่ยอมสบตาเขาแถมทำหน้าตาบ้องแบ๊วชวนขนลุก โดมินิกนึกภาพตัวเองเป็นเจ้าบ่าวและสาวน้อยจอมแบ๊วเป็นเจ้าสาวไม่ออก ไม่รู้มารดาคิดอะไรอยู่ถึงได้หาผู้หญิงแบบนี้มาให้เขา

“ตาโดมแกก็อายุมากแล้ว ไม่กี่ปีจะปาไปสี่สิบ รีบผลิตหลานมาให้แม่อุ้มสักคนสองคนเถอะ ดูอย่างตาเอริกกับตาโอลิเวอร์เพื่อนแกสิ มีลูกกันโตจนวิ่งได้แล้ว แกจะครองโสดไปจนแก่ตายไม่ยอมมีหลานให้แม่อุ้มหรือไง” มารดาสุดที่รักบ่นกรอกหูเขาทุกครั้งที่เห็นหน้า

“คุณแม่ครับ ชาตินี้ผมจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีก ผมไม่อยากกลายเป็นไอ้โง่ให้ผู้หญิงที่ไหนปั่นหัวอีกแล้ว แม่อยากอุ้มหลานก็รอลูกยายมิเชลเถอะครับ สเปิร์มของผมมันคงฝ่อไปหมดตั้งแต่เมื่อหกปีก่อน เลิกหวังอะไรกับผมเถอะครับ ”

เขาตอบท่านแบบนี้ทุกครั้ง โดมินิกเลิกสนใจผู้หญิงทุกคนบนโลกหลังจากถูกคนรักหักหลังอย่างเจ็บแสบเมื่อหกปีก่อน ผู้หญิงคนนั้นทำให้เขากลายเป็นคนโง่เง่า เธอหลอกลวงจนเขาแทบเสียผู้เสียคน และเกือบทำให้เขาหมดลมหายใจจากอุบัติเหตุที่เธอร่วมกับชู้รักเลสเบี้ยนตัดสายเบรกรถของเขาจนทำให้รถคว่ำบาดเจ็บสาหัส ก่อนจะหนีหายไปพร้อมข้อมูลและแบบร่างรถบิ๊กไบค์คันพิเศษ ซึ่งเขาได้ทุ่มเทมันสมองออกแบบและคิดค้นระบบประหยัดน้ำมันออกมาอย่างยากเย็น และนำข้อมูลของเขาไปขายให้บริษัทคู่แข่ง โชคดีมีสองพี่น้องตระกูลเมดิสันมาช่วยเหลือไว้ ทำให้สามารถฟ้องร้องบริษัทที่รับซื้อข้อมูลของบริษัทเขาไป อีกฝ่ายยุติการสร้างและขอให้เขาถอนฟ้องพร้อมชดใช้ค่าเสียหายให้ หลังเหตุการณ์เลวร้ายโดมินิกซึ่งได้รับบาดเจ็บจนเกือบสูญเสียการมองเห็นได้ตั้งใจฟื้นฟูบริษัท จนสามารถกลับมายืนหยัดในแถวหน้าของวงการรถบิ๊กไบค์ได้สำเร็จ หกปีที่ผ่านมาโดมินิกไม่เคยคบหากับผู้หญิงคนไหนจริงจัง เขากลายเป็นคนเย็นชา ทำแต่งาน ไม่เคยให้ความสนใจผู้หญิงจนบิดามารดาเป็นห่วง ว่าลูกชายจะทำให้ตระกูลกอนซาเลสไร้ทายาทสืบทอดนำมาสู่การจับคู่ให้เขา โดมินิกไม่แยแสผู้หญิงที่มารดานำมาแนะนำให้จนอีกฝ่ายล่าถอยไปหมด รายล่าสุดถึงกับตั้งฉายาให้เขาว่าอสูรน้ำแข็ง ตามพฤติกรรมเฉยชาไร้หัวใจกับเพศตรงข้าม และกลายเป็นฉายาที่สาวๆ พากันขยาดจนไม่กล้าเข้าใกล้ ทว่ามารดาของเขาไม่เคยย่อท้อในการสรรหาว่าที่ลูกสะใภ้ แม้ว่าลูกชายจะไม่ให้ความร่วมมือเท่าไหร่ก็ตาม

“พี่โดมพิธีแต่งงานจะเริ่มขึ้นแล้วนะคะ มายืนทำอะไรตรงนี้ ขยับมารวมกลุ่มกับพวกเราสิคะ นู่นพี่เอริกกับพี่โอลิเวอร์เขายืนรออยู่ตรงโน้น”

ไอรีนน้องสาวแสนสวยของสองหนุ่มเมดิสัน เดินมาเรียกชายหนุ่มให้ไปรวมกลุ่มกับบรรดาครอบครัวของเขาและเธอ ที่พากันมาร่วมงานแต่งงานของมิเชล ไอรีนแต่งงานมีลูกชายหนึ่งคนแต่ยังสวยสะดุดตาไม่เปลี่ยนเหมือนตอนยังโสด น่าเสียดายที่ตอนนั้นโดมินิกไม่คิดจีบเธอ ปล่อยให้เธอหมั้นหมายกับฟิลลิปเพื่อนในกลุ่มอีกคน แต่ทั้งสองไม่ใช่เนื้อคู่กันสุดท้ายสามีตัวจริงของหญิงสาวก็เป็นคนที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน เขาลอบยิ้มเมื่อหันไปสบตาดุแกมหวงของสามีไอรีนที่ยืนรออยู่พร้อมลูกชาย อยากแกล้งกระตุกต่อมหึงอีกฝ่ายเล่น แต่ก็หยุดความคิดแผลงๆ นั้นไว้ เพราะมันไม่เกิดประโยชน์อะไร นอกจากสร้างความบาดหมางใจให้กัน

“ถ้าไม่ให้ไอรีนไปตาม แกคงยืนทำมิวสิคอยู่ตรงนั้นไม่มาสักทีสินะตาโดม”

มารดาจอมเฮี้ยบของเขาดุลูกชายทันทีที่เดินเข้าไปถึง ดุเสร็จก็ดึงแขนพามายืนข้างๆ ว่าที่คู่หมั้นสาวน้อยวัยใส

“มายืนตรงนี้เป็นเพื่อนน้องสิ อะไรกันตั้งแต่มาถึงหลบหน้าหลบตาน้อง ไม่ทำหน้าที่สุภาพบุรุษเลย อย่าให้แม่เห็นอีกนะว่าแกแอบหลบไปไหนอีก”

มารดาคาดโทษก่อนจะขยับไปรวมกลุ่มกับบิดามารดาของเจ้าบ่าว พากันพูดคุยถึงพิธีแต่งงานที่กำลังจะเริ่มขึ้นอย่างเบิกบานใจ ทิ้งลูกชายให้ยืนเป็นเสาหินอยู่กับสาวน้อยหน้าใส โดมินิกจำใจยอมยืนอยู่ตรงนั้น มองพิธีแต่งงานที่กำลังเริ่มขึ้นอย่างเซ็งจัด

พิธีแต่งงานเริ่มขึ้นโดยมีผู้เฒ่าการ์ซูตาของเจ้าบ่าวประกอบพิธีให้เหมือนคู่แต่งงานคู่อื่นๆ ในเกาะล้อมรัก เจ้าบ่าวเจ้าสาวใส่ชุดสีขาวยืนอยู่ในวงกลมของตน เมื่อทำการปฏิญาณกันด้วยเลือดแล้ว เจ้าบ่าวก็อุ้มเจ้าสาวมายืนในวงกลมตรงหน้าผู้ทำพิธี เพื่อรับขนมผูกรักมาป้อนให้เจ้าสาว และโอกาสนี้เจ้าบ่าวจอมหื่นไม่พลาดที่จะป้อนขนมผสมจูบให้เจ้าสาวจนตัวอ่อนระทวย เรียกเสียงโห่ฮาจากผู้ร่วมงานดังลั่นลานพิธี โดมินิกหัวเราะขำน้องสาวที่หน้าแดงก่ำอย่างเอ็นดู มิเชลถึงจะเป็นสาวมั่นใจสูง แต่ในนาทีนี้เธอก็ไม่ต่างจากสาวขี้อาย คนเป็นพี่ชายมองน้องสาวที่กำลังเป็นเจ้าสาวด้วยสายตาอาทร จนพิธีแต่งงานผ่านไปครู่หนึ่งเขาก็หันมามองสาวน้อยว่าที่คู่หมั้น คิ้วดกเข้มยกขึ้นสูงเมื่อไม่เห็นร่างเล็กๆ ของเธอยืนอยู่ตรงที่เดิม พอกวาดสายตามองไปรอบๆ ก็เห็นร่างบางแอบเดินหลบออกจากงานไปตามทางเดินกลับที่พักจึงปลีกตัวเดินตามออกไป จนเดินมาทันที่หน้าวิลล่าของอีกฝ่าย เจ้าตัวคงเห็นว่าเขาเดินตามมาเลยหมุนตัวเดินไปยืนกอดอกที่ใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าวิลล่า แทนที่จะเข้าไปด้านในห้องพัก

“ชื่อฟ้าใช่ไหมเรา”

โดมินิกเดินไปยืนใกล้ๆ ก้มลงไปมองสาวน้อยไซส์มินิซึ่งตัวสูงแค่อก เขาทักทายเจ้าหล่อนตามมารยาท ไม่ให้รู้สึกว่าเขาหมางเมินเกินไป

ใบหน้าอ่อนใสใต้เงาแว่นอันโตเหมือนเด็กเนิร์สคงแก่เรียนเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ดวงตาสีนิลของเธอเปล่งประกายวาวจ้าสดใสน่ามอง เธอจ้องหน้าว่าที่คู่หมั้นต่างวัยอยู่ครู่หนึ่ง

“ลุง ชื่อโดมใช่ไหมคะ หรือจะให้หนูเรียกว่าลุงโดมินิก” น้ำเสียงใสๆ เอ่ยตอบมาด้วยคำพูดที่ทำเอาคนได้ยิน ถึงกับนิ่งงันไปชั่วครู่